Trudna relacja z teściową [Porada eksperta]

Osoby dramatu: ja - jestem w ciąży i mój synek, mąż i jego mama. Mąż odwiedził mamę w niedzielę i usłyszał "macie mi wyszykować tę norę, bo się do was wprowadzam!" (chodzi o duży pokój w mieszkaniu). Powodem jest pogorszenie stanu zdrowia. Ma silne napady kaszlu uniemożliwiające normalne funkcjonowanie. I ma do nas pretensje, że jej nie obsługujemy. Na wiadomość, że jestem w ciąży, odsyknęła "to ja was dopiero urządzę!”. Mama męża ma 70 lat i wszystkie choroby. Najważniejsze to: POCHaP, astma, polekowa alergia (wyjałowiona śluzówka gardła), cukrzyca, gościec, osteoporoza. O tych wiem. 5 lat temu zamieszkaliśmy razem z mężem. Jej pomysłem było kupienie kawalerki dla niej, blisko nas. Obiecaliśmy pomagać w miarę możliwości. Pobraliśmy się, mamy cudownego synka 2-letniego i aktualnie jestem w 3 miesiącu ciąży. I już nie wiem, co robić. Nerwowo nie wytrzymujemy z mężem. Dlaczego bronimy się, żeby nie mieszkać z jego mamą? Bo jest osobą despotyczną, wiecznie niezadowoloną i nieszczęśliwą. Mąż dopiero odetchnął, jak przestał z nią mieszkać. A tak, to szukał byle pretekstu, żeby nie być z nią w domu. Nic jej się nie podoba. Jeżeli coś mówi i opowiada, to tylko jak strasznie źle się czuje i jaki straszny jest świat (tego zabili, tego pokroili) i wszystko jest strasznie drogie. My płacimy jej komorne, my płacimy za prąd. Mąż robi zakupy spożywcze (ona nie wychodzi z domu). Mąż jest u niej codziennie. W niedzielę idziemy tam z synkiem, żeby nacieszyła się kontaktem z wnuczkiem. Awantury są codziennie. Bo mąż kupił coś za drogo. Jak mógł tyle pieniędzy przepuścić. Bo ja jestem złą matka i źle wychowuję syna. Za to, że myślimy inaczej, że nie oszczędzamy. Że ją oszukaliśmy i wyrzuciliśmy na śmietnik. Nie zgadza się na: przyjście sprzątaczki, pani z opieki społecznej, lekarza. Do szpitala nie chce zgodzić się pójść. Krzyczy, że rodzina jest od opieki nad nią. Pokłóciła się z rodziną, sąsiadkami i innymi. Oboje z mężem pracujemy pon-pt. Ja jestem w domu o 18. Moja mama zajmuje się moim synkiem i pomaga mi prowadzić dom. Mąż też wraca późno. Jak mam z tego wybrnąć? Mąż pije piwo na odstresowanie. Inaczej nie radzi sobie z tym obciążeniem psychicznym. Niewiele mi mówi o mamie (oszczędza mnie i nie chce denerwować). Rozumiem, że mama męża się źle czuje. Rozumiem, że potrzebuje opieki. Ale my nie damy rady jej sami tej opiekę dać na takim poziomie, żeby była zadowolona. Nie jestem lekarzem. Nie wiem, co robić, jak ona tak strasznie kaszle. Widzę, jak się męczy, ale co mam robić? Wezwać pogotowie? Ona kiedyś chodziła do psychiatry, Ale wiadomo. Trudno się dostać na NFZ i już nie chodzi. Mąż zamiast niej chodzi do lekarzy. Ona uważa, że nie da rady nigdzie wyjść i wysiedzieć. Na opiekę prywatną nie zgadza się (to tyle kosztuje, jak śmiecie!!!), pomijam, czy nas stać. Sytuacja wydaje się bez wyjścia.

Opisuje Pani koszmarną sytuację, z której nie ma dobrego wyjścia. Absolutnie pewne wydaje się, iż nie możecie zgodzić się na to, by teściowa sprowadziła się do Was, bo to zniszczy Wasze małżeństwo. Można podejrzewać, że u starszej pani występują zaburzenia osobowości na tle uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego, więc niewiele można z tym robić. Zasadna byłaby konsultacja psychiatryczna - lekarz może przepisać leki tonizujące jej napięcie. Gdyby zachodziła sytuacja, w której ma miejsce zagrożenie jej życia, to można byłoby wystąpić do sądu o przymusowe leczenie; podobnie w przypadku, gdyby to ona stanowiła zagrożenie dla innych - wtedy istnieje możliwość przymusowej hospitalizacji psychiatrycznej. Realne jest rozwiązanie, w którym Pani mąż oświadcza jej, że nie ma zgody na przeprowadzkę do Was, redukuje liczbę wizyt u niej do dwóch w tygodniu, wtedy przynosząc jej niezbędne zakupy - tylko te, których rzeczywiście nie może zrobić sama. I koniecznie musi przestać odreagowywać to napięcie uciekając w alkohol.