Elektronystagmografia (ENG) - badanie błędnika. Na czym polega ENG?

Elektronystagmografia (ENG) to badanie narządu równowagi, czyli błędnika. Wykonuje się je u m.in. osób, które mają problemy z utrzymaniem równowagi albo cierpią na zawroty głowy. Na czym polega elektronystagmografia? Jakie są pozostałe wskazania do wykonania badania? Jak wygląda przygotowanie do ENG?

Spis treści

Elektronystagmografia - wskazania do badania
Elektronystagmografia - jak przygotować się do badania?
Elektronystagmografia - na czym polega?
Elektronystagmografia - powikłania
Elektronystagmografia - cena

Elektronystagmografia (ENG) to badanie, którego celem jest ocena narządu równowagi, czyli błędnika. W czasie badania ocenia się oczopląs, który jest objawem zaburzeń narządu równowagi.

Elektronystagmografia - wskazania do badania

Skierowanie na badanie powinny otrzymać osoby, które zmagają się z:

zawrotami głowy
zaburzeniami równowagi
chorobą Ménière'a
oczopląsem samoistnym
niektóre przypadki niedosłuchu odbiorczego

Podczas wywiadu lekarskiego należy poinformować lekarza także o przebytych chorobach narządu słuchu (zapalenie ucha, zapalenie błędnika) o przebytych urazach głowy.

Elektronystagmografia - jak przygotować się do badania?

Przed elektronystagmografią powinno być wykonane badanie neurologiczne, otolaryngologiczne i audiometryczne (subiektywne badanie słuchu).

Ponadto chory powinien odstawić na okres co najmniej 4 dni leki dotychczas stosowane w celu złagodzenia zawrotów głowy. Nie powinien również przyjmować leków uspokajających przez 3 doby przed badaniem. Odstawienie innych leków należy skonsultować z lekarzem.

W dniu badania pacjent powinien przyjść na badanie na czczo lub nie jeść 6 godzin przed planowanym badaniem, by zmniejszyć ryzyko wystąpienia nudności lub wymiotów podczas badania.

Elektronystagmografia - na czym polega?

Elektronystagmografia polega na 30 sekundowym podrażnieniu układu równowagi określonymi bodźcami. Potem następuje 30 sekundowa przerwa, by zaraz po niej przez 30 sekund rejestrować odpowiedzi stymulowanego błędnika przez system elektrod odpowiednio umocowanych do skóry twarzy. Odpowiedzią jest oczopląs, czyli mimowolne ruchy gałki ocznej w poziomie, pionie lub obrotowo, które występują w następstwie pobudzenia komórek receptorowych narządu przedsionkowego. Ocenia się oczopląs samoistny i wywołany: położeniowy, optokinetyczny, indukowany kinetycznie w fotelu wahadłowym, wywołany bodźcem kalorycznym.

Badany kładzie się na łóżku lub siedzi na krześle, a jego głowę odchyla się do tyłu o 60 st. Następnie do skóry czoła i skroni (w okolicy kąta zewewnętrznego oka) pacjenta przymocowuje się specjalnym klejem elektrody, które są połączone z elektronystagmografem - specjalnym aparat rejestrującym oczopląs. Wówczas wykonuje się tzw. próbę kaloryczną, która polega na podaniu do przewodów słuchowych bodźców termicznych. W celu podrażnienia błędnika do ucha pacjenta wlewa się wodę o temperaturze 30 st. C. (czyli "zimną") i 40 st. C. (czyli "ciepłą"). Tak dobrane wartości temperatur są wystarczająco odległe od średniej temperatury ciała badanego, która wynosi 37 st. C., aby na skutek szoku termicznego spowodować oczopląs. Zaraz po rozpoczęciu pobudzania błędnika pojawia się oczopląs, którego szczyt przypada zazwyczaj na ok. 60-80 sekundę badania, niezależnie od tego czy pobudzanie jest kontynuowane, czy nie. Badanie rejestruje się przy otwartych i zamkniętych oczach. Wynik badania przekazywany jest w formie opisu.

Podczas badania wykonywane są także:

kalibracja, czyli ocena szybkich ruchów gałek ocznych;
badanie, podczas którego oczy śledzą poruszający cel;
próba położeniowa, czyli czyli ocena zawrotów głowy, które są związane z określoną pozycją głowy;

Elektronystagmografia - powikłania

Podczas badania mogą nudności i wymioty oraz krótkie (ok. 60 sekund) zawroty głowy co jest typową odpowiedzią błędnika podczas rejestracji oczopląsu. Bardzo rzadkim powikłaniem może być napad padaczki.