Najlepsze rasy kotów dla seniorów
Kot dla seniora, nie tylko samotnego, to dobry wybór - opieka nad nim jest dużo łatwiejsza niż nad psem, choć wspólne życie z nim wcale nie musi być sielanką. Każdy, kto ma w domu kota wie, że te stworzenia z reguły wolą chadzać własnymi ścieżkami, miewają też swoje humory i preferencje, którym czasem nie jest łatwo sprostać. Sporo kocich cech zapisanych jest w DNA i ściśle zależy od rasy. Dlatego - choć opieka nad kotem jest łatwiejsza, niż nad psem - senior, który myśli o tym, by przygarnąć kota, powinien dobrze zastanowić się nad tym, którą rasę wybrać.
Spis treści
- Które rasy kotów są najlepsze dla seniorów?
- Koty rasy Sfinks
- Koty rasy Korat
- Koty rasy Maine coon
- Koty rasy Ragdoll
- Koty rasy Abisyńskiej
- Koty rasy Devon Rex
Kot dla starszej osoby to naprawdę dobry towarzysz, choć niektórzy twierdzą, że psy kochają bezwarunkowo, na miłość kota trzeba sobie zasłużyć. Niezależnie od tego, czy jest to prawdziwa opinia, trudno podważyć fakt, że wiele kotów woli trzymać właścicieli na dystans i robić to, co pasuje im, a niekoniecznie panu czy pani - co potwierdzają choćby memy umieszczane na internetowych stronach dla wielbicieli kotów.
Wśród tych zwierząt zdarzają się jednak i takie osobniki, które nawiązują bardzo bliski kontakt z właścicielem, chętnie okazują swoje przywiązanie, domagają się uwagi i pieszczot. Po części zapewne zależy to od charakteru danego zwierzaka, wielu specjalistów od kocich zachowań uważa jednak, że spora w tym zasługa cech, które kot ma zapisane w genach, i które są właściwe dla rasy, do jakiej należy.
Warto wziąć to pod uwagę, szukając kota, który ma być codziennym towarzyszem dla osoby w starszym wieku, zwłaszcza takiej, która z racji stanu zdrowia lub braku siły nie będzie w stanie okiełznać czworonoga lub zacznie przejmować się jego humorami.
Które rasy kotów są najlepsze dla seniorów?
Niestety, na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Sporo bowiem zależy od samego seniora: jego temperamentu, charakteru, czy sprawności fizycznej, a nawet odporności na stres. Nawet bardzo przyjacielskie kociaki, które z niecierpliwością czekają na powrót pani czy pana do domu, mogą mieć skłonności do samotnych wędrówek po okolicy i wymykać się przy byle okazji, przez co ich opiekun musi stale czuwać nad tym, by wszystkie okna i drzwi były odpowiednio zabezpieczone.
Są też kociaki, które domagają się pieszczot w każdy możliwy sposób, a gdy są ich pozbawione, zachowują się nieprzewidywalnie, co z kolei może narażać starszą osobę na niepotrzebny stres.
Tym niemniej istnieją jednak rasy, które - przy odpowiednim prowadzeniu - zachowują się przyjacielsko i w sposób wyważony, dlatego też są polecane przez ekspertów przede wszystkim jako pupile starszych osób.
Oczywiście, tu również mogą zdarzyć się wyjątki, gdy "genetycznie zaprogramowana" kocia życzliwość zostanie przytłumiona przez negatywne przeżycia, jakich doświadczył kot.
Koty rasy Sfinks
Koty tej rasy na pierwszy rzut oka mogą budzić strach, są bowiem zupełnie pozbawione sierści. Ma to jednak zalety: ich opiekun nie musi stale jej sprzątać. Ich groźny wygląd (który zawdzięczają między innymi dużym, spiczastym uszom i zapasowi luźnej skóry na ciele, zwłaszcza w okolicy głowy) przeczy zachowaniu: sfinksy są wyjątkowo przyjacielskie i życzliwie nastawione wobec wszelkich istot, również wobec psów. To idealni towarzysze osób starszych, którym będą stale leżeć zwinięte na kolanach - po części dlatego, że potrzebują ciepła, które zapewnia im dotyk człowieka.
Koty rasy Korat
Bardzo przyjacielskie i mocno związane ze swoim opiekunem. Są spokojne, jednak źle znoszą samotność - jeśli senior jest towarzyski i często wychodzi z domu, dobrze, jeśli kot ma towarzysza, najlepiej tej samej rasy. Ich krótka sierść nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych: wystarczy raz w tygodniu przeczesać je miękką szczotką, co kot przyjmie z zadowoleniem, traktując jako jeszcze jedną porcję pieszczot.
