ANTYKONCEPCJA po porodzie. Tabletki antykoncepcyjne czy wkładka wewnątrzmaciczna?

Antykoncepcja po porodzie spędza sen z powiek wielu kobietom. Niedawno urodziłaś dziecko i nie chcesz zajść w kolejną ciążę? Dlatego też powinnaś stosować sprawdzone i bezpieczne metody antykoncepcyjne. Jeśli karmisz piersią - nie każda antykoncepcja hormonalna jest dla ciebie.

Spis treści

1. Zastrzyk antykoncepcyjny
2. Antykoncepcja mechaniczna w postaci prezerwatywy albo wkładki domacicznej

Jeśli kobieta nie karmi piersią, może stosować pigułkę zaraz po połogu. Gdy karmi, nie powinna stosować tabletek hormonalnych, które zawierają estrogeny. Przyjmowanie ich może bowiem doprowadzić do zahamowania laktacji, a estrogeny, przechodząc do mleka, będą niekorzystnie działały na organizm dziecka. Do klasycznej tabletki antykoncepcyjnej, zawierającej estrogen i progesteron, będziesz mogła powrócić dopiero po odstawieniu dziecka od piersi. I to najlepiej wtedy, gdy pojawi się pierwsza po porodzie miesiączka. Możliwa do zastosowania w czasie karmienia piersią jest także wkładka domaciczna uwalniająca progestagen – Mirena. Innym zalecanym środkiem antykoncepcyjnym jest tzw. minipigułka niezawierająca estrogenu, tylko sam progestagen. Hormon ten przenika do mleka matki w minimalnych ilościach, a w jeszcze mniejszym stężeniu dociera do dziecka (progestagen nie ma żadnego wpływu na dziecko ani na laktację).

Zastrzyk antykoncepcyjny

Młoda mama może też dostawać zastrzyki z progestagenem. Zastrzyk antykoncepcyjny z hormonem zabezpiecza kobietę przed ciążą przez trzy miesiące, a przez kolejne trzy szansa na zapłodnienie jest bardzo mała. Można go stosować w czasie karmienia piersią, ale dopiero po upływie sześciu tygodni od porodu. Pełna płodność wraca po kilku miesiącach od przyjęcia ostatniego zastrzyku.

Antykoncepcja mechaniczna w postaci prezerwatywy albo wkładki domacicznej

Prezerwatywa jest obojętna dla zdrowia kobiety i dziecka. Inaczej jest z miedziową wkładką domaciczną (miedź, z której jest zrobiona, zmniejsza ruchliwość plemników). Decyzję o jej założeniu powinnaś podjąć wspólnie z lekarzem. U kobiet stosujących wkładki miedziowe, ale tylko miedziowe, częściej dochodzi do stanów zapalnych w obrębie miednicy mniejszej (przedłużające się niekorzystnie wpływają na płodność), rośnie też ryzyko wystąpienia ciąży pozamacicznej. Dla niektórych kobiet moment zakładania wkładki nie jest przyjemny, zdarza się, że pacjentka odczuwa ból jeszcze przez kilka dni. Po cesarskim cięciu wkładkę można założyć dopiero po 6–8 tygodniach, po porodzie fizjologicznym – nawet w 6. tygodniu połogu, i nie trzeba czekać na pierwszą miesiączkę. Wkładka zapobiega ciąży zaraz po założeniu.