Co zrobić, kiedy dziecko ma biegunkę?

2001-05-24 16:26

Biegunka u malucha nie zawsze oznacza zatrucie pokarmowe. Przyczyną tego typu dolegliwości mogą być także: nietolerancja pokarmowa, alergia, przekarmienie, infekcje wirusowe lub bakteryjne, a także choroby wrodzone.

Borelioza u dzieci – objawy, diagnostyka i leczenie — Autor: Thinkstockphotos.com Borelioza u dzieci może dawać niespecyficzne objawy . Jeśli więc po ukąszeniu przez kleszcza twoja pociecha ma np. problemy z nauką, nie chce się bawić, a nawet pojawiają się u niej objawy ADHD, można podejrzewać boreliozę.

Spis treści

Kiedy mamy do czynienia z biegunką?
Po pierwsze: nawadnianie
Po drugie: odpowiednia dieta

Biegunka bywa bardzo uciążliwa zarówno dla maluszka, jak i jego rodziców. Kiedy niepokojące objawy nie ustępują, może dojść do groźnych powikłań, takich jak odwodnienie i zaburzenia odżywiania. Jak im zapobiec?

Warto wiedzieć

To sprzyja infekcjom pokarmowym:

Nieprzestrzeganie zasad higieny - rzadkie mycie rąk
Korzystanie z publicznych toalet, stołówek, basenów
Mycie twarzy i zębów wodą z kranu podczas podróży
Brak możliwości sprawdzenia źródła spożywanych pokarmów
Spożywanie posiłków o temperaturze pokojowej (bezpieczniejsze jest spożywanie gorących posiłków)
Korzystanie z oferty ulicznych straganów
Zapominanie o myciu spożywanych produktów
Spożywanie surowych produktów (owoców, warzyw, mięsa, ryb)

Kiedy mamy do czynienia z biegunką?

O biegunce u maluszka, który jest karmiony mlekiem matki, mówimy, kiedy zwiększa się liczba stolców lub zmienia się ich konsystencja. Zdrowy maluch wypróżnia się około siedmiu razy w ciągu dnia. U starszego dziecka niepokojące jest oddawanie trzech lub większej ilości stolców o luźnej konsystencji w ciągu 12 godzin. Niepokojące objawy u dorosłego to oddawanie stolca więcej niż trzy razy dziennie.

To ci się przyda

Najczęstsze objawy biegunki:

nagłe zwiększenie częstotliwości stolców
zmiana konsystencji, zabarwienia i zapachu stolców – rzadkie, płynne, wodniste, tryskające, zielonkawe, czasami z domieszką śluzu, ropy, krwi, o intensywnym kwaśnym zapachu
odparzenie i zaczerwienia w okolicach odbytu
brak apetytu
gorączka
osłabienie
ból brzucha, wzdęcia
mniejsza częstotliwość oddawania moczu

Ważne

Konieczna będzie wizyta u lekarza, jeśli:

Objawy utrzymują się ponad dwa tygodnie
Objawy się nasilają
Objawy powracają
W stolcu pojawia się śluz lub krew
Dziecko nie chce jeść ani pić
Pojawiają się objawy odwodnienia (wzmożone pragnienie, spieczone usta, wzdęty brzuch, rozdrażnienie, płaczliwość, zapadnięte gałki oczne)

Są dwa rodzaje biegunek - ostre i przewlekłe. Pierwsze z nich objawiają się nagle i trwają do siedmiu dni. Najczęściej są spowodowane zakażeniem wirusowym lub bakteryjnym i towarzyszą im bóle brzucha, nudności i gorączka. Kiedy biegunka utrzymuje się ponad dwa tygodnie nazywamy ją przewlekłą.

Po pierwsze: nawadnianie

Bez względu na wiek dziecka, jeśli zaobserwujemy u niego niepokojące dolegliwości żołądkowo-jelitowe, pierwszym krokiem powinno być rozpoczęcie nawadniania. Organizm malucha szybciej traci wodę i elektrolity. Dlatego konieczne jest podawanie DPN, czyli doustnych płynów nawadniających (jak np. ORSALIT^® DRINK). Preparat zwiera optymalną ilość glukozy i elektrolitów (skład zgodny z zaleceniami ESPGHAN – Europejskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci), a także posiada właściwą osmolarność, co znaczy, że zawarta w nim woda trafia do przewodu pokarmowego i może zaspokoić zapotrzebowanie organizmu. ORSALIT^® DRINK ma pyszny, truskawkowy smak, nie wymaga przygotowania, dostępny jest w małych, poręcznych butelkach.

Ważne, żeby do nawodnienia nie stosować soków owocowych, napojów gazowanych, czy rosołu. Produkty te wykazują wysoką osmolarność, a woda w nich zawarta zamiast przenikać do ustroju, z krwioobiegu trafia do światła jelit i jest usuwana z organizmu. Nie należy też podawać dziecku preparatów zatrzymujących biegunkę, które są przeznaczone dla osób dorosłych (np. zawierających loperamid).

Po drugie: odpowiednia dieta

Przy dolegliwościach żołądkowo-jelitowych ważne jest stosowanie racjonalnej diety. Posiłki powinny być lekkostrawne. Najlepiej jeśli potrawy będą zawierały: marchew (uzupełnia niedobór soli mineralnych i elektrolitów), banany (uspokajają układ trawienny), pieczone jabłka (chłoną z jelit nadmierne ilości wody). Dziecku można podawać rozgotowany kleik ryżowy, kaszkę, sucharki, chrupki kukurydziane, a także kisiel i budyń. Kiedy dziecko poczuje się lepiej, dietę można rozszerzyć o chude mięso i ryby. Jeśli dziecko jest karmione wyłącznie mlekiem matki, nie należy czekać z podawaniem pokarmu (częstotliwość można zwiększyć). Maluchowi karmionemu sztucznie należy podawać mieszankę, która była stosowana przed wystąpieniem biegunki.W celu złagodzenia dolegliwości jelitowo-żołądkowych należy delikatnie masować brzuch dziecka za pomocą okrężnych ruchów, zgodnie z kierunkiem ruchu zegara. Ulgę przyniesie także położenie na brzuszek termofora lub ciepłego okładu. Stolce drażnią delikatną skórę dziecka. Jeśli maluch nosi jeszcze pieluchy, należy zadbać o odpowiednią pielęgnację pupy. Po każdym przewijaniu dokładnie przemyć ją ciepłą, przegotowaną wodą, oczyścić chusteczkami nawilżającymi i osuszyć. Warto też natłuścić skórę maścią dla maluchów.

Biegunka u dzieci zaburza florę bakteryjną. W celu przywrócenia jej prawidłowego stanu lekarz może zalecić stosowanie probiotyków, które zawierają bakterie kwasu mlekowego Lactobacillus lub Bifidobacterium oraz niepatogenne drożdże Saccharomyces boulardii. Stymulują one działanie układu odpornościowego i zapobiegają pojawieniu się nawrotów dolegliwości. Dzięki nim zostaje przywrócony skład mikroflory bakteryjnej jelit i skraca się czas trwania biegunki.