Koty rasy Maine coon
To kolejna rasa, której przedstawiciele przywiązują się do człowieka i są bardzo łatwe w codziennym współżyciu. Wyglądają jak kot zmiksowany z rysiem i szopem - taki wygląd zawdzięczają krzyżówkom kotów wiejskich i angorskich. Są dość duże - wykastrowane samce mogą ważyć nawet 15 kilogramów, co stawia je w rzędzie największych kotów domowych - lecz mimo tego bardzo zwinne i szybkie.
Jednak zdecydowana większość przedstawicieli tej rasy preferuje spokojne dni i wieczory na kanapie, niż wędrówki po okolicy. Pewnym utrudnieniem może być fakt, że ich sierść wymaga od właściciela regularnej pielęgnacji, choć nie jest ona skomplikowana: co kilka dni trzeba ją wyczesać za pomocą specjalnego zgrzebła (uważając jednak na ogon, bo włosy w tym miejscu odrastają znacznie wolniej, niż w pozostałych częściach ciała).
Raz na kilka miesięcy sierść trzeba również poddać zabiegowi zwanemu pudrowaniem, który odświeża włosy kota i nadaje im połysk - jeśli to nie wystarczy, kota trzeba wykąpać w specjalnym szamponie.
Koty rasy Ragdoll
To koty wyjątkowo łagodne: nie wykazują ani cienia agresji (dlatego nie ma co liczyć na to, że kot tej rasy będzie polował na gryzonie), kochają ludzi i są wobec nich bardzo uległe - trzymane na rękach natychmiast wiotczeją, co nasuwa skojarzenia ze szmacianą lalką (stąd ich nazwa).
Potrzebują częstego i czułego kontaktu z opiekunem, dlatego będą idealne dla osoby, która rzadko opuszcza mieszkanie.
Ich sierść ma niewiele podszerstka, dlatego też jest łatwa w pielęgnacji - wystarczy czesać ją raz na tydzień, a w dodatku większość kotów tej rasy uznaje ten zabieg za bardzo przyjemną pieszczotę i chętnie mu się poddaje.
Koty rasy Abisyńskiej
To wyjątkowo inteligentne stworzenia, mocno przywiązujące się do swoich opiekunów i ceniące sobie ich towarzystwo. Wolą leżeć na kolanach pana lub pani, niż samotnie, aczkolwiek dobrze się wspinają, może się więc zdarzyć, że przedstawiciel tej rasy chętniej wybierze półkę gdzieś pod sufitem. Z reguły jednak domagają się pieszczot i bywają wręcz natrętne w okazywaniu swoich uczuć.
Są bardzo łagodne, zupełnie pozbawione agresji (zarówno wobec ludzi, jak i wobec zwierząt, w tym również przedstawicieli innego gatunku). I, co ważne, nie hałasują, co docenią te osoby, które mają problem z zasypianiem lub potrzebują spokoju i ciszy.
Abisyńczyki są też kotami wymagającymi pewnej codziennej dawki aktywności - ich potrzebę ruchu można zaspokoić, instalując koci tor przeszkód czy wysoki drapak. O ich sierść łatwo się dba - wystarczy ją raz w tygodniu czesać, a co jakiś czas "polerować", przesuwając po niej delikatnie zmoczoną irchę.
Koty rasy Devon Rex
Kot tej rasy sprawia wrażenie łobuza (co zawdzięcza zabawnie pomarszczonej skórze na pyszczku), jednak to tylko pozory – trudno znaleźć kota o bardziej przyjacielskim, ujmującym wręcz charakterze i zachowaniu. Niektórzy eksperci twierdzą wręcz, że przedstawiciele tej rasy to psy zamknięte w kocim ciele: potrafią tak przywiązać się do opiekuna, że chodzą za nim krok w krok, towarzysząc we wszystkich czynnościach, potrafią aportować, a nawet domagają się wychodzenia z nim na spacer (i łatwo nauczyć je chodzenia na smyczy).
Tym niemniej wśród tej rasy dość często zdarzają się osobniki, które uwielbiają psocić: wspinać się po zasłonach, zrywać tapetę - dlatego decydując się na Devon Rexa, który będzie na co dzień towarzyszył seniorowi, warto od razu zainwestować w domowy tor przeszkód, który zajmie zwierzaka i uprzyjemni mu czas, zwłaszcza gdy opiekuna nie będzie w domu - lub sprawić mu przyjaciela tej samej rasy.
Mimo, ze ich sierść wygląda na wymagającą, na co dzień wymaga minimum wysiłku: wystarczy raz na jakiś czas czesać ją gumową szczotką. Uwagi w słoneczne dni wymagają za to uszy kota (jeśli ma jasne futro) - skóra na nich jest wyjątkowo delikatna, dlatego by uniknąć poparzenia, warto nasmarować je kremem przeciwsłonecznym, nawet jeśli zwierzak nie opuszcza domu, lecz uwielbia przebywać w okolicach okien.
Czytaj też: Jak koty dbają o czystość? Dlaczego koty często się myją?