Seks: jak prawidłowo pieścić łechtaczkę

Łechtaczka, czyli clitoris to wyjątkowe miejsce. Łechtaczka służy wyłącznie przyjemności, wymaga szczególnego traktowania, a wtedy odwdzięcza się niezwykłymi wrażeniami. Dowiedz się, jak pieszczotami łechtaczki doprowadzić partnerkę do orgazmu.

Spis treści

1. Łechtaczka - czym jest?
2. Zobacz krótki film o historii łechtaczki!
3. Łechtaczka - budowa
4. Łechtaczka - funkcje
5. Łechtaczka - jak ją pieścić?
6. Czego mężczyźni nie wiedzą o łechtaczce
7. Łechtaczka - czego nie lubi?

Łechtaczka to narząd, którego polska nazwa doskonale oddaje jego właściwości. Łechtaczka lubi bowiem być łechtana – to jedyny organ ludzkiego ciała służący wyłącznie przyjemności! Nie można więc z cała pewnością powiedzieć, że łechtaczka to żeński odpowiednik penisa, bo ten "służy" również m. in. prokreacji.

Łechtaczka - czym jest?

Choć wydawałoby się to nieprawdopodobne, dopiero w 1998 roku australijska urolog Helen O’Connel wraz ze swoim zespołem dokładnie zbadała, a następnie przedstawiła światu, jak naprawdę zbudowany jest ten narząd.

Wcześniej swoją uwagę poświęcali łechtaczce głównie naukowcy płci męskiej. Zaczęło się od Hipokratesa, który nazwał łechtaczkę "sługą witającym gości" i, w przeciwieństwie do badaczy, którzy nastąpili po nim, niesłusznie twierdził, że bierze ona udział w reprodukcji – miałaby produkować podobną męskiej spermę i w trakcie aktu seksualnego łączyć się właśnie z męskim nasieniem.

W średniowieczu w łechtaczce widziano symbol kobiecych konszachtów z diabłem albo zupełnie ignorowano jej istnienie. W 1559 roku włoski chirurg Realdo Colombo oficjalnie potwierdził istnienie takiego narządu jak łechtaczka. W przeciwieństwie do swoich poprzedników rozumiał, że ten narząd to "śliczny drobiazg". Dwa lata później odkrycie łechtaczki przypisywać zaczął sobie kolejny włoski lekarz – Gabrielle Falloppio.

Łechtaczka się rusza! Podczas stosunku wysuwa się do przodu i ociera o nasadę penisa, co dodatkowo ją stymuluje.

W XVII wieku Holender Reiner De Graaf podjął się stworzenia bardziej konkretnego niż "śliczny drobiazg" opisania tego narządu, a w XIX wieku – w 1844 roku – Niemiec Georg Kobelt stworzył pierwsze ilustracje, przedstawiające łechtaczkę, które po dokładniejszych badaniach w następnych stuleciach okazały się bardzo trafne.

Czytaj też:

Gdzie jest łechtaczka? Tam rodzi się kobieca rozkosz

Jakie pieszczoty uchronią przed bólem nadwrażliwą łechtaczkę?

Najlepsze pozycje do stymulacji łechtaczki

Niestety, choć część naukowców jak najlepiej starała się poznać budowę i właściwości łechtaczki, byli też i tacy, którym ona przeszkadzała. Np. Pierre Dionis, lekarz Ludwika XIV twierdził, że skoro łechtaczka jest "bezużyteczna", należy ją usunąć. To więc, co ze zdziwieniem obserwujemy dziś w krajach afrykańskich, sami mieliśmy w Europie wieki temu.

Łechtaczka nie choruje i nie starzeje się – od momentu osiągnięcia przez kobietę dojrzałości płciowej pozostaje niezmienna.

XIX wiek był okresem kobiecych "histerii" - gdy lekarze nie wiedzieli, co dolega pacjentce, diagnozowali właśnie histerię. Jako że mężczyźni-naukowcy nie rozumieli, nie mieli odpowiedniej wiedzy o kobiecej seksualności, to właśnie ją obarczyli odpowiedzialnością za wszystkie choroby przedstawicielek płci żeńskiej. Postanowiono więc wycinać kobietom łechtaczki – robił tak m. in. austriacki chirurg Gustav Braun, który w 1869 roku ogłosił sukces swoich działań – wycięcie łechtaczki i warg sromowych mniejszych całkowicie wyleczyło jego pacjentki ze zgubnego onanizmu. Podobnie postępował Isaac Baker Brown, który jedną ze swoich pacjentek doprowadził do zagrażającego życiu krwotoku.

Krótko potem "moda" przeniosła się do Stanów Zjednoczonych. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia, na świecie żyje obecnie 200 milionów obrzezanych kobiet, każdego roku do tej liczby dołączają 3 kolejne miliony.

"Wrogiem łechtaczki numer 1" określa się Zygmunta Freuda, który wprowadził pojęcie orgazmu pochwowego i dowodził, że kobieta powinna szukać przyjemności jedynie na drodze penetracji.

