Chlor (Cl) - normy w badaniu biochemicznym

Chlor (Cl) albo chlorki mają istotne znaczenie dla utrzymania prawidłowej równowagi wodno-elektrolitowej w organizmie. Sprawdź, jakie są normy chloru (CL albo chlorków) w badaniu biochemicznym i o czym może świadczyć ich wzrost lub spadek we krwi.

Spis treści

1. Chlor (Cl, chlorki): normy
2. Chlor (Cl, chlorki) powyżej normy (hiperchloremia)
3. Chlor (Cl, chlorki) poniżej normy (hipochloremia)

Chlor (CL, chlorki) znajduje się w płynie pozakomórkowym organizmu, głównie w osoczu. Zawartość tego pierwiastka w organizmie zależy od jego ilości w pokarmie - tzn. czy spożywamy pokarmy bogate w chlorki, np. sól, oraz od jego utraty razem z płynami i wydzielinami organizmu (np. mocz, pot, kał, łzy). Właściwy poziom chlorków w organizmie ma wpływ na pobudliwość nerwowo-mięśniową oraz na wydzielanie kwasu solnego w żołądku. Spadkowi lub wzrostowi sodu we krwi towarzyszą takie same zmiany stężenia jonu chlorkowego.

Chlor (Cl, chlorki): normy

W przypadku chlorków wartości podawane są w milimolach na litr i wynoszą 95-105 mmol/l u zdrowego człowieka.

Chlor (Cl, chlorki) powyżej normy (hiperchloremia)

Zwiększone wartości chlorków we krwi występują:

• przy nadmiernym wydalaniu czystej wody z organizmu przez płuca, skórę, nerki, przewód pokarmowy podczas ostrych biegunek
• przez przetoki trzustkowe, żółciowe
• niekiedy u osób z przetoką moczowodowo-jelitową
• w chorobach przebiegających ze zmniejszeniem stężenia białka we krwi
• w nadczynności przytarczyc
• w pierwotnej nadczynności przytarczyc
• w czasie stosowania inhibitorów anhydrazy węglanowej
• w przypadku nadmiernej podaży jonu chlorkowego

Chlor (Cl, chlorki) poniżej normy (hipochloremia)

Zmniejszony poziom chloru występuje podczas biegunek i wymiotów oraz w przewlekłej kwasicy oddechowej - polega ona na gorszym wydalaniu dwutlenku węgla z organizmu, co może doprowadzić do senności, a nawet śpiączki.