Badanie krwi zdradzi, czy grozi ci rak tarczycy. Taki wynik powinien wzbudzić czujność

W procesie diagnostyki raka tarczycy, badania krwi odgrywają kluczową rolę, ale nie zapewniają bezpośredniego potwierdzenia choroby. Czy zatem morfologia jest w stanie pomóc w wykrywaniu raka tarczycy? Jakie wskaźniki powinny zwrócić naszą uwagę i dlaczego pogłębiona diagnostyka jest kluczowa w identyfikacji tego i innych nowotworów.

Chociaż podstawowe badania krwi nie mogą precyzyjnie potwierdzić żadnego raka, w tym raka tarczycy, są one nieocenione w kontekście wskazania na konieczność dalszej, szczegółowej diagnostyki. Co wyniki morfologii mogą podpowiedzieć o ryzyku raka tarczycy?

Rozpoznanie raka tarczycy. Na co zwrócić uwagę?

Na co zwrócić szczególną uwagę:

• Leukocyty (białe krwinki, WBC) - znaczne zwiększenie (leukocytoza) lub spadek ich liczby (leukopenia) może sugerować, ale niekoniecznie wskazuje na obecność nowotworu. Istotne jest, aby dokładnie przeanalizować wyniki rozmazu mikroskopowego i skonsultować się z lekarzem, jeśli zauważymy jakiekolwiek nieprawidłowości.
• Erytrocyty (krwinki czerwone, RBC) - zarówno podwyższone (nadkrwistość) jak i obniżone wskaźniki (niedokrwistość) razem z poziomem hemoglobiny (Hb) mogą być wynikiem różnych czynników. Nie należy ignorować tych nieprawidłowości i należy skonsultować się z lekarzem.
• Trombocyty (płytki krwi, PLT) - zarówno ich podwyższona liczba (nadpłytkowość) jak i za niska (małopłytkowość) mogą wymagać dalszej obserwacji i dodatkowej diagnostyki.

Odstępstwa od normy nie oznaczają bezpośrednio potwierdzenia nowotworu krwi, ale powinny skłonić do dalszej diagnostyki. Analizę wyników powinien przeprowadzić lekarz.

Morfologia jest fundamentalnym badaniem prewencyjnym, które pozwala ocenić nasz ogólny stan zdrowia. Mimo że morfologia sama w sobie nie jest w stanie zidentyfikować obecności raka tarczycy, jakiekolwiek nieprawidłowości w jej wynikach powinny skłonić nas do skonsultowania się z lekarzem. Należy pamiętać, że osoby dotknięte nowotworem tarczycy mogą mieć dobre wyniki badania morfologicznego. Diagnoza raka tarczycy opiera się na wielu innych badaniach krwi, niekoniecznie związanych z badaniem morfologicznym.

CRP a rak tarczycy

Białko C-reaktywne, znane również jako CRP, to marker zapalenia w ciele. Podwyższone stężenie CRP nie jest bezpośrednim wskaźnikiem raka tarczycy. Wysoki poziom CRP często sygnalizuje obecność infekcji lub autoimmunologicznego procesu zapalnego. W sytuacjach, gdy występuje rak lub przerzuty, ten parametr może być podwyższony. Wartości referencyjne CRP wynoszą < 6 mg/l. Warto jednak zauważyć, że stężenie tego białka może być wyższe u osób palących tytoń oraz u kobiet w ciąży.

Badania krwi w diagnozie raka tarczycy

Badania na obecność specyficznych biomarkerów nowotworowych są kluczowe w diagnostyce raka tarczycy. Szczególnie ważne jest sprawdzenie poziomu kalcytoniny, hormonu produkowanego przez komórki C w tarczycy, którego norma nie powinna przekraczać 10,0 ng/l.

W procesie diagnozowania raka tarczycy, oprócz badań obrazowych i biopsji, wykorzystuje się także różne badania krwi w tym najczęściej:

• stężenie hormonu tyreotropowego (TSH),
• hormonów tarczycy: tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3),
• kalcytonina - marker stosowany w diagnostyce raka tarczycy,
• dodatkowo oznaczenie poziomu przeciwciał przeciwtarczycowych (anty-TPO) w surowicy.

Rozpoznawanie i diagnozowanie raka tarczycy

Diagnostyka i wykrywanie raka tarczycy powinny być przeprowadzane w specjalistycznym ośrodku. Istotnym narzędziem w podejrzeniu tej podstępnej choroby jest badanie ultrasonograficzne tarczycy, które pozwala zidentyfikować najczęstsze zmiany, takie jak guzki o gęstej strukturze, zredukowanej echogeniczności, dobrze ukrwione i o nieregularnych kształtach. Diagnoza ogniskowych zmian w tarczycy, oprócz rutynowego badania palpacyjnego, wymaga wykonania ultrasonografii.

W przypadku pacjentów, u których podejrzewa się raka tarczycy, zaleca się wykonanie biopsji cienkoigłowej pod kontrolą ultrasonografii. Kolejnym ważnym badaniem jest scyntygrafia tarczycy z użyciem izotopu jodu-131, a w niektórych sytuacjach również scyntygrafia całego ciała. Wykonywane są również badania laboratoryjne, które mogą pomóc w wykryciu nowotworów tarczycy, takie jak ocena poziomu kalcytoniny, wapnia we krwi oraz oznaczenia stężenia hormonów TSH, T3 i T4.

Na podstawie biopsji cienkoigłowej tarczycy można zidentyfikować sześć kategorii diagnozy: łagodna zmiana tarczycy, zmiana pęcherzykowa, zmiana bliżej nieokreślona, podejrzenie nowotworu pęcherzykowego, podejrzenie złośliwości oraz złośliwy nowotwór tarczycy. W niektórych przypadkach biopsja może nie dawać jednoznacznych wyników diagnostycznych.

Należy zauważyć, że powyższe zalecenia mają charakter orientacyjny i nie zastąpią konsultacji ze specjalistą. Przy jakichkolwiek kwestiach zdrowotnych, bezwzględnie powinniśmy zwrócić się do odpowiedniego lekarza.

Romana Makówka