RENOSCYNTYGRAFIA - badanie nerek z użyciem izotopu

Renoscyntygrafia, inaczej scyntygrafia nerek, to badanie izotopowe nerek, którego celem jest ocena funkcjonowania tego narządu. Badanie wykonuje się m.in. u osób z nadciśnieniem tętniczym, którego przyczyną może być choroba miąższu lub naczyń nerkowych. Jakie są jeszcze wskazania do renoscyntygrafii? Na czym polega to badanie?

Spis treści

1. Renoscyntygrafia (izotopowe badanie nerek) - wskazania
2. Renoscyntygrafia (izotopowe badanie nerek) - przeciwwskazania
3. Renoscyntygrafia (izotopowe badanie nerek) - przygotowanie do badania
4. Renoscyntygrafia (izotopowe badanie nerek) - na czym polega?
5. Renoscyntygrafia (izotopowe badanie nerek) - powikłania

Renoscyntygrafia, inaczej scyntygrafia nerek, to izotopowe badanie nerek (z użyciem radioznacznika), które pozwala ocenić:

• strukturę nerek (kształt, wielkość, położenie, ruchomość, rozmieszczenie radioznacznika w miąższu nerek);
• ukrwienie nerek (dopływ krwi ze znacznikiem do obu nerek);
• szybkość i skuteczność filtracji kłębkowej (zdolność do wychwytywania z krwi podanego radiofarmaceutyku, a także do przemieszczania go przez miąższ i przekazywania go do dróg moczowych);
• funkcję wydalniczą nerek (wydalanie moczu z razdioznacznikiem z obszaru nerek, moczowodu i pęcherza moczowego);

Renoscyntygrafia (izotopowe badanie nerek) - wskazania

Badanie jest wskazane w przypadku ostrych i przewlekłych chorób układu moczowego, wad rozwojowych nerek i dróg moczowych, a także uropatii i nefropatii zaporowej. Renoscyntygrafię powinno się wykonać także u osób z nadciśnieniem tętniczym, którego przyczyną może być choroba miąższu lub naczyń nerkowych. Skierowanie na badanie powinny dostać również osoby chorujące na wielotorbielowe zwyrodnienie nerek lub gruźlicę nerek. Ponadto izotopowe badanie nerek jest jednym z badań wykonywanych po przeszczepie nerki.

Renoscyntygrafia (izotopowe badanie nerek) - przeciwwskazania

Przeciwwskazaniem do wykonania badania jest karmienie piersią i ciąża. Dlatego u kobiet badanie najlepiej wykonywać w pierwszych dziesięciu dniach cyklu. W ten sposób uniknie się ryzyka napromieniowania w bardzo wczesnej ciąży, o istnieniu której jeszcze się nie wie. Jednak dla pewności warto wykonać test ciążowy.

Renoscyntygrafia (izotopowe badanie nerek) - przygotowanie do badania

30-40 minut przed rozpoczęciem badania pacjent powinien wypić od 0,5 do 1 litra płynu niegazowanego. Z kolei na sali nie powinien mieć przy sobie żadnych metalowych przedmiotów (monety w kieszeniach, klamry pasków), ponieważ mogą one zniekształcić obraz badania.

Renoscyntygrafia (izotopowe badanie nerek) - na czym polega?

Pacjent kładzie się brzuchem na łóżku. Wówczas podaje mu się dożylnie, przez tzw. venflon (cewnik dożylny), niewielkie dawki izotopów promieniotwórczych (radioznaczników - zwykle technetu-99), które gromadzą się na krótki czas w nerkach. Następnie głowica kamery scyntylacyjnej (gammakamery), wychwytuje promieniowanie, jakie emituje nerka po pochłonięciu radioizotopu. Program zainstalowany w komputerze połączonym z gammakamerą przetwarza dane z głowicy na obraz nerki (obrazy scyntygraficzne), które są widoczne także na monitorze.

Badanie trwa ok. 30 minut, a po jego zakończeniu uzyskuje się wydruk przedstawiający nerki.

Zaraz po badaniu należy wypłukać z organizmu resztki izotopu, wypijając 0,5-1 l płynów (woda, herbata, soki). Lepiej także nie przebywać w towarzystwie dzieci i kobiet w ciąży.

Renoscyntygrafia (izotopowe badanie nerek) - powikłania

Izotopowe badanie nerek nie wywołuje żadnych powikłań, także alergicznych (nawet u osób uczulonych na środki cieniujące). Warto wiedzieć, że otrzymana dawka promieniowania jonizującego w czasie takiego badania jest mniejsza niż w czasie wykonywania zdjęcia radiologicznego klatki piersiowej, dlatego nie ma powodów do niepokoju.

Monika Majewska