Biopsja piersi czyli precyzyjna diagnostyka zmian w piersi

Biopsja piersi jest to jedyne badanie umożliwiające precyzyjną diagnostykę zmian w piersi. Wykonuje się je, aby ocenić podejrzane zmiany wykryte podczas mammografii lub podczas samobadania piersi. Biopsja polega na pobraniu tkanki do badań histopatologicznych. Określa, czy zmiany w piersiach są łagodne, czy też jest to rak piersi.

Spis treści

1. Biopsja chirurgiczna (otwarta - OSB)
2. Biopsja cienkoigłowa (BAC)
3. Rak piersi - jak wykryć?
4. Biopsja gruboigłowa (BG)
5. Biopsja mammotomiczna

Biopsja piersi to badanie pomagające wykryć raka piersi. Biopsję piersi można wykonać na sali operacyjnej lub ambulatoryjnie, w minimalnie inwazyjny sposób. Wyróżnia się cztery rodzaje biopsji piersi - chirurgiczną (otwartą), cienko- i gruboigłową oraz mammotomiczną.

Biopsja chirurgiczna (otwarta - OSB)

Biopsja chirurgiczna polega na wycięciu zmiany z piersi w znieczuleniu ogólnym albo miejscowym. Wykonuje się ją w celu usunięcia guzków łagodnych i torbieli. Rzadziej jest stosowana w celu usunięcia zmiany o charakterze nowotworu złośliwego.

Zabieg polega na wykonaniu niewielkiego nacięcia skóry nad zmianą. Następnie wycina się zmianę i zszywa ranę.

Po zabiegu pacjentka wraca na salę chorych. Po upływie 2-3 godzin od wybudzenia może opuścić szpital.

Ten typ biopsji zapewnia stuprocentową trafność postawionej diagnozy, jednak kobiety często skarżą się na ból oraz blizny i deformacje piersi.

Czytaj też: Markery nowotworowe (wskaźniki nowotworowe): rodzaje i wyniki badań

Biopsja cienkoigłowa (BAC)

Biopsja cienkoigłowa polega na pobraniu zmiany za pomocą cienkiej igły (0,6-0,7 mm) w znieczuleniu miejscowym. Wskazaniami do jej wykonania są wykrycie zmiany niezłośliwej w badaniach obrazowych, wznowa miejscowa raka. Ewentualnie można ją wykonać w celu diagnostyki guzów o zaawansowaniu miejscowym i regionalnym, pozyskania materiału do oznaczenia stanu receptorów (ER, PgR) w raku piersi. Ponadto ma zastosowanie także lecznicze, gdyż można ją wykorzystać w celu uwolnienia płynu z torbieli.

Lekarz za pomocą USG uwidacznia podejrzaną zmianę w piersi, a następnie wprowadza w nią cienką igłę. Pobrany w ten sposób materiał rozprowadza się na szkiełku laboratoryjnym, wykonuje rozmaz, a następnie odpowiednio konserwuje. Potem zabezpiecza się go w suchym pojemniku i wysyła do badania mikroskopowego.

Metoda jest szybka i mało uciążliwa, nie jest jednak dokładna (szacuje się, że ok. 20 proc. wyników jest fałszywych!). Za pomocą cienkiej igły można pobrać do badania jedynie materiał komórkowy, który jest absolutnie niewystarczający do prawidłowej, pełnej i jednoznacznej oceny diagnostycznej.

Rak piersi - jak wykryć?

Biopsja gruboigłowa (BG)

Biopsja gruboigłowa polega na pobraniu z piersi w znieczuleniu miejscowym za pomocą igły trzech-sześciu cienkich wycinków tkankowych o długości 1,5-2 cm. W związku z tym, że pojedyncze preparaty tkanki pobiera się kilkukrotnie, badanie to wymaga kilku wkłuć.

Najczęściej jest wykonywana wtedy, gdy wyniki biopsji cienkoigłowej nie są jednoznaczne.

W przeciwieństwie do BAC, biopsja gruboigłowa pozwala na pobranie większych ilości tkanki, a co za tym idzie - daje lepsze możliwości oceny pobranych tkanek.

Biopsja mammotomiczna

Biopsja mammotomiczna to jedna z najnowocześniejszych metod diagnozowania raka piersi. Polega na pobraniu fragmentu podejrzanej zmiany metodą próżniową. Lekarz wbija igłę w zmianę w piersi, a następnie jej fragment zostaje wessany do specjalnego otworu znajdującego się w igle i przesłany do badania histopatologicznego. Przeprowadza się ją w warunkach ambulatoryjnych (trwa ok. 20 - 30 minut). Po zabiegu pacjentka może od razu iść do domu.

To badanie piersi pozwala na bardzo precyzyjną diagnostykę zmian w piersi. Stosuje się tylko niewielkie znieczulenie miejscowe, nie zakłada się szwów, jedynie plaster i opatrunek uciskowy, który zdejmuje się po 1 dobie (w związku z tym po biopsji mammotonicznej) pacjentka nie skarży się na blizny.

Monika Majewska