Test VLsE/C6 a borelioza. Normy i wyniki

Test VLsE/C6 wykonuje się w celu monitorowania skuteczności leczenia choroby jaką jest borelioza. Specjaliści od lat poszukują badania, które pozwalałoby na szybkie rozpoznanie infekcji krętkami Borrelia i na monitorowanie skuteczności leczenia. Rozwiązaniem tego drugiego problemu może być test VlsE/C6. Na czym polega to badanie?

Spis treści

1. Test VLsE/C6 a borelioza
2. Test VLsE/C6 - na czym polega?
3. Test VLsE/C6 - wyniki
4. Test VLsE/C6 - ograniczenia

Test VLsE/C6 wykonuje się w celu do monitorowania skuteczności leczenia boreliozy. Jedną z trudności w diagnostyce boreliozy jest brak czułych i specyficznych markerów laboratoryjnych pozwalających na ocenę skuteczności antybiotykoterapii.

Standardowo do oceny jej efektywności stosuje się obserwację objawów chorobowych. Biorąc pod uwagę, że jest to mało precyzyjna metoda oceny terapii, wciąż poszukuje się nowych metod laboratoryjnych, a jedną z nich jest test VLsE/C6.

Test VLsE/C6 a borelioza

Antygen VLsE jest białkiem znajdującym się w ścianie komórkowej bakterii Borrelia burgdorferi, która jest przyczyną boreliozy z Lyme.

Fragment białka VLsE nazywany C6 (VLsE/C6) powoduje bardzo silną i szybką odpowiedź układu odpornościowego z wytworzeniem przeciw niemu specyficznych przeciwciał. Fragment C6 białka VLsE jest bardzo specyficzny dla najważniejszych odmian krętka Borrelia burgdorferi.

Dlatego do badań serologicznych służących do diagnostyki boreliozy dodaje się rekombinowane genetyczne (syntetyczne) białko C6, które znacznie zwiększa czułość badania.

Obecność przeciwciał przeciwko białku VLsE/C6 u chorych z boreliozą obserwuje się u:

• 20-50% chorych na wczesnym etapie zakażenia • 70-90% chorych we wczesnej rozsianej boreliozie • prawie 100% chorych z późną boreliozą

Zaobserwowano również, że stężenie przeciwciał przeciwko białku VLsE/C6 spada po skutecznej antybiotykoterapii. Z uwagi na to ich pomiar może być wykorzystany jako laboratoryjny marker do monitorowania skuteczności antybiotykoterapii u chorych z boreliozą.

Test VLsE/C6 - na czym polega?

Test VLsE/C6 polega na oznaczeniu stężenia przeciwciał IgM i IgG specyficznych dla antygenu VIsE/C6 za pomocą metody ELISA. Badanie jest wykonywane z krwi żylnej, nie jest refundowane przez NFZ i kosztuje w granicach 80-150 zł.

Test VLsE/C6 - wyniki

Test VLsE/C6 zwykle zleca się w trzech punktach czasowych terapii: w momencie rozpoczęcia antybiotykoterapii oraz po 6 i 12 miesiącach, gdyż wykonanie pojedynczego oznaczenia jest niemiarodajne.

Co najmniej 4-krotny spadek poziomu przeciwciał w stosunku do wyniku wyjściowego tj. w wykonanego w momencie rozpoczęcia terapii oraz zanik objawów boreliozy świadczy o skuteczności zastosowanej antybiotykoterapii.

Jeśli nie obserwuje się spadku poziomu przeciwciał kolejne oznaczenie można wykonać po kilku tygodniach i jeśli wciąż nie obserwuje się zmian świadczy to o braku skuteczności zastosowanych antybiotyków.

Test VLsE/C6 - ograniczenia

Dodatek antygenu VLsE/C6 do mieszaniny innych antygenów stosowanych w diagnostyce serologicznej boreliozy (np. ELISA) ma wykazaną skuteczność jako czuły marker zakażenia krętkiem Borrelia.

