Test potrójny: nieinwazyjne badanie prenatalne

Test potrójny należy do nieinwazyjnych badań prenatalnych. Wynik testu nie daje odpowiedzi na pytanie, czy dziecko jest zdrowe. Ocenia jednak, czy jesteś w grupie o zwiększonym ryzyku wystąpienia u płodu wady genetycznej. Jak przebiega test potrójny i jak interpretować wyniki?

Spis treści

1. Test potrójny: przebieg
2. Test potrójny: interpretacja wyników
3. Test potrójny: co wpływa na wiarogodność badania?
4. Test potrójny: co można wykryć?

Test potrójny to badanie prenatalne, które bada poziomy HCG, AFP oraz estriolu (uE3). Test potrójny wykonuje się, by ocenić ryzyko wystąpienia nieprawidłowości i wad chromosomowych (trisomii) u płodu – zespołu Downa (trisomia 21), zespołu Edwardsa (trisomia 18) oraz wad cewy nerwowej, takich jak rozszczep kręgosłupa lub stan zwany bezmózgowiem. Trisomia 13, czyli zespół Patau, nie jest wykrywalny przez test potrójny. Wykonanie testu potrójnego jest zalecane przede wszystkim kobietom, które wcześniej nie wykonały żadnego badania w kierunku oceny ryzyka wad wrodzonych. Czułość testu potrójnego jest niższa, niż testu PAPP-A. Test potrójny wykrywa 6. na 10. płodów obarczonych jednym z zespołów.

Test potrójny: przebieg

Test potrójny przeprowadza się w drugim trymestrze ciąży - między 17. a 20. tygodniem. Nie musisz się do niego specjalnie przygotowywać. Jest bezpieczny i dla ciebie, i dla dziecka. Z żyły w zgięciu łokciowym pobiera się krew. Następnie mierzy się w niej poziom trzech substancji: alfa-fetoproteiny (AFP), gonadotropiny kosmówkowej (beta hCG) oraz estriolu. Wyniki badania, twój wiek i wagę wprowadza się do komputera. Specjalny program porównuje te dane z danymi tysiąca zdrowych Polek.

Test potrójny: interpretacja wyników

Gdy wyniki badania są w normie, to ryzyko urodzenia chorego dziecka jest bardzo niskie. Wszelkie nieprawidłowości są sygnałem, że ryzyko wystąpienia choroby u dziecka jest wysokie, a gdy jest większe niż 1:200, to lekarz zwykle zleca wykonanie amniopunkcji.

• obniżenie stężeń AFP i uE3 i podwyższenie stężenia HCG, wskazuje na ryzyko wystąpienia zespołu Downa
• obniżenie stężenia wszystkich estrogenów, wskazuje na ryzyko wystąpienia zespołu Edwardsa

Test potrójny: co wpływa na wiarogodność badania?

To, czy wyniki badania będą wiarogodne w bardzo dużym stopniu zależy od tego, czy właściwie określono wiek płodu. Wykonanie testu potrójnego (jak również podwójnego czy PAPP-A) zbyt wcześnie lub zbyt późno może zafałszować (zawyżyć lub zaniżyć) wyniki. Również w przypadku ciąż bliźniaczych, obliczanie ryzyka zespołu Downa i Edwardsa także jest utrudnione. Na wyniki nie wpływa natomiast pora pobrania próbek, czy też wykonanie testów na czczo lub po jedzeniu.

Test potrójny: co można wykryć?

Wynik testu nie daje odpowiedzi na pytanie, czy dziecko jest zdrowe. Ocenia jednak, czy jesteś w grupie o zwiększonym ryzyku wystąpienia u płodu wady genetycznej. Nieprawidłowe (w stosunku do zdrowych kobiet) stężenie którejkolwiek z badanych substancji wiąże się z większym ryzykiem wystąpienia, m.in. zespołu Downa, Edwardsa, Turnera czy uropatii zaporowych (utrudniony jest odpływ moczu z pęcherza, efektem czego są np. poważne uszkodzenia nerek).

Agnieszka Paculanka