Angina - przyczyny, objawy, leczenie

Angina - jakie daje objawy? Angina to zapalenie migdałków i gardła, które może być wywołane przez bakterie, wirusy lub grzyby. Daje początkowo objawy podobne do niegroźnych infekcji górnych dróg oddechowych: ból gardła, łamanie w kościach, katar, podwyższona temperatura. W żadnym wypadku nie można anginy bagatelizować, bo jej powikłania mogą być niezwykle groźne. Jakie są przyczyny anginy? Jak przebiega leczenie anginy? Czy zawsze są konieczne antybiotyki?

Spis treści

1. Angina - ogólna charakterystyka choroby 
2. Angina - rodzaje
3. Angina - przyczyny
4. Angina - objawy
5. Angina - badania i diagnoza
6. Angina - leczenie
7. Angina a usunięcie migdałków
8. Angina - powikłania
9. Czy anginę można pomylić z innymi chorobami?
10. Angina - profilaktyka
11. Czy angina jest zaraźliwa
12. Jak można się zarazić anginą?
13. Ile trwa angina?
14. Angina w ciąży

Angina - ogólna charakterystyka choroby 

Angina to ostre zapalenie migdałków podniebiennych i błony śluzowej gardła. Objawy są dość charakterystyczne, a leczenie antybiotykiem to często konieczność. 

Angina jest chorobą zakaźną. Drobnoustroje, które ją wywołują, mogą się przenosić na drugiego człowieka drogą kropelkową (gdy chory np. kaszle czy kicha w naszej obecności). Nieco rzadziej zarażamy się anginą, używając tych samych sztućców, szklanek, kubków co on. Szczególnie częsta jest angina u dzieci. Dzieci często "łapią" anginę, całując się z osobą zainfekowaną, np. z chorym przyjacielem na podwórku, w przedszkolu.

Angina - rodzaje

Ze względu na miejsce występowania infekcji, wyróżniana jest:

• angina migdałka podniebiennego
• angina migdałka gardłowego
• angina migdałka językowego

Stosowany jest także inny podział, który uwzględnia następujące rodzaje angin:

• angina aftowa
• angina agranulocytarna
• angina błoniasta (angina błonicza, angina Plauta-Vincenta)
• angina Ludwiga
• angina monocytowa
• angina rzekomobłoniasta
• angina septyczna

Angina - przyczyny

Bakterie, które wywołują anginę, mogą żyć w organizmie "w uśpieniu" - dzieje się tak dość często. Przemęczenie, niekorzystne warunki atmosferyczne czy przewlekłe choroby lub świeżo przebyte zakażenia wirusowe sprawiają, że organizm jest osłabiony. Bakterie, które naturalnie nosimy w sobie, szybciej się wtedy namnażają i chętnie atakują, np. migdałki podniebienne. I angina gotowa. Taki mechanizm lekarze nazywają fachowo autozakażeniem.

To właśnie ten mechanizm sprawia, że na anginę częściej choruje się latem. Gdy jest gorąco, naczynia krwionośne w gardle są rozszerzone. Miejscowe oziębienie tkanek - a z tym mamy do czynienia np. w czasie jedzenia lodów - powoduje skurcz drobnych naczyń. Na skutek niedokrwienia, śluzówka wyściełająca gardło staje się bardziej bezbronna wobec ataku chorobotwórczych drobnoustrojów, bo słabsze są wówczas mechanizmy obronne. 

Anginę najczęściej wywołują paciorkowce, rzadziej inne bakterie, takie jak m.in.:

• gronkowce
• dwoinki zapalenia płuc (pneumokoki)
• pałeczka grypy (Haemofilus influenzae)
• Escherichia coli

Poza bakteriami winowajcami anginy zwykle są wirusy, a czasem także grzyby. 

Angina - objawy

Objawów anginy nie da raczej się pomylić z przeziębieniem, w jej przebiegu gorączka i ból gardła są bowiem o wiele bardziej dokuczliwe. Jeśli rozpoznajesz u siebie większość z poniższych objawów, a ból gardła utrudnia ci jedzenie, a nawet przełykanie śliny, prawdopodobnie masz do czynienia z anginą.

