Jak lepiej spać, chorując na cukrzycę typu 2? 5 wskazówek

Zarówno zbyt wysoki, jak i zbyt niski poziom cukru może utrudniać zasypianie i uniemożliwić przespanie całej nocy. Jak sobie wtedy radzić? Oto sposoby, które osobom chorującym na cukrzycę typu 2 pomogą w spokojnym nocnym wypoczynku.

Spis treści

1. Kontrola poziomu cukru we krwi
2. Regularna aktywność fizyczna
3. Ograniczenie spożycia kofeiny
4. Unikanie drzemek w ciągu dnia
5. Właściwa higiena snu

Każdy, kto choruje na cukrzycę typu 2 wie, jak trudno czasem jest usnąć i przespać noc bez choćby jednej pobudki. Związek cukrzycy typu 2 z zaburzeniami snu został zresztą dość dobrze poznany.

Częstym powodem problemów z zasypianiem w przypadku cukrzycy bywają dolegliwości towarzyszącej tej chorobie, takie jak choćby neuropatia obwodowa, do której dochodzi, kiedy na skutek wysokiego poziomu cukru we krwi uszkodzone zostaną nerwy. Drętwienie nóg, pieczenie stóp czy wręcz uczucie bólu wielu osobom nie pozwala wtedy spokojnie zasnąć.

Uszkodzenie nerwów związane z cukrzycą może być również jedną z przyczyn zespołu niespokojnych nóg, które z kolei sprawia, że chory odczuwa nieprzepartą potrzebę poruszania nogami – i tego nie kontroluje, co również utrudnia zasypianie. Z kolei zbyt wysoki poziom cukru we krwi sprawia, że diabetycy często budzą się w nocy do toalety.

Do wybudzeń może dochodzić także wtedy, gdy poziom cukru jest zbyt niski. Wreszcie, na jakość snu niekorzystnie może wpłynąć inna przypadłość, na którą osoby z cukrzycą typu 2, zwłaszcza z otyłością, również są często narażone, mianowicie bezdech senny.

To wszystko nie oznacza jednak, że diabetycy są skazani na bezsenność, gdyż istnieją sposoby, dzięki którym można lepiej spać.

Kontrola poziomu cukru we krwi

Monitorowanie glikemii może zapobiec wahaniom poziomu cukru we krwi, co z kolei pomoże uniknąć wybudzeń spowodowanych potrzebą skorzystania z toalety lub objawami nocnej hipoglikemii, do których należą m.in. niespokojny sen i nadmierne pocenie się w nocy. Oprócz stosowania leków zapisanych przez lekarza należy też pamiętać o diecie z niskim indeksem glikemicznym – w posiłkach spożywanych na kolację powinno znaleźć się mniej węglowodanów.

Regularna aktywność fizyczna

Jakość snu można też poprawić, nie stroniąc od aktywności i ćwiczeń. Umiarkowana aktywność fizyczna po pewnym czasie poprawia działanie insuliny i obniża poziom cukru. Rodzaj ćwiczeń i ich natężenie warto jednak ustalić z lekarzem, ponieważ reakcje organizmu mogą być różne w zależności od przyjmowanych leków. U pacjentów, którzy są leczeni insuliną cukier po wysiłku spada, dlatego jeśli ćwiczenia trwają zbyt długo, może dojść do hipoglikemii.

Ograniczenie spożycia kofeiny

Kawa jest dozwolonym napojem dla chorych na cukrzycę, jednak kofeina obecna jest przecież nie tylko w kawie, ale również w gorzkiej czekoladzie czy herbacie. Ze względu na jej silnie pobudzające działanie warto ograniczyć dzienne spożycie tych produktów i zupełnie wyeliminować je z menu najpóźniej na trzy godziny przez snem.

Unikanie drzemek w ciągu dnia

Na to, jak szybko zaśniesz, wpływ mogą mieć również codzienne drzemki. Przy problemach ze snem warto z nich na jakiś czas zrezygnować. Jeśli czujesz nieodpartą potrzebę snu po posiłku to sygnał, że był on źle zbilansowany. W takiej sytuacji warto skonsultować się z dietetykiem.

Właściwa higiena snu

Niby wszyscy to wiemy – ale zdolność zasypiania i spania w nocy mogą zakłócać wszelkiego rodzaju elektroniczne rozpraszacze, takie jak telefon komórkowy przy łóżku, radiobudzik, czy nawet wyłączony zbyt krótko przed snem telewizor. Ma to związek z emitowanymi przez te urządzenia światłem niebieskim, które zakłóca produkcję melatoniny – hormonu regulującego m.in. rytmy dobowe i wpływającego na sen. Warto również kłaść się spać i wstawać o podobnej porze, co pomoże ustalić rytm zasypiania i snu. Pomocne mogą być również rytuały zasypiania, którymi – w zależności od preferencji – mogą być ćwiczenia oddechowe, ciepła kąpiel czy nawet czytanie książki. Olbrzymie znaczenie ma też środowisko snu – wygodna poduszka i materac, odpowiednia temperatura w sypialni (która nie powinna przekraczać 18 st. C) oraz ograniczenie ilości światła.

Katarzyna Hubicz