Co zrobić, gdy POCHWA jest ZA CIASNA i stosunek sprawia BÓL?

Seks nie jest możliwy, bo partnerka ma za ciasną pochwę? Teoretycznie. Praktycznie źródło problemu nie leży w budowie kobiety, lecz w jej sferze psychicznej. Problem ma swoją fachową nazwę – pochwica. Na czym polega ta dolegliwość i jak z nią sobie poradzić?

Spis treści

1. Pochwica: objawy
2. Przyczyny pochwicy
3. Jak sobie poradzić z pochwicą?
4. Pochwica - kiedy potrzebna jest wizyta u seksuologa?

Z anatomicznego punktu widzenia pochwa nie może być zbyt ciasna. Natura skonstruowała ją tak, by zmieścił się w niej nie tylko męski członek, ale także rodzące się dziecko. Dlaczego więc niektóre panie nie mogą uprawiać seksu, z powodu pozornie zbyt ciasnej pochwy?

Pochwica: objawy

Gdy kobieta cierpi na pochwicę, podczas próby wprowadzenia do jej pochwy męskiego członka następuje mimowolne zaciskanie się wejścia do pochwy, dochodzi wręcz do skurczu mięśni pochwy. Następuje tak silne zaciskanie się mięśni, że czasem pociąga to za sobą ściskanie nóg i wygięcie kręgosłupa. Dzieje się tak mimo że kobieta pragnie odbyć stosunek seksualny. Jednak próby wprowadzenia członka do pochwy nie tylko są skazane na niepowodzenie, ale zazwyczaj oznaczają dla kobiety ból. Pochwicą, zwaną też waginizmem, dotknięta jest co prawda nieliczna grupa kobiet, bo tylko 2%, ale zazwyczaj pragną one choćby począć dziecko, jeśli już nawet zrezygnowały z satysfakcjonującego współżycia seksualnego. Czy kobiety cierpiące na waginizm mają szansę na uporanie się ze swoją dolegliwością? Okazuje się, że tak, choć wymaga to cierpliwości i determinacji u obojga partnerów seksualnych.

Przyczyny pochwicy

Przyczyny pochwicy rzadko są fizyczne – do takich można zaliczyć bolesne zmiany w narządach płciowych, np. otarcia, stany zapalne, a także posiadanie przez kobietę bardzo grubej błony dziewiczej.

Jednak zazwyczaj przyczyny pochwicy należą do sfery psychicznej. Kobieta, która nęka ta przykra dolegliwość, może cierpieć na nią z powodu: bólu odczuwanego przy defloracji, urazu psychicznego związanego z gwałtem, strachu przed ciążą, braku zaufania do partnera, lęku przed stosunkiem, a nawet braku dobrych warunków do odbycia aktu seksualnego. Niektóre teorie psychologiczne jako przyczyny pochwicy podają też ortodoksyjne wychowanie religijne, zaburzenia identyfikacji z rolą kobiecą, konfliktowe relacje z ojcem. Jednak te teorie nie mają dostatecznego pokrycia w badaniach.

Prawdą jest, że jedną z najczęstszych przyczyn pochwicy są różnego rodzaju lęki związek ze sferą seksualną.

Jak sobie poradzić z pochwicą?

Kochający się partnerzy powinni uzbroić się w cierpliwość i próbować przełamać opory psychiczne i fizyczne kobiety. Nie należy się jednak łudzić, że nastąpi to bardzo szybko. Warto zacząć i kontynuować pomału, koncentrując się pod początku na doznaniach kobiety i dbając by każdy kontakt seksualny odbywał się w sprzyjających warunkach, z pełnym zabezpieczeniem (o ile kobietę paraliżuje lęk przed ciążą) i powoli dążyć do celu. Słowo POWOLI jest bardzo istotne. Warto, by partnerzy wyznaczyli sobie najpierw cel – poznanie swoich ciał, zniwelowanie wstydu. Na to potrzeba pieszczot, czasu i wielkiej delikatności ze strony mężczyzny.

Wiele jednak zależy też od partnerki – warto by i ona sama spróbowała oswoić swoje ciało. Dobrze, jeśli sama przyjrzy się sobie – także od intymnej strony, wyrzeknie się wstydu przed samą sobą i pozwoli sobie poznać własne ciało nie tylko wzrokiem, ale dotykiem. Gdy okaże się, że sama jest w stanie wsunąć do własnej pochwy palec albo dwa, może z mniejszym lękiem podejdzie do zabiegów partnera.

Kobieta dotknięta pochwicą powinna także ćwiczyć mięśnie pochwy – stosując trening będący odwrotnością znanych ćwiczeń mięśni Kegla. W tym przypadku powinna się bowiem koncentrować na jak największym rozluźnianiu mięśni pochwy. Gdy partnerom uda się zacząć pożycie, powinni wybierać pozycje sprzyjające bliskości (np. misjonarska) i budowaniu zaufania, a także fizycznie pomagające się rozluźnić kobiecie.

Pochwica - kiedy potrzebna jest wizyta u seksuologa?

Gdy czas mija, a pochwica trwa niewzruszona, pora udać się po pomoc do seksuologa. Zaleci on badania ginekologiczne mające na celu wykluczenie wszelkich przyczyn fizycznych pochwicy. Gdyby okazało się, że jedną z przyczyn tej dysfunkcji jest na przykład zbyt gruba błona dziewicza, może on zlikwidować tę przeszkodę metodą chirurgiczną. Pomocne mogą być także leki przeciwbólowe, rozkurczowe i przeciwlękowe.

Seksuolog zaproponuje prawdopodobnie także trening funkcjonalny polegający na umiejętnym kontrolowaniu przez kobietę mięśni pochwy, penetracją z odpowiednio dobranymi gadżetami, aż do stosunku z partnerem. W wielu przypadkach konieczna może być psychoterapia. Szczególnie niezbędna może być ona kobietom, u których pochwica jest wynikiem wykorzystania seksualnego.