Jednak angina, w zależności od lokalizacji, może mieć różny przebieg. Typowa angina migdałków podniebiennych różni się znacznie od anginy migdałka językowego i pasm bocznych oraz anginy migdałka gardłowego. Oto objawy anginy! 

Objawy anginy migdałków podniebiennych

• początek choroby jest nagły - zwykle zaczyna się od silnego bólu gardła utrudniającego przełykanie, który promieniuje w kierunku uszu
• zazwyczaj przebiega z wysoką gorączkę (ponad 38°) oraz dreszczami
• powiększone i bolesne przy ucisku są węzły chłonne szyi oraz podżuchwowe
• jedynym objawem podobnym do przeziębienia jest złe samopoczucie, ból głowy i ogólne rozbicie

Objawy anginy migdałka gardłowego

Angina migdałka gardłowego u małych dzieci, a zwłaszcza niemowląt, może dać dość burzliwe objawy:

• wysoka gorączka, do 40 st. C
• brak apetytu
• śluzowe stolce
• objawy oponowe
• drgawki

U starszych dzieci i u dorosłych objawy anginy migdałka gardłowego są łagodniejsze:

• ból i pieczenie w gardle
• upośledzenie drożności i nieżyt nosa
• kaszel
• temperatura ciała jest prawidłowa lub nieznacznie podwyższona
• obrzęk i zaczerwienienie migdałka gardłowego oraz błony śluzowej tylnej ściany gardła, po której spływa śluzowo-ropna wydzielina
• w cięższych postaciach pojawiają się ponadto naloty włóknikowe na migdałku gardłowym oraz powiększenie i tkliwość węzłów chłonnych szyi

Objawy anginy migdałka językowego

Angina migdałka językowego i pasm bocznych występuje u osób po tonsillektomii (usunięciu - wyłuszczeniu - migdałków podniebiennych):

• ból gardła promieniujący do uszu, nasilający się podczas połykania
• zaburzenia mowy
• czasem pojawia się szczękościsk
• proces zapalny migdałka językowego może przenosić się w dół, w kierunku krtani i doprowadzić do duszności

Objawy anginy Plaut-Vincenta

• uczucie zawadzania w gardle
• nieznaczny bólów przy połykaniu
• nieprzyjemny zapachu z ust
• temperatura ciała na ogół nie jest podwyższona, tylko czasami występują stany podgorączkowe
• miejscowo stwierdza się, najczęściej na jednym migdałku, w górnym jego biegunie, okrągłe, kraterowate owrzodzenie, ostro ograniczone, pokryte białoszarymi, żółto-brązowymi lub zielonymi nalotami, dość łatwo dającymi się zdjąć - owrzodzenie przy dotyku łatwo krwawi

Objawy anginy wywołanej przez pneumokoki

Angina pneumokokowa może przebiegać w postaci rumieniowej z zaczerwienieniem i obrzękiem błony śluzowej oraz surowiczym wysiękiem lub z obecnością gładkich, białoszarych nalotów, dosyć silnie związanych z podłożem i przechodzących na języczek i podniebienie miękkie. W przypadku żółtawego odcienia nalotów mogą być trudności w odróżnieniu ich od błonicy.

Angina ropna objawy. Sprawdź, czy je masz! 

Angina - badania i diagnoza

Anginie nie zawsze towarzyszy biały nalot na migdałkach. Najczęściej tak nie jest. Na początku, gdy angina dopiero zaczyna się rozwijać, lekarz podczas badania widzi obrzęk, przekrwienie i rozpulchnienie migdałków podniebiennych oraz otaczających je błon śluzowych.

Po pewnym czasie w tzw. kryptach migdałków mogą tworzyć się białawe naloty, a niekiedy powstają punkcikowate, żółtawe zmiany prześwitujące przez błonę śluzową. Żółto-biały nalot na migdałkach to mieszanina włóknika i leukocytów (komórek odpornościowych), które poległy w walce z bakteriami. Nalotu może być bardzo mało, ale czasem w ogóle go nie widać, ponieważ w czasie przełykania zostaje starty przez pokarmy i ślinę. A przy anginie wirusowej nie powstaje wcale.

