Buspiron w leczeniu lęku
Buspiron jest organicznym związkiem chemicznym o właściwościach psychotropowych. Obecnie zastosowanie znajduje przede wszystkim w terapii lęku występującego w trakcie depresji. Substancja nie posiada właściwości uzależniających. W przeciwieństwie do dużej części leków przeciwlękowych nie wykazuje działania przeciwdrgawkowego oraz sedatywnego. Kiedy stosuje się buspiron?
Spis treści
- Mechanizm działania buspironu
- Na co należy uważać stosując buspiron?
- Przeciwwskazania do stosowania buspironu
- Buspiron - interakcje z innymi lekami
- Buspiron - działania niepożądane
Buspiron jest lekiem z powodzeniem wykorzystywany do leczenia stanów lękowych towarzyszących depresji. Działanie przeciwlękowe substancji jest widoczne dopiero po 7-14 dniach stosowania. Z tego powodu buspiron nie może być stosowany jako środek doraźny w atakach paniki. Leki zawierające tą substancje wykorzystuje się do długoterminowej terapii zaburzeń lękowych.
Preparaty zawierające buspiron są również badane jako leki stosowane w leczeniu uzależnień. Wynika to ze zdolności tej substancji do zmniejszania aktywności ośrodka nagrody w mózgu.
Mechanizm działania buspironu
Działanie terapeutyczne buspironu jest związane z jego aktywnością wobec receptorów serotoninowych oraz dopaminowych. Związek ten jest częściowym agonistą receptorów 5-HT1A oraz antagonistą D3 oraz D4. Oddziaływając na nie, buspiron wpływa na funkcje mózgu, wywołując efekt przeciwlękowy.
Czytaj też:
Serotonina: rola w organizmie. Objawy niedoboru serotoniny
Dopamina: rola w organizmie. Objawy niedoboru i nadmiaru dopaminy
Lek nie wykazuje jednak aktywności wobec receptorów GABA, w przeciwieństwie do wielu substancji przeciwlękowych. W związku z tym lek nie ma właściwości nasennych oraz przeciwdrgawkowych.
Buspiron wykazuje silne działanie blokujące wobec receptorów dopaminowych. Jest to istotne w terapii uzależnień. Obecnie uważa się, że układ dopaminergiczny pełni istotną rolę w powstawaniu zależności fizycznej i psychicznej od substancji narkotycznych.
Czytaj też: Substancje psychoaktywne: rodzaje i działanie. Legalne substancje psychoaktywne
Podwyższenie stężenia dopaminy w szczelinach synaptycznych występuje przykładowo po podaniu kokainy. W związku z tym podanie buspironu zmniejsza pozytywne odczucia wynikające z podania tego narkotyku. Mechanizm aktywności leku można odnieść również do innych substancji pobudzających ośrodek nagrody w mózgu.
Receptory 5-HT1A pełnią rolę receptorów presynaptycznych oraz postsynaptycznych. Pobudzenie receptorów presynaptycznych blokuje wydzielanie serotoniny do szczeliny synaptycznej. Proces wynika z mechanizmu sprzężenia zwrotnego. Prowadzi to do osłabienia przekaźnictwa w neuronach serotoninergicznych.
Ocenia się, że receptory 5-HT1A pełnią istotną rolę w mechanizmie powstawania depresji. W badaniach wykazano zmniejszone stężenie tych receptorów w obszarze przedczołowym i skroniowym kory mózgu. U ofiar samobójstw zaobserwowano natomiast zwiększone stężenie receptorów presynaptycznych 5-HT1A, w obszarze jąder pnia szwu mózgu. Oceniono również, że większa liczba tego typu receptorów odpowiada za zmniejszenie liczby neuronów serotoninowych.
Czytaj też: Syndrom presuicydalny - jak rozpoznać symptomy samobójcze i pomóc osobie ich doświadczającej?
Na co należy uważać stosując buspiron?
Buspiron nie powinien być łączony z lekami wpływającymi depresyjnie na układ nerwowy. Przed wprowadzeniem do terapii preparatu zawierającego ten składnik, należy stopniowo odstawić:
- pochodne benzodiazepiny
- leki uspokajające
- leki nasenne
U niektórych osób buspiron może wpływać na sprawność psychoruchową. Z tego względu na początku stosowania leku należy zrezygnować z prowadzenia samochodu oraz innych pojazdów mechanicznych. Ma to na celu uzyskanie pewności jak działa substancja na nasz mózg.
Czytaj też: Które LEKI upośledzają zdolność prowadzenia SAMOCHODU
Przeciwwskazania do stosowania buspironu
- ciężka niewydolność nerek
- padaczka
- ciężka niewydolność wątroby
Buspiron - interakcje z innymi lekami
Niestety buspiron jest lekiem wchodzącym w wiele interakcji z innymi preparatami medycznymi oraz żywnością. Szczególnie należy uważać na następujące połączenia:
- inhibitory MAO - połączenie to może wywołać wzrost ciśnienia tętniczego
- alkohol - może wpłynąć na nasilenie lęku
- sok grejpfrutowy - może wywołać nagły wzrost stężenia leku we krwi
- erytromycyna
- itrakonazol
- nefazodon
- werapamil
- diltiazem
- diazepam
Buspiron - działania niepożądane
Działania niepożądane w trakcie leczenia buspironem występuj stosunkowo rzadko. Najczęściej pojawiają się one w trakcie rozpoczynania stosowania leku i mijają w trakcie długotrwałej terapii. Najczęstsze dolegliwości związane ze stosowaniem buspironu to:
- bóle głowy
- zawroty głowy
- nerwowość
- pobudzenie
- zaburzenia równowagi
- kołatanie serca
- drgawki
- zmęczenie
- suchość błon śluzowych
- nadmierna potliwość
- bóle w klatce piersiowej
Zaburzenia lękowe są jednymi z najczęstszych problemów psychicznych. Często towarzyszą depresji oraz innym chorobom, pogarszając ich przebieg. Problemy wynikające z lęków często są lekceważone przez społeczeństwo oraz lekarzy. Osobie zdrowej często ciężko jest zrozumieć, że stany lękowe mogą być formą zaburzenia psychicznego. Chorzy często słyszą, że przesadzają lub że "powinni wziąć się w garść".
Pacjenci borykający się z zaburzeniami lękowymi odczuwają je jako źródło cierpienia. Lęk, obok bólu, jest jednym z najtrudniejszych doznań dla człowieka. Doraźne oraz długoterminowe leczenie tych zaburzeń jest więc jednym z pilniejszych wyzwań lekarzy, jak i medycyny jako nauki.
Porady eksperta