Mucha nieszkodliwa? Gruźlica, czerwonka, dur - oto, czym może cię poczęstować
Mucha w domu to zło. Nie ugryzie, nie użądli, ale roznosi paskudne choroby. Chętnie usiądzie na drożdżówce, jeszcze chętniej na kupie i rozwlecze bakterie, pasożyty, najróżniejsze groźne patogeny. Przepędzaj i zwalczaj, bo to nie jest żadna nieszkodliwa lokatorka.
Przeciw groźnym drobnoustrojom roznoszonym przez muchy domowe (Musca domestica) mamy dziś szczepionki i dlatego nie wywołują zbyt często epidemii.
W wielu rejonach świata wciąż jednak podejrzewa się, że to właśnie muchy mogą stać za masowymi infekcjami czy zatruciami.
Bardzo prawdopodobne, że mu także często przez nie chorujemy, nawet nie dostrzegając w nich potencjalnych sprawców. Jaką bowiem możesz mieć pewność, że jedzenia skażonego przez bakterie Salmonella nie zanieczyściła właśnie jakaś natrętna, brzęcząca mucha?
Jakie choroby roznoszą muchy domowe
Muchy najbardziej napastliwe i wszechobecne w naszych domach są od wiosny do jesieni. Szukają oczywiście pożywienia.
Na swoich niepozornych ciałach (ok. 8 mm) muchy są w stanie przenieść nawet 6 milionów drobnoustrojów. W jelitach kilka razy więcej. Zbierają je z padliny, odchodów i śmieci. Zostawiają je na naszym jedzeniu, ubraniach, skórze, deskach w kuchni etc.
Jest to spowodowane jej trybem życia. W poszukiwaniu pożywienia mucha siada na różnych skażonych powierzchniach, takich jak odchody, śmieci czy padlina, przez co może gromadzić na swoim ciele mnóstwo patogenów niebezpiecznych dla naszego zdrowia. Jeśli potem usiądzie na jedzeniu, które zamierzamy spożyć, może je skutecznie zakazić.
Na ciałach much naukowcy stwierdzili między innymi patogeny odpowiedzialne za takie choroby jak:
- gruźlica
- polio
- salmonelloza
- cholera
- dur brzuszny
- czerwonka
- wąglik
Roznoszą też jaja różnych pasożytów, choćby tasiemców.
W jaki sposób mucha domowa może u nas wywołać chorobę
Wg WHO aż 65 różnych chorób przenosi się z muchy na człowieka. Jak to możliwe, skoro nas nas nie gryzą i nie żądlą?
Oczywiście, nie dzieje się to bezpośrednio, ale wystarczy niektóre patogeny zostawione na jedzeniu zjeść i problem gotowy. Wiele zależy od naszego układu odpornościowego, przyjętych szczepień, ale samo zagrożenie jest bardzo realne.
Przykładowo: prątki gruźlicy są w stanie przetrwać w przewodzie pokarmowym muchy 16 dni, a w jej odchodach kolejne 13. Bakterie wywołujące tyfus przeżywają w jelicie owada do 6 dni, a w odchodach 2 dni.
Wykazano, że muchy mogą przenosić patogeny na swoim aparacie gębowym, włoskach pokrywających ciało i odnóża, klejących częściach stóp, a także z kałem i wymiocinami.
Muchy przyjmują pokarm co godzinę, a kał oddają ponad 50 razy na dobę, pozostawiając pstrzonki na ścianach i szybach w pomieszczeniach mieszkalnych oraz gospodarczych.
Jak pozbywać się much?
Dobrym sposobem są moskitiery - jeśli mucha nie wleci do domu, nie narobi szkód.
Jeśli w domu jest czysto, nie ma na wierzchu produktów spożywczych kuszących owady, a śmieci wynosicie regularnie, ryzyko jest ograniczane.
Lepy, lampy owadobójcze, płytki emitujące substancje drażniące - wszystko to działa w pewnym stopniu i odstrasza owady.
Stosując środki chemiczne trzeba jednak pamiętać, że nie są zupełnie obojętne dla naszego zdrowia. Zawsze należy stosować je ściśle z zaleceniami na opakowaniu, unikać bezpośredniego kontaktu z nimi, chronić dzieci czy alergików.
Mucha jest zła, ale podrażnienie dróg oddechowych czy zatrucie chemikaliami czasem wcale nie lepsze.