Jednak obraz choroby jest na tyle specyficzny, że lekarz z reguły nie ma problemów z rozpoznaniem anginy już na pierwszy rzut oka. 

Oczywiście zawsze można zlecić test na obecność w gardle paciorkowców (gdyby lekarz nie miał w gabinecie testera, można zapytać w najbliższym laboratorium). Taki test w ciągu kilku minut pozwala na wykrycie przeciwciał przeciwpaciorkowcowych, przez co potwierdza obecność tych bakterii w organizmie.

Ponieważ jednak większość z nas jest nosicielami paciorkowców, wartość tego testu jest nieco dyskusyjna. Chory może być tylko nosicielem wykrytego paciorkowca, a samą anginę mogła u niego wywołać całkiem inna bakteria lub wirus.

Innym rodzajem testu (wiarygodnym w niemal stu procentach) jest pobranie wymazu z migdałka i obejrzenie preparatu bezpośrednio pod mikroskopem. Posiew i wykonanie antybiogramu trwa dłużej, bo około 2 dni, ale mamy pewność, że dobrany w ten sposób antybiotyk zadziała.

Angina - leczenie

Panuje powszechna opinia, że przy anginie zawsze należy podawać antybiotyk. Jednak w anginie wywołanej wirusami nie zadziała on wcale, podobnie jak przy rzadkiej anginie grzybiczej.

Z drugiej strony anginę najczęściej wywołują paciorkowce, a wtedy przyjmowanie antybiotyku (głównie penicyliny) jest w pełni uzasadnione. Nie rób tego jednak na własną rękę, a tylko na zlecenie lekarza i nie przerywaj kuracji, gdy tylko gardło przestanie boleć.

Ponadto należy podawać choremu na anginę leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe oraz środki miejscowo odkażające w postaci tabletek do ssania bądź roztworów do płukania gardła. Jeżeli węzły chłonne szyi są powiększone i bolą, pomóc mogą ciepłe, suche okłady na szyję.

Podczas anginy nie zawsze musisz leżeć w łóżku, ale zwykle osłabienie, które towarzyszy chorobie sprawia, że wydaje się to jedyną rozsądną opcję. 

Na pewno trzeba izolować się od otoczenia, by nie zarazić innych.

Ponieważ przy wysokiej temperaturze pocisz się i odwadniasz, pamiętaj, by pić jak najwięcej ciepłych płynów.

Dieta powinna być półpłynna, by łatwiej ci było przełykać jedzenie. Lepiej unikaj potraw gorących i pikantnych. 

Po chorobie warto wykonać profilaktyczne badania. Chodzi o wykrycie ewentualnych powikłań po anginie. Lekarz czasem zleca więc np. morfologię, OB, badanie ogólne moczu czy EKG.

Angina a usunięcie migdałków

W niektórych przypadkach konieczne mogą być bardziej inwazyjne metody leczenia. Na przykład, nawracające anginy migdałka gardłowego u dzieci są wskazaniem do adenotomii. Jest to chirurgiczny zabieg laryngologiczny polegający na usunięciu (ścięciu) przerośniętego migdałka gardłowego. Zabieg przeprowadza się głównie u dzieci powyżej 3 roku życia.

Zwłaszcza jeśli ich efektem jest trwały przerost migdałków podniebiennych. Migdałki takie składają się głównie z tkanki łącznej (zwłóknienie) i nie chronią już przed żadnym zakażeniem. Normalnie są one częścią układu odpornościowego i chronią nas przed bakteriami, wirusami, grzybami. Przerośnięte - stanowią tyko rodzaj bomby z opóźnionym zapłonem, ponieważ między włóknami żyją sobie bakterie i nie reagują na antybiotyki, które tam nie mogą dotrzeć. Wskazaniem do usunięcia migdałków jest sączenie się z nich ropnej treści, gdy lekarz uciśnie je szpatułką. Takie ropne zakażenie jest niebezpieczne dla całego organizmu.

