Dyfteryt: przyczyny, objawy, leczenie

Dyfteryt czyli błonica to bakteryjna choroba zakaźna, która jest niebezpieczna i może zakończyć się poważnymi powikłaniami, a nawet śmiercią. Ponieważ nigdy nie wiadomo, jaki dyfteryt będzie miał przebieg, nie należy wolno rezygnować z podania dziecku szczepionki. Sprawdź, jakie są objawy dyfterytu i jak przebiega jego leczenie.

Spis treści

1. Objawy dyfterytu zależą od postaci choroby
2. Dyfteryt: leczenie
3. Dyfteryt: szczepienia
4. Dyfteryt u dorosłych

Dyfteryt (błonica) to choroba zakaźna, którą wywołuje nieruchoma pałeczka maczugowca błonicy Corynebacterium diphtheriae. Wytwarza ona jad błoniczy, atakujący gardło lub krtań.

Maczugowiec błonicy może przenosić się drogą kropelkową lub przez bezpośredni kontakt z chorym albo nosicielem. Okres wylęgania wynosi od 24 godzin do 7 dni, a okres zakażalności - około 3 tygodni. Konieczna jest izolacja chorego do uzyskania pewności, że w organizmie nie ma bakterii dyfterytu.

Objawy dyfterytu zależą od postaci choroby

• gdy zaatakuje gardło, przypomina anginę z niewielką gorączką; po 3-4 dniach pojawiają się grube, szarawe błony w gardle, wzrasta temperatura (38 st. C), następuje obrzęk węzłów chłonnych; przykry, mdły zapach z ust; tętno bywa przyspieszone
• gdy choroba zaatakuje krtań (to tzw. dławiec lub krup): chrypka, bezgłos i szczekający kaszel, trudności z oddychaniem (rozrastające się błony zwężają krtań)

Dyfteryt: leczenie

Jak najszybciej chory powinien znaleźć się w szpitalu, gdzie zostanie mu podana surowica przeciwbłonicza, tzw. antytoksyna oraz antybiotyki (zwykle penicyliny). Jeśli dojdzie do zablokowania dróg oddechowych (zwykle w przebiegu krupu), konieczna jest intubacja lub wykonanie tracheotomii (nacięcie krtani i wprowadzenie do niej rurki umożliwiającej oddychanie). Najczęstsze powikłania dyfterytu to uszkodzenia układu nerwowego, serca i nadnerczy. Po wyleczeniu nie uzyskuje się stuprocentowej odporności.

Dyfteryt: szczepienia

Szczepienie dzieci przebiega w następującym schemacie: w 2 miesiącu życia (szczepionka DiTePer), następnie w 5 i między 16 a 18 miesiącem życia oraz w 6 i 19 roku życia. Dzieci z małą odpornością mogą po kontakcie z chorym otrzymać dawkę przypominającą, którą dobiera lekarz. Szczepić trzeba wszystkich, którzy mieli kontakt z chorym.

Dyfteryt u dorosłych

Dyfteryt u dorosłych daje powikłania głównie ze strony serca i układu oddechowego. W trakcie choroby i w okresie rekonwalescencji należy ograniczyć wysiłek fizyczny. Niektórych pacjentów leczy się w oddziałach intensywnej opieki medycznej. Lekarze odradzają zbyt szybki powrót do normalnego życia.

Anna Jarosz

Konsultacja: Eugeniusz Małafiej