Żylaki miednicy, czyli zespół przekrwienia żylnego miednicy
Zespół przekrwienia żylnego miednicy najczęściej rozwija się u kobiet spodziewających się kolejnego dziecka (u wieloródek). Szacuje się, że co dziesiąta kobieta w ciąży zmaga się z niewydolność żylną w obrębie miednicy. Jednym z objawów, który wskazuje na żylaki miednicy, jest uporczywy ból w dole brzucha, utrzymujący się kilka miesięcy. Powinien on skłonić do jak najszybszej wizyty u lekarza.
Spis treści
- Zespół przekrwienia żylnego miednicy - przyczyny
- Zespół przekrwienia żylnego miednicy - objawy
- Zespół przekrwienia żylnego miednicy - diagnostyka
- Zespół przekrwienia żylnego miednicy – leczenie
Zespół przekrwienia żylnego miednicy rozwija się podobnie jak żylaki kończyn dolnych. W obu przypadkach żyły, które odprowadzają krew w kierunku serca, nie działają prawidłowo. W żyłach miednicy odpływ krwi jest blokowany przez ucisk powiększającej się macicy, co podnosi ciśnienie wewnątrz żył biodrowych wewnętrznych, prowadzi do ich poszerzenia, a dalej do powstania żylaków. W przypadku żylaków miednicy pojawiają się one w obrębie żył jajników, macicy, przymacicza, a także w okolicach miejsc intymnych.
Zespół przekrwienia żylnego miednicy - przyczyny
Zespół przekrwienia żylnego miednicy najczęściej rozwija się u kobiet spodziewających się dziecka i zwiększa się wraz z kolejną ciążą. Wówczas macica naciska na żyły biodrowe, zmniejszając odpływ krwi. Następnie dochodzi do znacznego poszerzenia żył jajnikowych, żył przymacicza, macicy i krocza, a dalej do rozwoju w tym rejonie żylaków.
Ryzyko rozwoju żylaków miednicy u kobiet, które nie były w ciąży, jest niewielkie. Jeśli jednak dojdzie u nich do zakrzepicy żył biodrowych, lub ucisku żył miednicy spowodowanego np. guzem nowotworowym, lub przez tętnicę biodrową, czy aortę ( tzw. Zespół May-Turnera) mogą się pojawić i zwykle mają związek z żylakami kończyn dolnych i hemoroidami. Prawdopodobieństwo wystąpienia zespołu przekrwienia żylnego miednicy występuje także u kobiet z zespołem policystycznych jajników i zaburzeniami hormonalnymi.
Zespół przekrwienia żylnego miednicy - objawy
Objawami zespołu przekrwienia żylnego miednicy są przede wszystkim częste, tępe dolegliwości bólowe w podbrzuszu, okolicy krzyża lub krocza, które nasilają się zwłaszcza w czasie:
- menstruacji (wówczas krwawienia są znacznie bardziej nasilone niż podczas wcześniejszych miesiączek)
- w pozycji stojącej
- stosunków płciowych (niejednokrotnie je uniemożliwiają) lub po ich zakończeniu
- ciąży
Charakterystycznymi dolegliwościami są równie uczucie ciężkości okolicy krocza i parcie na pęcherz moczowy. Często pojawia się oziębienie płciowe, niepokój i depresja, znacznie pogarszające komfort życia.
Poza tym w okolicach sromu, krocza (tzw. żylaki okolic intymnych), a także w przyśrodkowej lub przyśrodkowo-tylnej części ud oraz pod pośladkami można zauważyć żylaki, choć nie pojawiają się one u wszystkich pacjentek.
Zespół przekrwienia żylnego miednicy - diagnostyka
W przypadku zespołu przekrwienia żylnego miednicy badanie ultrasonograficzne jest badaniem wstępnym i zazwyczaj nie wystarcza do postawienia pełnego rozpoznania. Konieczne są badania kontrastowe – flebotomografia, rezonans magnetyczny z kontrastem oraz flebografia inwazyjna.
Zespół przekrwienia żylnego miednicy – leczenie
W leczeniu zespołu przekrwienia żylnego miednicy stosuje się m.in embolizację. Jest to zabieg, który polega na wykonaniu małego nacięcia na skórze, wprowadzeniu do żyły udowej portu naczyniowego, a następnie na przeprowadzeniu cewnika angiograficznego do zmienionej chorobowo żyły. Potem przez cewnik wprowadza się zwoje specjalnego drutu (spirale embolizacyjne), dzięki któremu nieprawidłowe naczynie zostaje zamknięte, a krew przepływa inną, prawidłową drogą. Cały zabieg odbywa się pod kontrolą RTG. W podobny sposób można zamknąć nieprawidłowe naczynia np. okluderami, a także metodą obliteracji chemicznej (skleroterapia, klej wewnątrznaczyniowy). Po zabiegu pacjentka przez jeden dzień pozostaje w szpitalu.
Żylaki miednicy - powikłania
Nieleczone żylaki miednicy z reguły nie powodują szczególnych powikłań miejscowych, natomiast mogą się powiększać stanowiąc znaczny defekt kosmetyczny oraz rzadko ulegać zakrzepicy, groźnej dla życia z powodu ryzyka zatorowości płucnej, jak również rozwoju objawów zespołu pozakrzepowego kończyn dolnych. Raczej nie uniemożliwiają zachodzenia w ciążę, chyba, że kobieta unika pożycia małżeńskiego z powodu dolegliwości bólowych. Mogą natomiast być wskazaniem do rozwiązania ciąży przez cięcie cesarskie.
Porady eksperta