Przeczytaj też: Angina alergiczna czyli alergiczne zapalenia gardła

Angina - powikłania

Zapalenie ucha środkowego

Najczęściej spotykanym powikłaniem nieleczonej lub niedoleczonej anginy jest zapalenie ucha środkowego. Objawia się silnym, kłującym bólem ucha, czasowa utratą słuchu, gromadzeniem się płynu oraz gorączką. Niezbędna jest interwencja lekarza laryngologa, by nie doszło do zapalenia ucha wewnętrznego. Niekiedy trzeba przeciąć błonę bębenkową by zapobiec niekontrolowanemu pęknięciu. Błona na szczęście się regeneruje.

Zapalenie zatok

Zapalenie zatok jest również częstym powikłaniem anginy. jego początek łatwo przeoczyć, ale gdy pojawiają się typowe objawy - ból głowy nasilający się nad ranem czy przy schylaniu, wydzielina spływająca po tylnej ścianie gardła czy uczucie rozpierania w okolicach nosa, należy zgłosić się bez zwłoki do lekarza. Nie zawsze konieczne jest podawanie antybiotyku, niekiedy wystarczą popularne leki na alergię i przeciwbólowe, coraz częściej stosuje się też sterydy podawane bezpośrednio na błonę śluzową.

Ropień okołomigdałkowy

Bardzo poważnym powikłaniem nieleczonej anginy jest ropień okołomigdałkowy. Objawia się bardzo silnym bólem po jednej stronie twarzy, promieniującym do ucha. Towarzyszy mu szczękościsk. W przypadku ropnia trzeba natychmiast jechać na ostry dyżur laryngologiczny, bo nieleczony może doprowadzić do zapalenia opon mózgowych lub mózgu a to zagraża życiu.

Ropień zagardłowy

Ropień zagardłowy to powikłanie po anginie występujące tylko u dzieci. Do objawów, które towarzyszyły anginie dochodzi charakterystyczne ustawienie głowy - odchylani jej ku tyłowi, pojawia się uwypuklenie bocznej ściany gardła i szyi, a stan chorego dziecka ulega znacznemu pogorszeniu. Pacjenci wymagają hospitalizacji na oddziale laryngologicznym. Oprócz intensywnej antybiotykoterapii podawanej pozajelitowo, wykonuje się opróżnienie chirurgiczne ropnia.

Zapalenie płuc

Zapalenie płuc po anginie najczęściej występuje u osób ze znacznie obniżoną odpornością, palaczy, dzieci i osób starszych. czynnikiem sprzyjającym zachorowaniu jest nieprawidłowe leczenie antybiotykami (np. zbyt wczesne ich odstawienie).

Zapalenie mięśnia sercowego

Zapalenie mięśnia sercowego to bardzo poważne powikłanie nieleczonej lub niedoleczonej anginy. Powinny nas zaniepokoić: zmęczenie, osłabienie, duszności, nietypowy ból w klatce piersiowej oraz zaburzenia rytmu serca - zbyt powolny puls lub kołatanie albo arytmia. W takiej sytuacji należy skonsultować się z kardiologiem. W trudniejszych przypadkach może być potrzebne pozostanie w szpitalu.

Zapalenie stawów

Zaniedbanie anginy lub często nawracająca choroba może uszkodzić stawy, które stają się bolesne, ciepłe, może pojawić się obrzęk i zaczerwienienie. W takim przypadku należy wykonać badanie ASO czyli odczyn antystreptolizynowy - podwyższony wynik potwierdzi zapalenie stawów.

Gorączka reumatyczna

Angina może wywołać nie tylko zapalenie stawów, ale też gorączkę reumatyczną, zwłaszcza u dzieci. Jest ona spowodowana nieprawidłową reakcją odpornościową na obecność antygenów powstałych w wyniku kontaktów z paciorkowcami, które wywołały anginę. Gorączka reumatyczna uszkadza stawy i serce. W leczeniu stosuje się antybiotyki i kortykosteroidy.

