Grasica - budowa. Co to jest grasica i jakie pełni funkcje?
Grasica to gruczoł, który pełni w organizmie bardzo ważną rolę – odpowiada za prawidłowe kształtowanie się układu odpornościowego. Gdy funkcjonowanie grasicy zostanie zaburzone, np. przez jej przerost, może dojść do rozwoju wielu chorób, także tych potencjalnie śmiertelnych.
Grasica to gruczoł, który jest częścią układu odpornościowego organizmu. Znajduje się on za mostkiem, w śródpiersiu, a zbudowany jest z kory, podzielonej na zraziki i rdzenia. Grasica rozwija się już w życiu płodowym. Po około 2 latach wzrostu osiąga swój największy rozmiar (waży około 15 gramów). Po tym okresie, głównie za sprawą hormonów płciowych, stopniowo ulega zanikowi i jest zastępowana przez tkankę tłuszczową. U osoby starszej grasica waży około 5 gramów.
Spis treści
Jaką funkcję pełni grasica?
Grasica odpowiada za prawidłowe kształtowanie się układu odpornościowego poprzez kontrolę rozwoju obwodowych tkanek limfatycznych (węzły chłonne, śledziona).
Grasica zapobiega rozwojowi alergii, wpływa na zdolności rozrodcze, wzrost oraz metabolizm.
Ponadto w grasicy dojrzewają limfocyty T. Gruczoł odpowiada za eliminację autoreaktywnych limfocytów, czyli tych, które mogłyby zaatakować komórki i tkanki organizmu, i pozostawienie tych, które potrafią prawidłowo rozpoznać obce tkanki (zjawisko tzw. tolerancji centralnej). Te ostatnie, już dojrzałe, wysyłane są do obwodowych tkanek limfatycznych i zasiedlają je.
Konsekwencje zaburzenia pracy grasicy
Grasica jest narządem podatnym na działanie antybiotyków, stresu, nadmiaru estrogenów w antykoncepcji czy steroidów. Źle reaguje także na nadużywanie alkoholu, palenie papierosów czy zażywanie narkotyków, co może doprowadzić do patologicznych zmian grasicy, np. jej przerostu (także o charakterze nowotworowym).
Przerost grasicy, ze wzmożeniem jej czynności, zwykle jest przyczyną miastenii, jednak może pojawić się także w przebiegu innych chorób, takich jak:
Przyczyną rozrostu grasicy mogą być także nowotwory: grasiczak i chłoniaki. U około 10-15 procent pacjentów z miastenią gravis wykrywa się grasiczaka.
Z kolei choroby związane z zanikiem grasicy to zespół di Georga i zespół SCID.