Włośnica: przyczyny, objawy, leczenie

Włośnica (trychinoza, trichinelloza) to choroba pasożytnicza, wywoływana przez  włośnia krętego (Trichinella spiralis). Włośnicą można zarazić się, spożywając mięso zawierające larwy włośnia. Jakie są objawy włośnicy i jak przebiega leczenie? Jak uchronić się przed zarażeniem?

Spis treści

1. Włośnica: objawy
2. Włośnica: badania
3. Włośnica: leczenie

Włośnica (trychinoza, trichinelloza) rozwija się po spożyciu mięsa zakażonego włośniami - nie można się nią zarazić od innego człowieka.

Najczęściej, w przypadku człowieka, źródłem zakażenia jest mięso świni domowej lub dzikiej, ale w Europie odnotowano również przypadki włośnicy spowodowane spożyciem niedogotowanego mięsa końskiego.

Jeśli mięso z cystami włośnia zostanie niewłaściwie przygotowane i spożyte, sok żołądkowy rozpuszcza otoczkę i larwa ma otwartą drogę do jelita cienkiego. Tam, po osiągnięciu dojrzałości płciowej w ciągu najbliższych 7-8 tygodni rodzą 1000-1500 żywych larw. To one właśnie przenikają przez ściany jelita i z krwią wędrują po całym organizmie, by po 12-15 dniach osiedlić się w mięśniach poprzecznie prążkowanych. Najczęściej wybierają mięśnie przepony, ale znajduje się je również w mięśniach międzyżebrowych, języku, krtani, mięśniach grzbietu. Po osiedleniu się otorbiają się, tworząc tzw. wągry, których otoczka ulega z czasem zwapnieniu. W tej postaci, odizolowane od organizmu, larwy mogą przeżyć w organizmie człowieka nawet 20–40 lat.

Włośnica: objawy

Pierwsze objawy, związane przede wszystkim z zaburzeniami ze strony układu pokarmowego mogą wystąpić już następnego dnia po spożyciu zakażonego mięsa. Obrzęk oczu i bóle mięśni zwykle pojawiają się później, między pierwszym a szóstym tygodniem od spożycia zakażonego mięsa. Najczęstsze objawy włośnicy to:

• obrzęk powiek i twarzy
• alergiczne wykwity skóry
• biegunka
• wymioty
• bóle brzucha
• zmęczenie,
• wysoka gorączka
• ból głowy
• dreszcze
• zlewne poty
• kaszel
• ból stawów i mięśni

Należy pamiętać, że nasilenie objawów zależy od ilości spożytych larw - im ich więcej, tym przebieg choroby cięższy. Zdarza się, że łagodne przypadki włośnicy mylone są z przeziębieniem i nigdy nie wykrywane. W ciężkich przypadkach może dojść do problemów kardiologicznych i zaburzeń oddychania oraz koordynacji ruchów. Najcięższe przypadki mogą zakończyć się śmiercią.

Włośnica: badania

Jeśli w wywiadzie okazuje się, że pacjent, który ma powyższe objawy, mógł spożyć mięso zakażone larwami, lekarz podejmuje decyzję o wykonaniu biopsji mięśnia (ale nie wcześniej niż 10 dni od zarażenia - larwy muszą dotrzeć na miejsce). Można również zlecić alergiczne testy skórne (po trzech tygodniach od zarażenia) oraz odczyny serologiczne krwi (obecność larw w organizmie powoduje wzrost poziomu granulocytów kwasochłonnych - to rodzaj białych ciałek krwi).

Włośnica: leczenie

Leczenie włośnicy zawsze powinno odbywać się w szpitalu.

Agnieszka Paculanka