Ostre zapalenie nerek

Powikłaniem anginy może też być ostre zapalenie nerek. Objawy choroby to gorączka, bóle w okolicy lędźwiowej, zmniejszenie ilości oddawanego moczu, zgęstnienie i zmętnienie moczu, oraz bóle głowy, nudności, wymioty. Takie objawy wymagają niezwłocznego kontaktu z urologiem.

Pląsawica Sydenhama

Pląsawica, która pojawia się jako komplikacja przebycia infekcji paciorkowcowej, to tzw. pląsawica Sydenhama (pląsawica mała). Początek tej choroby, uważanej za autoimmunologiczną, jest nagły. Występują objawy neurologiczne: ruchy pląsawicze, zaburzenia emocjonalne, natręctwa, przymus aktywności ruchowej i nadpobudliwość. Choroba ustępuje samoistnie w ciągu kilku miesięcy, aczkolwiek może nawracać.

Zapalenie tęczówki

Zapalenie tęczówki to choroba oczu, która obejmuje tęczówkę, czyli barwną część błony gałki ocznej w kształcie krążka, i podtrzymujące ją ciało rzęskowe. Jej objawy to ostry ból oka, łzawienie, światłowstręt, zaczerwienienie oka, zmiana barwy tęczówki na kolor zielonkawy lub brunatnawy, zniekształcenie źrenicy, zaburzenia widzenia. Z reguły lekarz przepisuje leki do stosowanie miejscowego. W przypadku zaostrzenia choroby dodatkowo podaje się kortykosteroidy do gałki ocznej i doustnie.

Zapalenie skóry (rumień guzowaty)

Rumień guzowaty to stan zapalny skóry i tkanki podskórnej, który objawia się charakterystycznymi dużymi, bolesnymi i czerwonymi guzami na skórze. Twarde, bolesne, dobrze ocieplone, żywoczerwone guzki pojawiają się przede wszystkim na udach, a wraz z rozwojem choroby zmieniają swoją barwę na brązową, a następnie zieloną i ustępują samoistnie bez pozostawienia owrzodzeń czy blizn. Rumień guzowaty wymaga leczenia choroby podstawowej, będącej przyczyną jego rozwoju.

Ropowica przestrzeni przygardłowej

Ropowica przestrzeni przygardłowej jest obecnie rzadkim, ale nadal niebezpiecznym, powikłaniem anginy. Objawy są zbliżone do choroby pierwotnej, ale stan ogólny chorego jest zwykle bardzo ciężki. Ropowica przestrzeni przygardłowej może ulec ograniczeniu tworząc ropień przestrzeni przygardłowej, może też rozprzestrzeniać się w kierunku podstawy czaszki, do jamy czaszki lub do śródpiersia tylnego, a także do dołu podskroniowego, dołu skrzydłowo-podniebiennego, dna jamy ustnej, dołu zażuchwowego i tkanek miękkich szyi. Może też być przyczyną sepsy.

Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych

Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych jako powikłanie anginy występuje rzadko. Pierwszym charakterystycznym objawem jest sztywność karku, uniemożliwiająca dotknięcie podbródkiem klatki piersiowej, której towarzyszą: nasilający się ból głowy, wymioty, światłowstręt.

Zapalenie wyrostka sutkowatego

Zapalenie wyrostka sutkowatego może pojawić się jako powikłanie powikłania po anginie, jakim jest zapalenia ucha. Objawia się bólem ucha, który promieniuje ku potylicy, obrzękiem i zaczerwienieniem okolicy zausznej. Zapalenie wyrostka sutkowatego z destrukcją kości i wytworzonym ropniem podokostnowym jest bezwzględnym wskazaniem do leczenia operacyjnego. Prócz tego standardowo stosuje się oczywiście antybiotykoterapię.

Zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej

Zakrzepowe zapalenie zatoki jamistej to ciężkie powikłanie wewnątrzczaszkowe, które rozwija się bardzo gwałtownie. Występuje wysoka gorączka na zmianę ze znacznym spadkiem temperatury (gorączka hektatyczna), liczne objawy neurologiczne (w tym oponowe) i septyczne powiększenie śledziony. Nawet, jeśli w porę uda się wdrożyć odpowiednie leczenie, nie ma pewności, że pozwoli ono uniknąć śmierci chorego w wyniku zapalenia opon mózgowych czy sepsy.

Poznaj domowe sposoby na anginę! 

Czy anginę można pomylić z innymi chorobami?

Okazuje się, że wiele schorzeń może rozpoczynać się anginą, a ich objawy zasadnicze mogą się pojawić dopiero po kilku dniach:

• płonica czyli szkarlatyna - migdałki oraz błona śluzowa gardła są mocno zaczerwienione, występuje ból przy połykaniu, bardzo złe samopoczucie. Po 24 godz. występuje typowa wysypka, pojawiająca się najpierw w górnych partiach ciała. W tym czasie zaznacza się też wyraźne zaczerwienienie wierzchołka i brzegów języka, obejmujące następnie cały język (tzw. język malinowy).
• błonica - początkowo występują łagodne objawy zwiastunowe, tzn. niewielki ból przy połykaniu, gorączka do 39 st. C. Migdałki są nieco zaczerwienione i obrzmiałe, pokryte białymi lub szarymi, aksamitnymi błonami, mocno związanymi z podłożem, zlewającymi się i przechodzącymi poza migdałek na łuk migdałkowy i podniebienie miękkie. Po ich oddzieleniu zostaje krwawiąca powierzchnia. Węzły chłonne szyjno-dwubrzuścowe są bardzo obrzmiałe, tkliwe, twarde.
• mononukleoza zakaźna - poza powiększonymi, zaczerwienionymi, pokrytymi nalotem włóknikowym migdałkami podniebiennymi stwierdza się uogólnione powiększenie węzłów chłonnych oraz wątroby i śledziony.
• gruźlica - może powodować płaskie owrzodzenie na błonie śluzowej gardła, podniebienia bądź migdałka podniebiennego.
• kiła - w okresie drugorzędowym (po upływie ok. 9 tyg. po zakażeniu) na migdałkach podniebiennych i błonie śluzowej jamy ustnej pojawiają się białomleczne grudki (plaques muqueuses). Są one niebolesne i bardzo zakaźne.
• białaczki - w ostrej białaczce limfatycznej dochodzi do hiperplazji całego pierścienia limfatycznego gardła, szczególnie migdałków podniebiennych. Niekiedy może powstać martwicze owrzodzenie. Guzowate nacieki limfocytarne mogą również powstawać w obrębie błony śluzowej gardła, rozpadając się tworzą one łatwo krwawiące nadżerki.
• agranulocytoza - charakteryzuje się złym stanem ogólnym, gorączką, dreszczami, obecnością owrzodzenia oraz martwicy migdałków i gardła z czarnym nalotem. Chorzy skarżą się na bardzo silny ból gardła i szyi, zwłaszcza podczas połykania, ślinotok oraz cuchnący oddech. Nie stwierdza się powiększenia regionalnych węzłów chłonnych.
• rak migdałka podniebiennego i rak gardła - objawiają się najczęściej w postaci owrzodzenia przechodzącego na sąsiednie struktury anatomiczne.

Angina - profilaktyka

Niestety, nie ma szczepionki na anginę. Liczba szczepów samych paciorkowców jest olbrzymia, a szczepionka może działać tylko na jeden z nich. Trudno sobie wyobrazić, byśmy przyjęli setkę szczepionek bez pewności, że choroby nie wywoła szczep... sto pierwszy. 

