Borelioza przewlekła (chroniczna, faza późna) - objawy i leczenie

Borelioza przewlekła (chroniczna, faza późna) jest znacznie trudniejsza w leczeniu niż wczesna postać choroby. Jeszcze trudniej ją rozpoznać, gdyż daje bardzo niespecyficzne objawy. Sprawdź, jak rozpoznać przewlekłą (chroniczną) boreliozę i na czym polega jej leczenie.

Spis treści

1. Borelioza przewlekła (chroniczna, faza późna) - objawy boreliozy po latach
2. Borelioza przewlekła (chroniczna, faza późna) - jakie badania?
3. Borelioza przewlekła (chroniczna, faza późna) - jak leczyć?

Borelioza przewlekła (chroniczna, faza późna) jest znacznie trudniejsza w leczeniu niż wczesna postać choroby. Przypuszcza się, że borelioza - jeśli trwa już jakiś czas - w jakiś sposób osłabia układ odpornościowy.

Być może winny jest spadek poziomu witaminy D, obserwowany dosyć powszechnie w przypadkach dłuższej choroby, ale być może są i inne przyczyny.

Wiadomo także, że chroniczna borelioza daje wiele różnorodnych i niecharakterystycznych objawów dlatego trudno ją zdiagnozować. Pewne kryteria rozpoznania przewlekłej boreliozy opracował dr Burrascano (dyrektor ILADS - International Lyme and Associated Diseases Society, czyli Międzynarodowego Towarzystwa ds. Boreliozy i Chorób z Nią Powiązanych). Jego zdaniem późna faza boreliozy jest wtedy, gdy:

• choroba jest obecna przynajmniej przez rok
• przewlekle występują poważne zaburzenia neurologiczne lub stawowe
• infekcja bakteryjna jest nadal aktywna, mimo wcześniejszego leczenia antybiotykiem

Borelioza przewlekła (chroniczna, faza późna) - objawy boreliozy po latach

1. objawy ogólne

• gorączka
• poty
• dreszcze
• ogólne osłabienie
• zmęczenie
• zmiana masy ciała

2. stawowo-mięśniowe

• bóle ścięgien i mięśni
• bóle, obrzęki i sztywność stawów
• sztywność karku

3. neurologiczne

• drżenia
• niedowłady
• postępujące zapalenie mózgu
• zaburzenia czucia
• koncentracji, pamięci, nastroju
• drażliwość
• zmiany osobowości
• problemy z wymową i pisaniem

Charakterystyczny jest zwłaszcza ubytek czucia o charakterze "skarpetek/pończoch" i "rękawiczek", tzn. chory nie czuje tych części kończyn, które zakrywają rękawiczki i skarpetki/pończochy

4. ze strony narządu wzroku

• podwójne widzenie (obraz jest rozmyty, są plamy)
• nadwrażliwość na światło

5. ze strony zmysłu słuchu i równowagi

• dzwonienie w uszach
• bóle uszu
• nadwrażliwość na dźwięk

Może również dojść do nasilenia choroby lokomocyjnej, zawrotów głowy i utraty równowagi, zaburzeń orientacji przestrzennej

6. skórne

dla późnej boreliozy charakterystyczne są zmiany zanikowe skóry o nazwie acrodermatitis chronica atrophicans – to ścieńczenie naskórka z widocznymi naczyniami krwionośnymi, ponadto może dojść do nadmiernego wypadania włosów.

Przewlekła borelioza może być przez wiele lat utajona i nie dawać żadnych objawów,  by w pewnym momencie niespodziewanie zaatakować w groźnej formie, np. choroby układu nerwowego

Borelioza przewlekła (chroniczna, faza późna) - jakie badania?

W celu określenia, czy infekcja jest "stara", sugeruje się wykonać badanie CD57. W przypadku boreliozy przewlekłej obserwuje się spadek wskaźnika CD57, który jest uważany za wykładnik odporności własnej przeciwko tej chorobie.

Borelioza przewlekła (chroniczna, faza późna) - jak leczyć?

Specjaliści z ILADS postulują za długotrwałą i wielolekową terapią boreliozy, także przewlekłej.

Natomiast lekarze zrzeszeni przy Infectious Diseases Society of America (IDSA) - Amerykańskim Towarzystwie Chorób Zakaźnych nie uznają boreliozy przewlekłej.

Uważają, że dolegliwości, które utrzymują się mimo leczenia boreliozy, to zespół poboreliozowy, który nie jest wskazaniem do antybiotykoterapii. Podają oni pacjentowi leki łagodzące objawy, np. niesteroidowe leki przeciwzapalne na bóle stawów.

WARTO WIEDZIEĆ: Leczenie boreliozy - metoda IDSA i ILADS

Monika Majewska