Genów nie oszukasz? Naukowcy obalają mit i wskazują jak chronić się przed cukrzycą

Cukrzyca typu 2 to choroba, którą można nabyć na skutek niewłaściwej diety czy braku ruchu. Niestety niektórzy są obciążeni genetycznie, a to wpływa na wzrost ryzyka pojawienia się schorzenia. Naukowcy mają jednak dobrą wiadomość. Okazuje się, że nawet geny można przechytrzyć, przestrzegając określonych zasad.

“Genów nie oszukasz”, często powtarzamy te słowa w różnych sytuacjach kiedy dostrzegamy pewne podobieństwo. Do niedawna to powiedzenie mogło odnosić się choćby do występowania cukrzycy typu 2 powiązanej z dziedziczeniem. Najnowsze badania pokazują jednak, że można uchronić się przed tą poważną chorobą.

Cukrzyca typu 2 a geny. Masz wpływ na swoje zdrowie

Zdarza się nam usprawiedliwiać niektóre sytuacje, bo dzięki temu redukujemy poczucie winy i stres związany np. z chorobą. Choć nie na wszystko mamy wpływ, to okazuje się, że nawet jeśli nasz rodzic choruje na cukrzycę, czy problem ten jest powszechny w rodzinie i jesteśmy obciążeni genetycznie, to wciąż możemy z tym coś zrobić.

Dowodem są najnowsze badania opublikowane na łamach Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, które pierwszy raz sugerują, że osoby z predyspozycją genetyczną do wystąpienia cukrzycy typu 2 nie determinują ostatecznie tego co czeka nas w przyszłości. W badaniach wzięto pod uwagę sumę 76 wariantów genów, o których wiadomo, że zwiększają ryzyko cukrzycy typu 2.

Genetyczne obciążenie a cukrzyca. Wyniki najnowszych badań

Naukowcy z University of Eastern Finland i Kuopio University Hospital w Finlandii przeprowadzili badania interwencyjne przy udziale 600 mężczyzn. Uczestnicy mieli ponad 50 lat. 

Natomiast 345 osób, wobec których nie zastosowano opisanych niżej działań, stanowili kontrolną grupę odniesienia. Wśród nich 149 mężczyzn zaliczono do grupy o wysokim ryzyku genetycznym, a pozostałe 196 zaliczono do osób o niskim ryzyku genetycznym. Obserwacje trwały trzy lata.

Wyniki wykazały, że regularna aktywność fizyczna oraz zdrowa dieta redukują ryzyko wystąpienia tej choroby metabolicznej nawet w odniesieniu do mężczyzn, których oznaczono jako grupę odznaczającą się wysokim ryzykiem. 

Autorzy badań wskazują, że kiedy porównano grupę osób o wysokim ryzyku wystąpienia cukrzycy, którzy nie zmienili diety i poziomu aktywności, z tymi, którzy przez trzy lata brali udział w interwencji, ich sytuacja uległa zmianie. Otóż druga grupa zredukowała ryzyko aż o 6%.

Starzenie i niskie grupa niskiego ryzyka. Co z tymi uczestnikami?

Badacze wskazują, że porównując grupę niskiego ryzyka, nie odnotowano tak spektakularnych wyników, mimo to dzięki zastosowaniu interwencji zredukowali wagę i korzyści metaboliczne. 

Kolejnym ważnym aspektem jest wiek. Choć wraz ze starzeniem się organizmu poziom cukru we krwi trudniej utrzymać w ryzach, to zastosowanie diety i aktywności fizycznej każdego dnia uczestnicy mogli zredukować te niekorzystne skutki upływającego czasu.

Choć autorzy badań zaznaczają, że konieczne są kolejne badania przeprowadzone na większą skalę, to już dziś można stwierdzić, że namawianie na zmianę diety i codzienną aktywność fizyczną ma sens także w kontekście osób obciążonych genetycznie predyspozycjami do cukrzycy typu 2.

Magdalena Siraga