MCH - norma. Podwyższone i obniżone MCH

MCH to wskaźnik średniej masy hemoglobiny w krwince (erytrocycie), który określa się w badaniu, takim jak morfologia krwi. Jaka jest norma MCH? O czym świadczy MCH poniżej lub powyżej normy? Co oznacza podwyższone lub obniżone MCH?

MCH (z ang. mean corpuscular hemoglobin, mean cell hemoglobin), inaczej SWH, to jeden z parametrów określanych w morfologii krwi - jest to wskaźnik średniej masy hemoglobiny w krwince czerwonej (erytrocycie). MCH należy do wskaźników czerwonokrwionkowych (erytrocytarnych).

MCH oblicza się, dzieląc masę hemoglobiny w danej objętości krwi przez liczbę krwinek (MCH-Hgb/RBC). By wyliczyć MCH trzeba więc znać wyniki oznaczenia hematokrytu i hemoglobiny u pacjenta. 

Ze względu na to, czy wartość wagi hemoglobiny w komórce jest prawidłowa, czy też nie, dzielimy czerwone krwinki na:

• normochromiczne - mają prawidłową wartość MCH
• hipochromiczne - mają obniżoną wartość MCH

Spis treści

1. MCH - norma
2. MCH - powyżej normy. Co oznacza podwyższone MCH?
3. MCH - poniżej normy. Co oznacza obniżone MCH?

MCH - norma

Wartość prawidłowa znajduje się w przedziale 27-31 pq dla obu płci.

MCH - powyżej normy. Co oznacza podwyższone MCH?

W przypadku podwyższenia poziomu MCH można mieć do czynienia z:

1. sferocytozą wrodzoną – jest to najczęstsza niedokrwistość hemolityczna. Dziedziczona genetycznie. Polega na mutacji białek szkieletowych budujących erytrocyty, co powoduje zmianę kształtu krwinki na kulisty, niestabilność jej błony, zmniejszenie podatności na odkształcenia i trudności w przechodzeniu przez naczynia włosowate, co sprzyja ich przedwczesnemu niszczeniu w śledzionie
2. niedokrwistością hemolityczną nabytą – wywołują ją autoprzeciwciała skierowane przeciwko własnym erytrocytom. Może ona mieć charakter idiopatyczny lub wtórny (w przebiegu innych chorób) i jest najczęstszą nabytą niedokrwistością hemolityczną.

MCH - poniżej normy. Co oznacza obniżone MCH?

MCH poniżej normy może oznaczać kilka chorób. Najczęściej są to:

1. Niedokrwistość z niedoboru żelaza - jest to niedokrwistość, w której z powodu zbyt małej ilości żelaza w ustroju doszło do powstawania erytrocytów mniejszych niż prawidłowe i zawierających mniej hemoglobiny. Jest to najczęstsza przyczyna niedokrwistości (80% przypadków). Wśród głównych przyczyn niedoboru żelaza wyróżnia się:

• utratę krwi, np.:
• krwawienie z dróg rodnych
• krwawienie z przewodu pokarmowego
• krwawienie z układu moczowego
• krwawienie z dróg oddechowych
• uraz
• krwiodawstwo
• zwiększone zapotrzebowanie krwi
• wcześniaki
• okres dojrzewania
• ciąża i laktacja
• w czasie leczenia niedoboru witaminy B12
• upośledzenie wchłaniania z przewodu pokarmowego np.:
• stan po gastrektomii (resekcji/usunięciu żołądka bądź jego części)
• enteropatia
• zmniejszona kwaśność soku żołądkowego
• niewłaściwa dieta
• choroba Leśniowskiego-Crohna
• niedobory w diecie

Leczenie polega na usunięciu przyczyny i uzupełnieniu niedoboru żelaza w ustroju w celu osiągnięcia prawidłowego stężenia hemoglobiny i ferrytyny we krwi za pomocą preparatów żelaza.

2. Talasemia - jest to wrodzona, genetycznie uwarunkowana niedokrwistość hemolityczna wywołana nieprawidłową syntezą łańcuchów globiny w cząsteczce hemoglobiny. W efekcie erytrocyty są nieprawidłowo zbudowane i posiadają mniejszą ilość hemoglobiny, w związku z czym transportują mało tlenu. Toksyczne wtręty łańcuchów powodują, że erytropoeza (proces namnażania i różnicowania erytrocytów w szpiku kostnym) jest nieefektywna. Dochodzi do rozpadu erytrocytów w szpiku lub śledzionie.

3. Niedokrwistość chorób przewlekłych - niedokrwistość w której istotną rolę odgrywa pobudzenie odporności komórkowej i zwiększona produkcja cytokin prozapalnych. Charakteryzuje się zmniejszoną produkcją erytrocytów, małym stężeniem żelaza i transferryny (białka transportującego jony żelaza we krwi do tkanek), zwiększonym stężeniem ferrytyny (białka magazynującego, utrzymującego żelazo w formie nieszkodliwej w organizmie).

Niedokrwistość często pojawia się w ciągu kilku miesięcy od ujawnienia choroby podstawowej. Wymaga różnicowania z niedokrwistością z niedoboru żelaza. Leczenie polega głównie na leczeniu choroby podstawowej. W ciężkich przypadkach z objawami takimi, jak:

• niewydolność serca
• dławica piersiowa
• zaburzenia czynność ośrodkowego układu nerwowego

przetacza się KKCz (koncentrat krwinek czerwonych)

W przypadku bezwzględnego niedoboru żelaza (znacznie obniżone stężenie ferrytyny), należy wyrównać jego niedobór. U chorych z objawami niedokrwistości w przebiegu chemioterapii z powodu nowotworu złośliwego można rozważyć stosowanie leków stymulujących erytropoezę.