Można zmniejszyć ryzyko zachorowania na anginę, przestrzegając poniższych zasad:

• lecz zęby i wszelkie stany zapalne zatok czy uszu, ponieważ są to ogniska infekcji umiejscowione blisko migdałków - stąd bakterie mogą szybko się do nich przenieść;
• unikaj osób już zainfekowanych; jeżeli anginę złapał ktoś z domowników – zwracaj uwagę na to, by nie używać np. tych samych sztućców, kubków co chory; myj starannie ręce po kontakcie z chorym na anginę;
• dbaj o odporność – jedz dużo warzyw i owoców bogatych w witaminy, wysypiaj się, wypoczywaj, uprawiaj jakiś sport, ubieraj się stosownie do pogody, zrezygnuj z używek;
• po konsultacji z lekarzem możesz skorzystać z leków zwiększających odporność organizmu;
• unikaj tzw. szoków termicznych - w samochodzie nie nastawiaj klimatyzacji na silne chłodzenie, nie wskakuj z rozgrzanej słońcem plaży do zimnej wody; gdy jest upał, nie pij bardzo zimnych napojów, np. z kostkami lodu, ani nie jedz mocno zmrożonych lodów.

Czy angina jest zaraźliwa

Angina, zarówno wirusowa, jak i bakteryjna, to choroba zakaźna. Do zarażenia dochodzi podczas kontaktu z osobą horą. Angina przenosi się drogą kropelkową oraz przez kontakt z wydzieliną z gardła lub nosa chorej osoby. Jeśli pacjent jest odpowiednio leczony, w przypadku anginy wywołanej paciorkowcami, przestaje zarażać już po dobie od podania dawki właściwego antybiotyku.

Jak można się zarazić anginą?

Angina to skutek przeniesienia drogą kropelkową patogenów. Dzieje się tak podczas kaszlu lub kichania przez osobę chorą. Zarażeniu ulegają osoby w bezpośrednim sąsiedztwie. Źródłem zakażenia mogą być też wydzieliny chorego. Zarazić się można również podczas pocałunku. Dzieci zarażają się, np. biorąc do ust przedmioty, które wcześniej obśliniło chorujące dziecko.

Ile trwa angina?

Czas trwania anginy zależy od wywołujących ją patogenów. Czas trwania anginy wirusowej to zwykle ok. 7 dni. Z kolei zwykle są to maksymalnie 2 tygodnie w przypadku anginy bakteryjnej. Uciążliwe objawy, jak gorączka, mogą ustąpić już po 3-5 dniach. Ważne jest jednak, żeby kontynuować antybiotykoterapię tak długo, jak zalecił lekarz i nie zaniechać leczenia po ustąpieniu objawów.

Angina w ciąży

Angina w ciąży może stanowić zagrożenie dla rozwijającego się płodu. W przypadku anginy wirusowej przebieg jest zwykle łagodniejszy. Angina bakteryjna, szczególnie z wysoką gorączką w przebiegu, jeśli dojdzie do niej w pierwszym trymestrze, może spowodować nawet obumarcie płodu, choć wyniki badań w tym zakresie są niejednoznaczne.

W każdym przypadku należy prowadzić leczenie pod kierunkiem lekarza, mając na uwadze nie tylko komplikacje, które może powodować angina, ale również możliwy wpływ stosowanych leków na płód. Wykupując leki, należy też poinformować farmaceutę o ciąży i sprawdzić, czy leki dostępne bez recepty są bezpieczne dla kobiet w ciąży.

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów, jak przedwczesne skurcze, należy niezwłocznie udać się na ginekologiczną izbę przyjęć, informując o anginie w ciąży i o zastosowanych lekach.

O autorze

Monika Majewska

Dziennikarka specjalizująca się w tematyce zdrowotnej, a zwłaszcza obszarach medycyny, ochrony zdrowia i zdrowego odżywiania. Autorka newsów, poradników, wywiadów z ekspertami i relacji. Uczestniczka największej Ogólnopolskiej Konferencji Medycznej "Polka w Europie", organizowanej przez Stowarzyszenie "Dziennikarze dla Zdrowia", a także specjalistycznych warsztatów i seminariów dla dziennikarzy realizowanych przez Stowarzyszenie.

Monika Majewska

Bogumiła Poniatowska