Jednak wielu klinicystów uważa, że samodzielne oznaczanie przeciwciał przeciwko VLsE/C6 w celu monitorowania skuteczności antybiotykoterapii u chorych z boreliozą wymaga jeszcze dalszych badań i potwierdzenia jego przydatności klinicznej.

CZYTAJ TEŻ:

• Borelioza - badania. Zbadaj siebie i kleszcza
• Test ELISA - co wykrywa? Jak odczytać wyniki? Cena testu
• Test Western Blot a borelioza. Interpretacja wyników badania
• PCR (badanie) - zastosowanie. Na czym polega technika PCR?
• Test transformacji limfocytów (LTT)
• Test CD57 a borelioza. Normy, interpretacja wyników
• Krążące kompleksy immunologiczne (KKI)

Źródła:

1. Wormser G.P. i wsp. Single-tier testing with the C6 peptide ELISA kit compared with two-tier testing for Lyme disease. Diagn Microbiol Infect Dis 2013; 75: 9–15.
2. Krzemień P. J. Znaczenie antygenu Vlse/C6 jako markera w diagnostyce wczesnej boreliozy z Lyme i badaniu skuteczności jej leczenia. Health Problems of Civilization 2017; 11 (2): 87-92.
3. Diagnostyka laboratoryjna chorób odkleszczowych Rekomendacje Grupy Roboczej: Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych, Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego-Państwowy Zakład Higieny, Konsultant Krajowy w dziedzinie chorób zakaźnych, Klinika Chorób Zakaźnych i Neuroinfekcji Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, Polskie Towarzystwo Wirusologiczne, Warszawa 2014.

O autorze

dr n. med. Karolina Karabin, biolog molekularny, diagnosta laboratoryjny, Cambridge Diagnostics Polska

Z wykształcenia biolog ze specjalizacją mikrobiologia i diagnosta laboratoryjny z ponad 10-letnim stażem w pracy laboratoryjnej. Absolwentka Studium Medycyny Molekularnej oraz członek Polskiego Towarzystwa Genetyki Człowieka.Kierownik grantów naukowych realizowanych w Pracowni Diagnostyki Molekularnej przy Klinice Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych WUM. Tytuł doktora nauk medycznych w zakresie biologii medycznej obroniła na I Wydziale Lekarskim WUM. Autorka wielu prac naukowych i popularnonaukowych z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, biologii molekularnej i żywienia. Na co dzień jako specjalista w zakresie diagnostyki laboratoryjnej prowadzi dział merytoryczny w Cambridge Diagnostics Polska oraz współpracuje z zespołem dietetyków w Poradni Dietetycznej CD. Ze specjalistami dzieli się praktyczną wiedzą dotyczącą diagnostyki i dietoterapii chorób na konferencjach, szkoleniach oraz na łamach czasopism i portali internetowych. Szczególnie zainteresowana wpływem współczesnego stylu życia na procesy molekularne w organizmie.

Z wykształcenia biolog ze specjalizacją mikrobiologia i diagnosta laboratoryjny z 10-letnim stażem w pracy laboratoryjnej oraz członek Polskiego Towarzystwa Genetyki Człowieka. Na co dzień jako specjalista w zakresie diagnostyki laboratoryjnej prowadzi dział merytoryczny w Cambridge Diagnostics Polska oraz współpracuje z zespołem dietetyków w Poradni dietetycznej przy Cambridge Diagnostics.

Autorka wielu prac naukowych i popularnonaukowych z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, biologii molekularnej i żywienia. Kierownik grantów naukowych realizowanych w Pracowni Diagnostyki Molekularnej przy Klinice Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych WUM. W tym roku planuje obronę rozprawy doktorskiej na I Wydziale Lekarskim WUM z zakresu genetyki białaczek.

Ze specjalistami dzieli się swoją praktyczną wiedzą na konferencjach naukowych, szkoleniach oraz na łamach czasopism oraz na portalach internetowych. Szczególnie zainteresowana wpływem żywienia i współczesnego stylu życia na procesy molekularne w organizmie.

dr n. med. Karolina Karabin