Tasiemiec nieuzbrojony
Tasiemiec nieuzbrojony (Taenia saginata) to najdłuższy, a zarazem najczęściej spotykany tasiemiec w Polsce. Bóle brzucha, brak apetytu, utrata wagi, nudności, czasem biegunka, ogólnie złe samopoczucie i narastające osłabienie – to tylko niektóre objawy, mogące świadczyć o tym, że w naszym przewodzie pokarmowym zagnieździł się tasiemiec nieuzbrojony.
Spis treści
- Tasiemiec nieuzbrojony: drogi zakażenia
- Tasiemiec nieuzbrojony: objawy zakażenia
- Tasiemiec nieuzbrojony: diagnostyka
- Tasiemiec nieuzbrojony: leczenie
- Jak zdrowo schudnąć - rady psychodietetyka
Tasiemiec nieuzbrojony (Taenia saginata) zalicza się do rodzaju pasożytów, dla których człowiek jest żywicielem ostatecznym. Oznacza to, że właśnie w ludzkim jelicie cienkim rozwija się aż do postaci dorosłej, równocześnie osiąga dojrzałość płciową i dzięki temu może zacząć się rozmnażać. Tasiemiec nieuzbrojony jest jednym z najdłuższych pasożytów, jaki może zagnieździć się w jelicie człowieka – zazwyczaj ma od czterech do dziesięciu metrów długości i średnicy ok. 8 mm. Jego ciało jest płaskie, złożone z członów, ma przyssawki, dzięki którym przyczepia się do ściany jelita, ale w przeciwieństwie do tasiemca uzbrojonego nie zawiera dodatkowych haczyków.
Tasiemiec nieuzbrojony: drogi zakażenia
Najczęściej do zakażenia człowieka dochodzi po zjedzeniu niedogotowanego, niedopieczonego lub wręcz surowego mięsa wołowego (np. tatara wołowego), bo żywicielem pośrednim w przypadku tasiemca nieuzbrojonego jest bydło (np. krowa). Początkowo pasożyt, bytujący w ludzkim przewodzie pokarmowym, może nie wywoływać żadnych konkretnych chorobowych objawów. Dopiero miarę jego rozwoju (zwykle po około sześciu, ośmiu tygodniach od zakażenia larwa tasiemca przekształca się w dorosłego osobnika) osoba zakażona może zacząć odczuwać niepokojące symptomy.
Tasiemiec nieuzbrojony: objawy zakażenia
Przede wszystkim bóle brzucha, czasem o charakterze kolkowym, może też dojść do utraty apetytu lub upośledzenia łaknienia. Bez wyraźnej przyczyny np. zmiany diety, zarażony tasiemcem człowiek zaczyna tracić na wadze. Często spotykane objawy to również nudności, wymioty, czasem biegunka, lub wręcz przeciwnie zaparcia, generalnie dochodzi do odchyleń w funkcjonowaniu przewodu pokarmowego. Co charakterystyczne, wiele osób, u których zagnieździł się tasiemiec, skarży się na ogólne złe samopoczucie i narastające osłabienie. Czasem objawy są tak niespecyficzne, np. napadowe bóle głowy, pokrzywka, że lekarz początkowo może nie brać pod uwagę zakażenia pasożytem, a dopiero wykonane badania wskazują jednoznacznie, że mamy do czynienia z tasiemcem nieuzbrojonym.
Tasiemiec nieuzbrojony: diagnostyka
Podstawowym badaniem, by wykryć tasiemca nieuzbrojonego, jest badanie kału. Ma ono na celu znalezienie poszczególnych członów pasożyta lub jego jaj. To bardzo skuteczna metoda diagnozy, choć zdarza się, że we wczesnym etapie bytowania tasiemca w organizmie, czasem może on zostać niewykryty. W uzasadnionych przypadkach wykonuje się też wymaz z odbytu albo morfologię krwi, bo u chorych często odnotowuje się wyższy poziom białych krwinek i eozynofilii. Jeśli diagnoza potwierdzi się, zaleca się też zbadanie kału u najbliższych członków rodziny zarażonej osoby.
Tasiemiec nieuzbrojony: leczenie
Wiadomość o wykryciu pasożyta w organizmie jest czasem zaskoczeniem, bo przez nieswoiste objawy nie każdy spodziewa się tego typu diagnozy. Na szczęście istnieją sprawdzone i skuteczne leki, dzięki którym pozbycie się tasiemca nieuzbrojonego jest dość proste. Lekarz wdraża odpowiednią terapię, stosuje się najczęściej prazykwantel lub niklozamid. To silne leki o działaniu przeciwpasożytnicznym, które powodują, że tasiemiec odczepia się ścian jelita cienkiego, a następnie zostaje wydalony z kałem. Czasem leki trzeba przyjmować przez dłuższy czas, by mieć pewność, że udało się nam pozbyć pasożyta w całości, zwłaszcza główki, od której tasiemiec może z powrotem odrosnąć. Po zakończonym leczeniu ponownie wykonuje się badanie kału, by potwierdzić, że kuracja zakończyła się sukcesem.
Ważna profilaktyka
By uchronić się przed zakażeniem tasiemcem nieuzbrojonym należy przede wszystkim przestrzegać podstawowych zasad higieny, zwłaszcza podczas obróbki mięsa wołowego. Nie powinniśmy też kupować mięsa z niesprawdzonych źródeł, gdy istnieje podejrzenie, że nie zostało ono przebadane weterynaryjnie. Najważniejsze jest jednak odpowiednie przygotowywanie mięsa (gotowanie, pieczenie, smażenie), bo larwy przeżywają nawet w temperaturze 45-50 stopni C. W przypadku mrożenia mięsa należy pamiętać, że giną one w temperaturze -10, ale dopiero po 5-7 dniach.
Polecany artykuł:
Jak zdrowo schudnąć - rady psychodietetyka
Każdy z nas marzy o szczupłej i zgrabnej sylwetce. Jednak nie wszystkie sposoby na odchudzanie są dobre dla naszego zdrowia. W jaki sposób mądrze i zdrowo się odchudzać? Posłuchajcie naszego eksperta - psychodietetyka i coacha zdrowia Elżbiety Lange.