Wentrykulografia to badanie lewej komory serca. Na czym polega wentrykulografia? Jakie są wskazania do wykonania badania?

Wentrykulografia to badanie lewej komory serca, wykonywane przy pomocy cewnika lub izotopów. Wentrykulografia to badanie inwazyjne, w związku z tym jest wykonywane tylko z wyraźnych wskazań medycznych. Jak przebiega cewnikowanie lewej komory serca? Jakie powikłania mogą pojawić się po zabiegu?

Spis treści

1. Wentrykulografia - w jakim celu wykonuje się badanie?
2. Wentrykulografia za pomocą cewnika - przebieg badania
3. Wentrykulografia - powikłania
4. Wentrykulografia izotopowa

Wentrykulografia to badanie lewej (bardzo rzadko prawej) komory serca, które wykonuje się na dwa sposoby. Pierwsza, najczęstsza, polega na podaniu kontrastu do serca za pomocą cewnika, a następnie na wykonaniu serii zdjęć rentgenowskich. Druga jest wykonywana przy użyciu radioaktywnego izotopu krótkożyciowego - zwykle technet Tc-99m.

Wentrykulografia - w jakim celu wykonuje się badanie?

Wentrykulografię wykonuje się przede wszystkim w celu oceny kurczliwości lewej komory serca. Jeśli czynność skurczowa lewej komory nie jest prawidłowa, badanie wykaże, z jakim rodzajem zaburzenia mamy do czynienia:

• hipokinezą - zmniejszony zakres skurczu
• akinezą – brak kurczliwości
• dyskinezą– skurczowe uwypuklanie się segmentu ściany lewej komory

Badanie umożliwia także uwidocznienie nieprawidłowości budowy lewej komory, takich jak tętniak czy skrzeplina. Dzięki wentrykulografii można również ocenić stopień zaawansowania wad serca (głównie zastawki mitralnej i aortalnej). Lewostronna wentrykulografia wskazuje także poziom ciśnienia wewnątrzsercowego.

Wentrykulografia za pomocą cewnika - przebieg badania

Lekarz dezynfekuje pachwinę udową pacjenta i podaje znieczulenie miejscowe. Następnie wprowadza cewnik naczyniowy, nazywany od swojego kształtu Pig-Tail, przez tętnicę udową do aorty, a następnie przez zastawkę aortalną do lewej komory. Gdy cewnik znajduje się już we właściwym miejscu, podaje się kontrast (w ilości 30-50 ml z prędkością 12-14 ml/s), a następnie wykonuje serię zdjęć rentgenowskich.

Wtedy wentrykulogram oblicza tzw. wskaźniki angiograficzne:

• wskaźnik objętości końcoworozkurczowej (objętość krwi, która pozostaje w komorze tuż przed skurczem)
• wskaźnik objętości końcowoskurczowej (objętość krwi, która pozostaje w komorze po skurczu)
• frakcję wyrzutową (objętość krwi, która została wyrzucona do aorty w czasie skurczu serca)

Wentrykulografia - powikłania

Wentrykulografia lewej komory jest badanie inwazyjnym, w związku z tym niesie za sobą ryzyko wielu powikłań, takich jak: przebicie mięśnia sercowego przez cewnik naczyniowy, uszkodzenie ściany naczynia, zakażenie, wywołanie zaburzeń rytmu, a nawet zawał mięśnia sercowego. Może pojawić się również reakcja alergiczna na kontrast, w postaci swędzącej wysypki. W miejscu nakłucia tętnicy może pojawić się krwiak i miejscowe krwawienie.

Wentrykulografia izotopowa

Wentrykulografia izotopowa to badanie lewej jamy serca za pomocą izotopów krótkożyciowych. Podczas badania wprowadza się izotop promieniotwórczy do organizmu i wykorzystuje fakt, że gromadzi się w określonych narządach. Dzięki wysyłanemu promieniowaniu można śledzić drogę, jaką pokonuje izotop i jego rozkład w badanym narządzie, różny przy różnych schorzeniach, co pozwala badać funkcje nie tylko serca, lecz także innych narządów.

Cel wentrykulografii izotopowej jest taki sam, jak w przypadku tradycyjnej wentrykulografii, jednak z tej metody diagnostycznej korzysta się w wyjątkowych przypadkach, np. u osób z nietypowymi formami zawału mięśnia sercowego, przy niejednoznacznym rozpoznaniu kardiomiopatii, u pacjentów z nieprawidłowościami w spoczynkowym zapisie EKG, rytmem ze stymulatora, zespołem Wolffa-Parkinsona-White'a (WPW).

Izotop podaje się dożylnie. Następnie po 15 minutach rozpoczyna się rejestrację obrazów kurczącego się serca w spoczynku. Czas rejestracji wynosi ok. 10-15 minut.

Monika Majewska