Antygeny i przeciwciała wirusowego zapalenia wątroby (WZW) typu B
Jak wykryć WZW B? Jakie badania należy wykonać w celu identyfikacji wirusa HBV? By zdiagnozować wirusowe zapalenia wątroby (WZW) typu B wystarczy wykonać badania krwi. Sprawdź, na czym dokładnie polega diagnostyka WZW B i jak interpretować wyniki badania.
Spis treści
Oznaczenie antygenów i przeciwciał wirusowego zapalenia wątroby (WZW) typu B we krwi stosuje się w profilaktyce i diagnostyce zapalenia wątroby typu B (WZWB). Do antygenów WZW typu B należą antygenHBs(HBsAg) i HBe(HBeAg). Z kolei do przeciwciał - przeciwciała HBs (anty HBs), przeciwciałaHBc (anty-HBc), przeciwciałaHBe (anty-HBe).
Ponadto w diagnostyce zakażeń HBV wykorzystuje się także metody PCR - badanie wykrywające DNA, czyli kwas nukleinowy (materiał genetyczny) wirusa. Badanie HBV DNA wykonuje się razem z powyższymi testami, jednak nigdy zamiast nich. Dzięki badaniu można określić wrażliwości HBV na leki, monitorować leczenie i przewidywać odpowiedź na terapię.
Badanie na WZW typu B - jak się do niego przygotować?
Badanie nie musi być wykonane na czczo, można zjeść lekki posiłek i pić płyny. Krew najczęściej pobiera się rano.
Antygen HBs (HBsAg) |
Jest to tzw. antygen wczesny (ang. „early”), który utrzymuje się we krwi do 10 tygodni (pojawia się średnio od 3-6 tygodni od zakażenia). Jego obecność wskazuje na ostrą, aktywną infekcję i wysoką zakaźność. Jeśli HbeAg utrzymuje się we krwi dłużej niż 10-12 tygodni, może to sugerować przejście zakażenia w stan przewlekły |
Antygen HBe (HBeAg) | Jest to tzw. antygen wczesny (ang. „early”), który utrzymuje się we krwi do 10 tygodni (pojawia się średnio od 3-6 tygodni od zakażenia). Jego obecność wskazuje na ostrą, aktywną infekcję i wysoką zakaźność. Jeśli HbeAg utrzymuje się we krwi dłużej niż 10-12 tygodni, może to sugerować przejście zakażenia w stan przewlekły |
Antygen HBc (HBcAg) | Ma ograniczoną przydatność diagnostyczną, w związku z tym jego oznaczenie nie jest wykonywane w rutynowej diagnostyce zakażeń HBV |
przeciwciała HBs (anty- HBs) |
W związku z tym, że pojawiają się najpóźniej i świadczą o wyeliminowaniu wirusa z organizmu, służą do oceny okresu wirusowego zapalenia wątroby oraz do oceny efektywności szczepienia przeciw WZW typu B. Ich obecność wskazuje na kontakt z wirusem HBV w przeszłości i świadczy o uodpornieniu w wyniku szczepienia lub przebytego WZW B. Mogą utrzymywać się we krwi do 6 lat od zakażenia. Poziom ochronny (tj. chroniący przed zakażeniem) wynosi powyżej 100 jednostek. Pomiar poziomu tych przeciwciał powinno się wykonać minimum 2 tygodnie po szczepieniu. Jeśli masz poziom niższy niż ochronny, powinnaś się doszczepić. Niski poziom przeciwciał wskazuje na słabą odporność na wirusa. Poziom sprawdza się także u osób, które były szczepione dawno temu, a otrzymały skierowanie do szpitala na operację, a także u osób przed kolejną dawką przypominającą szczepienia. |
przeciwciała HBc (anty-HBc) | Mogą wskazywać na ostre i przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B (wówczas pojawiają się przeciwciała w klasie M - anty-HBc IgM) lub na przebytą infekcję (wskazują na nią dodatnie IgM HBc, nawet przy ujemnym wyniku HBsAg). W związku z tym oznaczenie przeciwciał w klasie IgG służy do potwierdzenia zakażenia przebytego w przeszłości (przeciwciała te utrzymują się przez całe życie) u osób, u których zanikły przeciwciała anty HBs. Natomiast przeciwciała anty HBc w klasie IgM wykorzystuje się do potwierdzenia świeżego zakażenia, gdyż jest to pierwszy produkt odpowiedzi immunologicznej na zakażenie wirusem. |
przeciwciała HBe (anty-HBe) | Obecność przeciwciał anty-HBe (i zaniknięcie HbeAg) wskazuje na zdrowienie po ostrym zakażeniu HBV |
Porady eksperta