W 1948 w słynnym podręczniku anatomii Henry’ego Greya łechtaczka nie została nawet wymieniona. O tym, że stanowi ośrodek kobiecej seksualności pisał w latach 50. słynny amerykański seksuolog Alfred Kinsey. Badania nad łechtaczką prowadzono również w latach 80., ale dopiero te opublikowane w 1998 roku przez Helen O’Conell odkryły przed światem anatomię łechtaczki. Działaniami australijskiej badaczki zainspirowała się dr Odile Buisson, francuska ginekolog, która w 2008 roku, razem ze swoim zespołem, stworzyła trójwymiarowy model tego narządu.

Aż 75-80 procentom kobiet, które w ogóle osiągają orgazm podczas stosunku, niezbędna jest do tego stymulacja łechtaczki.

XXI wiek, czas "girl power", przynosi rehabilitację łechtaczki – coraz więcej mówi się o tym narządzie w artykułach w internecie, magazynach dla kobiet. W końcu można się skupić na kobiecej przyjemności. Ciekawy film animowany poświęcony łechtaczce stworzyła francuska Lori Malépart-Traversy. Produkcję nagrodzono na kilku festiwalach. Wideo dostępne jest jedynie w wersji angielskiej, ale nie trzeba znać dobrze tego języka, by zrozumieć jego przesłanie.

Zobacz krótki film o historii łechtaczki!

Łechtaczka - budowa

Łechtaczkę nazywa się mikropenisem, jednak nie jest to prawda. "Guziczek" widoczny u szczytu warg sromowych to tylko "szczyt góry lodowej". Łechtaczka ma bowiem około 12-15 cm! Cała łechtaczka przypomina swoim wyglądem odwróconą literę Y. Zaczyna się od tego małego (około 0,5-3,5-centymetrowego) punkciku, a następnie rozgałęzia po obu stronach pochwy w dół, w głąb miednicy aż do kości łonowych – ich dolnych gałęzi.

Obie odnogi łechtaczki są zbudowane z ciała jamistego, które, i tu podobieństwo do penisa jest uzasadnione, w momentach podniecenia napełniają się krwią i nabrzmiewają. Co więcej, w przedsionku pochwy, między tymi dwiema dużymi odnogami, znajdują się opuszki przedsionka, kolejne dwa ciała jamiste, które otaczają wejście do pochwy i ujście cewki moczowej.

Tym, co łączy łechtaczkę z penisem jest "pochodzenie". Do 12. tygodnia życia płody męskie i żeńskie rozwijają się tak samo – mają guzek płciowy. Z tego guzka rozwija się albo penis, albo łechtaczka.

Trójwymiarowy model łechtaczki jest od 2016 roku stałym gościem na lekcjach edukacji seksualnej we Francji.

Oba te narządy zakończone są żołędzią (ten mały guziczek łechtaczki to właśnie żołądź). I tutaj pojawiają się różne teorie: według jednych łechtaczka na żołędzi ma aż 8 tysięcy zakończeń nerwowych, a penis jedynie 4 tysiące, co czyni narząd kobiecy bardziej wrażliwym na przyjemności. Inne dane szacunkowe podają, że i penis, i łechtaczka mają po 8 tysięcy zakończeń nerwowych, ale jako że w przypadku łechtaczki powierzchnia, na której się znajdują, jest zdecydowanie mniejsza, tak czy siak pozostaje ona w pojedynku na przyjemność wygraną: główka łechtaczki jest zdecydowanie bardziej wrażliwa na bodźce niż główka penisa.I łechtaczka, i penis twardnieją na skutek podniecenia, ponieważ ich ciała jamiste wypełniają się krwią – łechtaczka może nawet dzięki temu podwoić swoje rozmiary podczas tej erekcji. Nabiera również, ze względu na tę napływającą krew, ciemniejszej barwy.

1. Żołądź

2. Ciało jamiste

3. Odnoga

4. Ujście cewki moczowej

5. Opuszka przedsionka pochwy

6. Pochwa

Źródło: Wikipedia

Łechtaczka - funkcje

Łechtaczka, jak wspomniano wyżej, ma ważne zadanie – służy kobiecej przyjemności. Wspomniany również wyżej Freud dokonał rozróżnienia na orgazm pochwowy i łechtaczkowy, ten pierwszy nazywając dojrzałym, ten drugi – wręcz przeciwnie.

Dziś seksuolodzy są innego zdania – u kobiet nie ma orgazmu pochwowego czy łechtaczkowego – jest jeden orgazm, ale różne do niego drogi. Tzn. czy to przez pobudzenie łechtaczki, warg sromowych czy muskanie karku – gdy kobieta osiąga orgazm, jej narządy reagują tak samo. Jako że łechtaczka sięga w głąb pochwy, możliwa ma być jej stymulacja nawet od wewnątrz. Łechtaczka przecież "otula" pochwę. Słynny punkt G, umiejscowiony podobno na przedniej ściance wewnątrz pochwy i wyczuwalny jako szorstkie zgrubienie, ma być i częścią łechtaczki.

