Profil dla mężczyzny po 40. roku życia – normy i wyniki badań

Profil dla mężczyzny po 40. roku życia to zestaw badań oceniających ogólny stan zdrowia, które powinien wykonać każdy czterdziestolatek. Dzięki nim można m.in. ocenić czy poziom hormonów odpowiadających za popęd seksualny jest w normie, a także wykryć raka prostaty we wczesnym etapie rozwoju. Sprawdź, jakie badania wchodzą w skład profilu, jakie są normy i jak interpretować wyniki badań.

Profil dla mężczyzny po 40. roku życia to badania krwi, moczu i kału, dzięki którym można ocenić ogólny stan zdrowia. Po czterdziestce dochodzi do wielu zmian w organizmie mężczyzny – mogą się pojawić problemy m.in. ze strony układu moczowo-płciowego. Poza tym u mężczyzny po 40. roku życia zwiększa się ryzyko rozwoju m.in. raka prostaty, choroby wieńcowej i cukrzycy, dlatego należy wykluczyć te choroby.

W skład profilu mężczyzny po 40. roku życia wchodzą: profil ogólny, badanie kału, profil lipidowy, ocena stężenia kwasu moczowego, antygenu swoistego dla stercza (PSA),  hormonu tyreotropowego (TSH) i testosteronu.

1. Profil ogólny

Na profil ogólny składają się badania, takie jak morfologia, odczyn opadania krwinek czerwonych (OB), profil lipidowy, ocena stężenia elektrolitów (sód, potas), glukozy we krwi oraz badanie ogólne moczu.

Dzięki profilowi ogólnemu można ocenić ryzyka wystąpienia ataku serca lub udaru spowodowanego zablokowaniem naczyń krwionośnych (stwardnieniem tętnic). Badania wchodzące w skład profilu ogólnego pozwolą także wykryć anemię, cukrzycę, nerek oraz zakażenia układu moczowego, zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej organizmu czy stany zapalne.

SPRAWDŹ >> PROFIL OGÓLNY - normy i wyniki badań

2. Kwas moczowy

Ocenę stężenia kwasu moczowego we krwi wykonuje się, by wykluczyć choroby, takie jak dna moczanowa, choroby nerek.

Podwyższony poziom kwasu moczowego we krwi może świadczyć o rozpoczynającej się chorobie nowotworowej, niewydolności nerek, łuszczycy i niektórych chorobach wątroby. Z kolei sadek stężenia kwasu moczowego może świadczyć np. o ksantynurii (rzadkie zaburzenie genetyczne, którego leczenie polega na przyjmowaniu dużej ilości płynów i unikaniu żywności bogatej w puryny).

3. Badanie kału

U mężczyzn po 40. roku życia wykonuje się badani kału na obecność krwi utajonej. Jej obecność może być pierwszym objawem nowotworu jelita grubego.

SPRAWDŹ >> Badanie na krew utajoną w kale ułatwia diagnozę wielu chorób

4. PSA (antygen swoisty dla stercza)

PSA to marker nowotworowy (swego rodzaju wykrywacz nowotworu) raka prostaty (gruczołu krokowego, stercza). Pozawala on wykryć nowotwór nawet we wczesnym stadium rozwoju. Powinno się go wykonać powyżej 50. roku życia, względnie przy uwarunkowaniach rodzinnych powyżej 40. roku życia.

Wzrost stężenia PSA w krwi sugeruje, że w prostacie może rozwijać się rak, nawet jeśli guz jest tak mały, że trudno go wykryć w czasie badania przez odbyt.

Niestety, wyniki badania stężenia PSA nie  są w 100 procentach wiarygodne. Jak wynika z badań, aż 1/4 mężczyzn z prawidłowym poziomem PSA choruje na raka stercza, a ponad 50 proc. z podwyższonym poziomem PSA ma zdrowy gruczoł krokowy.

5. Testosteron

Testosteron to hormon, który zapewnia m.in. dobrą kondycję seksualną, podnosi libido, jak i potencję. Wraz z wiekiem jego poziom spada (ok. 1 proc. rocznie), co może być przyczyną męskich dolegliwości, m.in. zaburzeń erekcji czy niepłodności. Oznaczenie poziomu testosteronu  może być pomocne w wyjaśnieniu przyczyn ich powstawania.

Przyczyną obniżonego poziomu testosteronu może być m.in. uszkodzenie jąder, wynikające np. z nadużywania alkoholu, urazu fizycznego czy też infekcji wirusowej.

Podwyższony poziom testosteronu u mężczyzn może świadczyć m.in. o rozwoju guza jądra lub nadnerczy, które wydzielają testosteron, a także o raku gruczołu krokowego (prostaty). Podwyższony poziom PSA może świadczyć także o zapaleniu prostaty (przewlekłym i ostrym).

6. TSH

Poziom TSH mierzy się w celu wykrycia chorób tarczycy (TSH jest najczulszym wskaźnikiem zaburzonej czynności tarczycy). Podwyższone stężenie jest charakterystyczne dla niedoczynności tarczycy, a obniżone - dla nadczynności.

Monika Majewska