Menopauza nie musi oznaczać rezygnacji z seksu. Jak radzić sobie z problemami w okresie klimakterium?

Weryfikacja

Autor: Dominika Wilk

Świadomość fizjologicznego starzenia się ciała negatywnie wpływa na życie seksualne kobiet w okresie klimakterium i powoduje, że kobiety mają trudności w osiągnięciu satysfakcji w łóżku. Dodatkowo obniżenie poziomu kobiecych hormonów w okresie menopauzy ma znaczący wpływ na suchość pochwy, jak również zwiększenie odczuwanego bólu podczas stosunku. Aby przetrwać ten trudny okres, niezbędne jest wsparcie hormonalne, jak również praca nad psychiką oraz akceptacją upływającego czasu.

Spis treści

1. Wpływ menopauzy na życie seksualne
2. Sposoby radzenia sobie z negatywnym wpływem menopauzy na życie seksualne

Menopauza to trwałe zaprzestanie miesiączkowania, które nie jest związane z patologicznymi zmianami, lecz z wiekiem i fizjologicznym wygasaniem czynności jajników. Menopauzę stwierdza się w momencie, gdy kobieta nie miesiączkuje przynajmniej przez 12 miesięcy i gdy ma więcej niż 48 lat.

Potwierdzeniem wystąpienia menopauzy są dodatkowe, towarzyszące temu objawy takie jak:

• uderzenia gorąca,
• nadmierna potliwość,
• suchość pochwy,
• bóle oraz zawroty głowy.

Z symptomów, które wynikają ze zmiany nastroju spowodowanego najczęściej przez zmiany hormonalne, zaliczyć można:

• drażliwość,
• depresję,
• osłabienie pamięci.

Wpływ menopauzy na życie seksualne

Zmiany hormonalne, jakie zachodzą w okresie menopauzy, mają istotny wpływ na życie seksualne kobiet. Przede wszystkim dlatego, że w okresie tym maleje poziom estrogenów –hormonów, które odpowiadają za nawilżenie pochwy. Prowadzi to do nadmiernej jej suchości, a co za tym idzie – dyspaurenii, czyli bólu w trakcie stosunku.

Niedobór estrogenów wiąże się też z takimi zmianami urogenitalnymi, jak: zmniejszenie warg sromowych, czy też zmniejszenie elastyczności ścian pochwy.

Zmiany te prowadzą do zwiększonej ilości stanów zapalnych pochwy, jak również większej częstotliwości infekcji intymnych o podłożu bakteryjno-grzybiczym. To również powoduje, że niechęć do stosunku seksualnego maleje, a liczba kontaktów seksualnych zmniejsza się w obliczu konieczności procesu leczenia.

W trakcie menopauzy mamy również do czynienia ze spadkiem testosteronu, który wprawdzie sukcesywnie maleje od 30. roku życia, jednakże w okresie klimakterium jest znacznie bardziej odczuwalny. Testosteron odpowiada m.in. za popęd seksualny, dlatego przy obniżeniu jego poziomu, kobiety mogą mieć mniejszą chęć na zbliżenie.

Ważnym aspektem nieudanego pożycia jest również to, że kobiety w okresie menopauzy mają zmienione odczuwanie i długość trwania orgazmu. Przede wszystkim nie mogą go już przeżywać wielokrotnie, jak miało to miejsce w okresie młodości, a poza tym, kiedy już do niego dojdzie, podniecenie mija bardzo szybko (w przeciwieństwie do młodych kobiet, u których ustępuje powoli).

Oprócz zmian fizjologicznych, w trakcie menopauzy dochodzi również do zmian w psychice kobiety. Ma to związek z obniżonym poczuciem atrakcyjności na skutek ewidentnych zmian związanych się ze starzeniem się organizmu, takich jak np. zmarszczki, wiotczejąca skóra na ramionach, czy przybieranie na wadze związane ze spadkiem metabolizmu.

Poza tym jest to okres, kiedy dorosłe dzieci opuszczają dom rodzinny, a to wiąże się z poczuciem pustki, koniecznością ułożenia sobie na nowo życia. Niektóre pary nie potrafią np. na nowo odnaleźć się w tej sytuacji, kiedy zostają w domu sami i przekłada się to na ich życie seksualne.

Spadek hormonów nie pozostaje bez wpływu na zwiększoną nadwrażliwość kobiet, wahania nastroju, większą tendencję do odczuwania smutku. A obniżony nastrój nie sprzyja inicjowaniu zachowań seksualnych.

Sposoby radzenia sobie z negatywnym wpływem menopauzy na życie seksualne

Hormonalna terapia zastępcza

Hormonalna terapia zastępcza to rozwiązanie, które pomaga kobietom przezwyciężyć skutki wahań hormonalnych oraz ich niedoborów. Dzięki uzupełnieniu odpowiednich hormonów, kobieta może znów cieszyć się szczęśliwym życiem seksualnym. Szczególnie dobre rezultaty osiągają w tym względzie panie, które gorszą jakość z seksu wiązały z bólem podczas stosunku.

Dzięki hormonom przepisanym przez lekarza przywrócone zostaje odpowiednie nawilżenie pochwy, jak również następuje poprawa jej elastyczności. Poza tym hormonalna terapia zastępcza normalizuje pH pochwy i poprawia florę bakteryjną, co znacznie zmniejsza ryzyko występowania infekcji intymnych.

Leczenie atroficznych zmian w pochwie, takich jak zmniejszona elastyczność, suchość, wymaga indywidualnego podejścia. Jedne pacjentki otrzymają leki miejscowe, stosowane dopochwowo, występujące w postaci kremów, globulek, czy czopków. Inne, będą musiały mieć włączoną farmakoterapię doustną.

W przypadku znacznego spadku popędu płciowego, u kobiet stosuje się androgeny. Jak pokazują randomizowane badania z klinicznym placebo, te pacjentki, które miały menopauzę w wyniku chirurgicznego zabiegu (co wiąże się z bardzo szybkim spadkiem kobiecych hormonów) i miały obniżone libido, po przyjęciu odpowiednich dawek testosteronu miały później znacznie większą chęć na inicjowanie zbliżeń niż kobiety przyjmujące placebo.

Psychoterapia

Okres menopauzy jest czasem pożegnania ze swoją młodością, w sensie fizjologicznym, ale też psychicznym. Śmiało można go nazwać okresem żałoby, kiedy to kobieta żegna się ze swoim dotychczasowym wydaniem kobiecości: osoby zdolnej do reprodukcji, powiększania rodziny, a wita swoją dojrzałą postać.

Aby łatwiej można było przejść przez ten okres, warto wesprzeć się terapią u psychologa. Dzięki specjaliście, kobieta może wyjść z poczucia beznadziejności ku nowym możliwościom i okazjom, jakie szykuje dla niej życie.

Dominika Wilk