Naturalne antybiotyki ziołowe i roślinne - właściwości

Naturalne antybiotyki - ziołowe i roślinne - podobnie jak apteczne specyfiki zwalczają bakterie, a więc przyczynę choroby. Jednak nie powodują przy tym antybiotykooporności i nie są toksyczne, dzięki czemu są bezpieczniejsze dla organizmu. Sprawdź, jakie są najlepsze naturalne antybiotyki i jakie mają właściwości.

Naturalne antybiotyki - ziołowe i roślinne - mają podobne właściwości co te syntetyczne. Skutecznie niszczą bakterie, grzyby i pierwotniaki, jednak w przeciwieństwie do aptecznych specyfików, nie powodują zjawiska antybiotykooporności, czyli braku wrażliwości na określony antybiotyk przez bakterie uprzednio na niego wrażliwe. Poza tym naturalne antybiotyki nie niszczą "dobrych" bakterii, które chronią człowieka przed potencjalnie chorobotwórczymi patogenami, i nie są toksyczne, jak preparaty przepisywane przez lekarza.

Spis treści

1. Naturalne antybiotyki:
• Czosnek
• Cebula
• Miód
• Olejek z oregano
• Ekstrakt z pestek grejpfruta
• Echinacea (jeżówka)
• Imbir
• Chrzan
• Żurawina
• Lapacho
2. Zobacz, jak działają naturalne antybiotyki!

Naturalne antybiotyki:

Czosnek

Liderem wśród naturalnych leków zwalczających bakterie bez wątpienia jest czosnek. Przed erą antybiotyków to właśnie czosnek był stosowany w celu zapobiegania i leczenia licznych groźnych chorób, m.in. grypy. Nic dziwnego - czosnek działa silniej od penicyliny.

Swoje lecznicze właściwości zawdzięcza mieszaninie pochodnych siarkowych, m.in. alliinie, która podczas zgniatania czosnku rozpada się m.in. na silnie zapachowy i bakteriobójczy związek zwany allicyną.

Czytaj też: Jak jeść czosnek, by wyleczyć grypę i przeziębienie?

Cebula

Cebula skutecznie zwalcza bakterie dzięki związkom lotnym (fitoncydy), które są uwalniane podczas krojenia lub miażdżenia warzywa, a także przez związki nielotne, które znajdują się w jej miąższu.

Cebula sprawdzi się zwłaszcza w zwalczaniu zakażeń przewodu pokarmowego i nieżytów górnych dróg oddechowych. W tym ostatnim przypadku cebula nie tylko hamuje rozwój bakterii, lecz także zwiększa wytwarzanie śluzu i przywraca samoistne ruchy nabłonka rzęskowego.

Czytaj też: Syrop z cebuli - właściwości i zastosowanie

Miód

Miód swoje antybiotyczne właściwości zawdzięcza substancjom, takim jak nadtlenek wodoru, lizozym, inhibina i apidycyna. Potrafią one zwalczać bakterie gram-dodatnie, takie jak gronkowce i paciorkowce.

Poza tym miód działa na laseczki wąglika, prątki gruźlicy czy rzęsistka pochwowego. Poradzi sobie również z chorobotwórczymi grzybami z rodzaju Candida. Najlepiej sięgać po miody spadziowe z drzew szpilkowych, miody lipowe i miody grykowe z pasiek położonych powyżej 1000 m n.p.m., gdyż takie zawierają najwięcej inhibiny.

Olejek z oregano

Naukowcy z Centrum Medycznego Uniwersytetu Georgetown w swoich badaniach wykazali, że olejek z oregano (Origanum vulgare) zwalcza grzyby i bakterie tak samo skutecznie jak tradycyjne antybiotyki, takie jak streptomycyna, penicylina i wankomycyna. Olejek z oregano poradził sobie z grzybami Candida albicans, które są główną przyczyną trudnych do leczenia grzybic, oraz z gronkowcem złocistym (Staphylococcus aureus).

Lecznicze właściwości olejku z oregano przypisuje się substancji o nazwie karwakrol, choć z badań wynika, że także inne związki zawarte w tym olejku działają bakteriobójczo. Przyjmując olejek, należy pamiętać, aby nie przekroczyć dopuszczalnej dziennej dawki, tj. około 10 kropli na łyżeczce płynu 3 razy dziennie.

