Limfocytoza - o czym świadczy zbyt wysoki poziom limfocytów?

Limfocytoza zazwyczaj jest stwierdzana na podstawie ogólnej morfologii krwi. W takim przypadku poziom limfocytów jest znacząco podwyższony. Może to świadczyć o różnego rodzaju stanach chorobowych. Często jej przyczyną są niegroźne infekcje. Zdarza się również, że stanowi objaw bardzo poważnych chorób nowotworowych, takich jak białaczka. W przypadku wykrycia limfocytozy konieczna jest właściwa diagnoza specjalisty. Na co może wskazywać wysoki poziom limfocytów?

Spis treści

1. Z czego wynika wzrost liczby limfocytów?
2. O czym świadczy limfocytoza?
3. Jakie są objawy limfocytozy?
4. Na czym polega diagnostyka limfocytozy?
5. Leki wywołujące limfocytozę
6. Niechorobowe czynniki, które mogą wywołać limfocytozę
7. Jakie leczenie podejmuje się w przypadku limfocytozy?

Limfocytoza jest stanem, w którym dochodzi do wzrostu liczby limfocytów we krwi obwodowej. Wyróżnia się bezwzględną limfocytozę, w trakcie której następuje wzrost poziomu limfocytów przekraczający zakres normy. Względna limfocytoza określa sytuację, w której stosunek procentowy limfocytów, do ogółu białych krwinek, odbiega od normalnego.

Stan ten jest objawem przebiegu w organizmie procesów zapalnych. Wiąże się z naruszeniem równowagi układu odpornościowego. Towarzyszy rekonwalescencji po chorobach infekcyjnych. Czasami jest wynikiem reakcji na przyjmowane przez pacjenta leki, a nawet używki lub stres. Bardzo wysoka limfocytoza może być objawem białaczek limfatycznych.

Z czego wynika wzrost liczby limfocytów?

Limfocyty są rodzajem białych krwinek. Odgrywają istotną rolę w pracy układu odpornościowego. Pomagają organizmowi w walce z infekcjami. Z tego względu wielu niegroźnym chorobom może towarzyszyć limfocytoza, czyli zwiększenie liczby limfocytów w odpowiedzi na atak intruza, np. wirusa.

Wysoki poziom tych komórek obronnych we krwi wskazuje, że nasze ciało próbuje uporać się z infekcją lub innym stanem zapalnym. Najczęściej krótkotrwała limfocytoza jest normalnym efektem działania układu odpornościowego organizmu. Czasami jednak poziom limfocytów może być podwyższony w wyniku poważnego stanu zagrożenia. Przykładem takiej sytuacji jest białaczka.

O czym świadczy limfocytoza?

Limfocytoza pojawia się w organizmie w sytuacji zakażenia. Jest to stan szczególnie charakterystyczny w przebiegu infekcji u dzieci.

U osób starszych zaburzenia związane ze zbyt wysoką liczbą limfocytów, mogą towarzyszyć białaczkom i chłoniakom. Często występują jednocześnie z limfadenopatią.

Przyczyny bezwzględnej limfocytozy:

• ostre infekcje wirusowe, między innymi mononukleoza zakaźna
• zapalenie wątroby
• zakażenie wirusem cytomegalii
• krztusiec
• niektóre infekcje pierwotniakowe, takie jak toksoplazmoza
• przewlekłe wewnątrzkomórkowe infekcje bakteryjne, takie jak gruźlica i bruceloza
• przewlekła białaczka limfocytowa
• ostra białaczka limfoblastyczna
• chłoniak
• stan po splenektomii, czyli całkowitym lub częściowym usunięciu śledziony

Przyczyny względnej limfocytozy:

• ostre infekcje wirusowe
• choroby tkanki łącznej
• tyreotoksykoza
• choroba Addisona
• powiększenie śledziony z sekwestracją granulocytów

Diagnoza limfocytozy może wskazywać na wiele sytuacji zdrowotnych. Jedną z nich są nowotwory. Nie należy jednak wpadać w panikę, po otrzymaniu negatywnych wyników. Mogą one wskazywać na niegroźną infekcję, a nawet być wynikiem palenia zbyt dużej liczby papierosów. Właściwa ocena stanu zdrowia wymaga konsultacji lekarskich oraz dalszych badań.

Jakie są objawy limfocytozy?

Sam stan limfocytozy nie wywołuje objawów. Mogą one jednak wystąpić w związku z pierwotną jej przyczyną, czyli chorobą wpływającą na liczbę limfocytów. W zależności od niej, odczuwalny stan zdrowia pacjenta może znacząco się różnić.

Objawy limfocytozy mogą być bardzo poważne, łagodne lub wcale nie wystąpić. Ich przebieg jest istotny dla postawienia właściwej diagnozy przez lekarza.