Łechtaczka, jako że bardzo wrażliwa na bodźce, nie lubi być uciskana. Jej wystarczy delikatny dotyk, ucisk może natomiast doprowadzić do bólu. Łechtaczka bardzo szybko, po osiągnięciu jednej erekcji, jest gotowa na drugą – nawet w odstępie kilkunastu sekund. W 1996 roku włoscy naukowcy zbadali, że łechtaczka, w przeciwieństwie do penisa, nie posiada splotu żylnego, który u panów jest w chwili pobudzenia blokowany przez mięśnie, co nie pozwala krwi żylnej odpłynąć. Erekcja żołędzi u kobiet nie jest trwała, szybko się kurczy i rozszerza, co umożliwia doznawanie wielokrotnych orgazmów.

Łechtaczka - jak ją pieścić?

Jak pieścić łechtaczkę? No i tu właśnie zaczynają się "schody". Zaledwie niewielki procent mężczyzn wie, jak to trzeba robić. Jeśli już uda im się znaleźć łechtaczkę, to miętolą ją bez żadnego wyczucia, uważając, że to wystarczy. W dodatku niektórzy, ci, którzy już wiedzą, że kobieta wymaga dłuższego rozbiegu, katują wrażliwą łechtaczkę do upadłego. A bolesne jęki, jakie wydaje z tego powodu ich partnerka, biorą za miłosne odgłosy. Efekt pobudzania łechtaczki zależy od wielu czynników, głównie jej indywidualnej wrażliwości. Najlepiej, jeśli sama kobieta pokaże partnerowi, jak pieścić łechtaczkę.

A oto garść wskazówek dla samouków:

• Pobudzaj najpierw całą dłonią jej wzgórek łonowy, potem jednym palcem łechtaczkę.
• Dotykaj najpierw lekko, potem mocniej, ale cały czas uważaj, żeby nie przekroczyć u niej progu bólu.
• Zmieniaj sposób stymulacji nie tylko pod względem siły dotyku, ale też jego kierunku. Stosuj ruchy z góry do dołu, z dołu do góry, także ruchy boczne i obrotowe.
• Zastosuj rozszerzoną formę pobudzania, czyli dotykaj i uciskaj jednocześnie jej wzgórka, łechtaczki i warg sromowych. U niektórych kobiet pieszczonych w ten sposób, podniecenie narasta wolniej, ale ten typ dotyku jest dla nich przyjemniejszy.
• Pieść jej łechtaczkę oralnie – możesz to robić także na wiele sposobów, np. ograniczając się tylko do łechtaczki albo stosując pobudzanie rozszerzone (stymulacja łechtaczki, warg sromowych i wejścia do pochwy).
• Pobudzaj ją jednocześnie językiem i dłonią, stosując naprzemienny dotyk, np. językiem pieść łechtaczkę, a dłońmi jej okolice, potem odwrotnie.
• Obierz taką pozycję, aby jej łechtaczka była pobudzana przez twój członek. Jest to możliwe np. w pozycji bocznej lub gdy ona jest na tobie. W wielu innych pozycjach także może mieć to miejsce, ale może już wymagać od ciebie większej zręczności.

Zobacz galerię 6 zdjęć

Kobieta może osiągnąć orgazm wyłącznie poprzez stymulację łechtaczki.

Łechtaczka - czego nie lubi?

• Przerywania stymulacji i nagłego przechodzenia do stosunku (to spowoduje przekrwienie clitoris i jej ból).
• Zbyt silnych bodźców (mężczyźni mają mniejszą wrażliwość w palcach i wydaje im się, że ledwo, ledwo dotykają, podczas gdy ucisk jest mocny).
• Zbyt długiego pobudzania („bo przecież one potrzebują dłuższej gry wstępnej...”).
• Niewygodnej pozycji, w jakiej partner to robi.
• Nieznajomości sygnałów, wysyłanych partnerowi przez kobietę (jęk bólu on bierze za jęk rozkoszy).
• Znudzenia tą formą stymulacji (niektórzy mężczyźni wciąż uważają że jedyny orgazm, jaki kobieta może przeżyć, to orgazm podczas typowego stosunku, orgazm pochwowy).

Oczywiście to nie ma znaczenia, w jaki sposób kobieta przeżywa orgazm, jak również, czy przeżywa to jednocześnie z partnerem, czy nie.  Ale, skoro natura dała jej tak szczególny narząd jak łechtaczka, te szczególne jej właściwości powinny być w pełni wykorzystywane.

W artykule wykorzystano fragmenty tekstu autorstwa Bożeny Klukowskiej.

Źródła:

1. N. Brochmann, E. Stokken Dahl, Radości z kobiecości, Wydawnictwo Sonia Draga, Katowice 2018

2. K. Barczyk, Afrykańskie barbarzyństwo? Europejczycy też wycinali kobietom łechtaczki. I to zaledwie 150 lat temu, https://ciekawostkihistoryczne.pl/2016/03/09/afrykanskie-barbarzynstwo-europejczycy-tez-wycinali-kobietom-lechtaczki-i-to-zaledwie-150-lat-temu-18/#2

3. P. Klepacz, Jej wysokość łechtaczka, http://www.girlsroom.pl/grls/seks/7243-jej-wysokosc-lechtaczka

Anna Sierant