Ekstrakt z pestek grejpfruta

Wyciąg z pestek grejpfruta jest bogaty w bioflawonoidy, witaminę C i wiele innych cennych substancji. W medycynie naturalnej stosuje się go w profilaktyce i leczeniu chorób przewodu pokarmowego (wrzody żołądka lub wrzody dwunastnicy, stany zapalne błony śluzowej), zakażeniach dróg oddechowych, jamy ustnej i skóry, a także jako środek podnoszący odporność organizmu.

Jak przekonują naukowcy z University of Texas Medical Branch na łamach "The Journal of Alternative and Complementary Medicine", wyciąg z pestek grejpfruta potrafi zwalczyć ponad 800 różnych szczepów wirusów i bakterii, 100 szczepów grzybów oraz sporą liczbę pasożytów.

Zalecana dawka olejku to 2 krople na łyżeczce płynu (dla dzieci o połowę mniej) na dobę.

Echinacea (jeżówka)

Przetwory z jeżówki, a konkretnie z jeżówki purpurowej, podnoszą naturalną odporność organizmu, a także działają przeciwzapalnie, przeciwgrzybiczo, przeciwwirusowo i przeciwbakteryjnie. Jeżówka purpurowa zawiera wiele leczniczych substancji, jednak najsilniejsze działanie immunostymulujące mają zawarte w niej polisacharydy oraz izobutyloamidy.

Imbir

Imbir sprawdzi się w przypadku zakażeń bakteryjnych układu pokarmowego. Wykazano, że przyprawa ta zwalcza takie patogeny, jak Salmonella, Listeria czy Campylobacter, które odpowiadają za zatrucia pokarmowe, zapalenia żołądka czy zapalenia jelit. To dlatego imbir dodaje się do sushi (zawiera surową rybę) i owoców morza.

Należy pamiętać, że imbiru nie należy podawać dzieciom poniżej 2. roku życia.

Czytaj też: Napar z imbiru

Chrzan

Świeży korzeń chrzanu ma działanie bakterio- wiruso- i grzybobójcze, które zawdzięcza substancjom, takim jak fitoncydy lizozym i alkohol fenyloetyl. Chrzan w postaci syropu sprawdzi się zwłaszcza w przebiegu infekcji dróg oddechowych. Syrop z chrzanu ma działanie wykrztuśne i odkażające górne drogi oddechowe. Można go także zastosować w uciążliwym kaszlu oraz zapaleniu oskrzeli.

Żurawina

Żurawina to naturalny antybiotyk stosowany przede wszystkim w infekcjach układu moczowego, wywoływanych najczęściej przez bakterie E. coli. Żurawina wypłukuje bakterie z dróg moczowych, dzięki czemu przyspiesza proces leczenia, a także zapobiega rozwojowi kolejnych infekcji.

Poza tym zmniejsza ryzyko rozwoju wrzodów żołądka. Zapobiega bowiem osadzaniu się bakterii odpowiedzialnych za tę chorobę na ścianie żołądka.

Lapacho

Kora drzewa lapacho (pau d'arco) jest znana ze swoich właściwości antybakteryjnych, przeciwwirusowych i przeciwgrzybiczych od wieków. Napar z suszonej kory drzewa lapacho jest wykorzystywany przez rdzenne plemiona Ameryki Południowej i Środkowej.

– Badania wykazały, że lapacho zawiera wapń, żelazo, magnez, mangan oraz potas. Dwoma głównymi składnikami aktywnymi jest lapachol i beta-lapachon. Herbatę tę można stosować przy chorobach wywołanych przez wirusy, bakterie i grzyby. Trzeba podkreślić, że jest skuteczna wobec bakterii Helicobacter pylori, która wywołuje wrzody żołądka – mówi agencji informacyjnej Newseria Lifestyle inż. Ewelina Plewicka, specjalista ds. żywienia w przychodni MdMed.

– Nie powinno się przekraczać dawki 8 szklanek lapacho dziennie. Przeciwwskazaniem jest ciąża i okres karmienia. Małym dzieciom również bym nie polecała podawania tej herbaty. Osoby przyjmujące leki przeciwzakrzepowe także powinny bardzo uważać i raczej nie stosować lapacho – dodaje Ewelina Plewicka.

Przeczytaj także:

• Zioła na przeziębienie dla dzieci i dorosłych [PRZEPISY]
• Zioła na wzmocnienie. 6 ziół najlepszych na odporność, przeziębienie i grypę
• Najstarsze i najzdrowsze rośliny świata
• Zioła na zapalenie oskrzeli: przepisy na mieszanki ziołowe
• Rośliny lecznicze: terminy zimowych zbiorów roślin leczniczych

Zobacz, jak działają naturalne antybiotyki!

Monika Majewska