Niepokojące objawy, które w połączeniu z limfocytozą, mogą wskazywać na chorobę nowotworową:

• gorączka
• utrata masy ciała
• łatwe siniaczenie
• zmęczenie

Objawy te są mało specyficzne. Nie wskazują bezpośrednio na chorobę nowotworową. W przypadku ich wystąpienia, w połączeniu z limfocytozą, należy odwiedzić specjalistę: onkologa lub hematologa.

Należy traktować je jako lampkę alarmową, a nie podstawę do stawiania autodiagnozy.

Na czym polega diagnostyka limfocytozy?

Limfocytozę najczęściej wykrywa się w trakcie przeprowadzania pełnej morfologii krwi z różnicowaniem. Liczbę limfocytów można również bezpośrednio zmierzyć, za pomocą cytometrii przepływowej. Test ten pozwala sprawdzić czy komórki te są klonalne. Taka sytuacja jest charakterystyczna dla białaczki limfocytowej.

Ponieważ liczba limfocytów różni się w zależności od wieku, diagnozę należy postawić na podstawie zakresów normy zależnej od wieku. U dorosłych bezwzględną limfocytozę stwierdza się , gdy liczba limfocytów jest przekracza 4000 na mikrolitr. W przypadku dzieci, granicą jest 7000 na mikrolitr, a u niemowląt 9000 na mikrolitr.

Limfocyty, w normie, stanowią od 20% do 40% krążących białych krwinek. Gdy odsetek limfocytów przekracza 40%, diagnozuje się go jako względną limfocytozę.

W celu ustalenia pierwotnej przyczyny limfocytozy wykonuje się biopsję szpiku kostnego. W trakcie ustalania diagnozy, lekarze analizują historię choroby, obecnych objawach oraz listę przyjmowanych leków. Istotne jest również badanie fizykalne.

Limfocytoza może świadczyć o wielu różnych chorobach. Z tego względu, dla podjęcia właściwego procesu leczenia, istotne jest ustalenie jej przyczyny.

Leki wywołujące limfocytozę

Zdarzają się sytuacje, gdy stwierdzona w badaniach limfocytoza, nie jest konsekwencją choroby, a skutkiem działania przyjmowanych przez pacjenta leków.

Zespół DRESS, będący reakcją na lek skutkującą z eozynofilią oraz objawami ogólnoustrojowymi, może również wywoływać atypową limfocytozę. Do substancji, które mogą być za niego odpowiedzialne, należą:

• fenobarbital
• karbamazepina
• fenytoina
• lamotrygina
• minocyklina
• sulfonamidy
• allopurynol
• modafonil
• dapson

Limfocytoza może również być skutkiem nadwrażliwości na różnego rodzaju leki i zioła. Jej wystąpienie czasami jest nawet związane ze stosowaniem preparatów zawierających żeń-szeń.

Niechorobowe czynniki, które mogą wywołać limfocytozę

Istnieją również inne niż leki czynniki, które mogą wywołać limfocytozę, nieświadczącą o stanie chorobowym. Należą do nich:

• zabiegi chirurgiczne
• wysiłek fizyczny
• uraz
• palenie tytoniu

Jakie leczenie podejmuje się w przypadku limfocytozy?

W przypadku limfocytozy, w celu poprawy wyników, konieczna jest prawidłowa diagnostyka jej pierwotnej przyczyny. Chodzi tutaj o chorobę skutkującą podwyższonym poziomem limfocytów.

W przypadku większości pacjentów limfocytoza ustępuje w wyniku poprawy ogólnego stanu zdrowia.

Przeczytaj także:

• Limfopenia: spadek liczby limfocytów we krwi. Przyczyny, rodzaje i leczenie limfopenii
• Limfocyty B - rodzaje, funkcje, prawidłowe stężenie we krwi
• BIAŁACZKA LIMFOCYTOWA (CLL) - przyczyny, objawy i leczenie

O autorze

mgr farmacji Sara Janowska

Doktorantka interdyscyplinarnych studiów doktoranckich z zakresu nauk farmaceutycznych i biomedycznych realizowanych na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie oraz Instytucie Biotechnologii w Białymstoku.Absolwentka studiów farmaceutycznych na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie ze specjalizacją Lek Roślinny. Uzyskała tytuł magistra broniąc pracy z dziedziny botaniki farmaceutycznej na temat właściwości antyoksydacyjnych ekstraktów pozyskanych z dwudziestu gatunków mchów. Obecnie w pracy naukowej zajmuje się syntezą nowych substancji przeciwnowotworowych oraz badaniem ich właściwości na liniach komórek nowotworowych. Przez dwa lata pracowała jako magister farmacji w aptece otwartej.

Czytaj więcej artykułów tej autorki

mgr farmacji Sara Janowska