"To mnie odmóżdża, relaksuje, co w tym złego?". Pytamy eksperta, czym grozi nałogowe oglądanie seriali

Weryfikacja

Autor: dr Mateusz Grzesiak

Z pewnością maraton z serialami, w gronie przyjaciół, w ponury, chłodny wieczór, może być świetnym sposobem spędzania czasu. zwłaszcza gdy na inne dni macie mnóstwo pomysłów. Co, jeśli seriale oglądasz regularnie, nawet dłużej niż cztery godziny ciągiem? Sprawdź, jak rozpoznać binge – watching, czyli kompulsywne oglądanie seriali i dowiedz się, jak się z nim uporać.

Można się uzależnić od oglądania seriali. Pozornie wydawać by się mogło, że binge–watching nie niszczy tak ciała i umysłu, jak uzależnienie od narkotyków czy alkoholu. Eksperci są odmiennego zdania. Amerykański neuropsycholog, dr Renee Carr powiedział w stacji NBC News, że "szlaki neuronalne, które powodują uzależnienie od seksu i heroiny są takie same, jak w przypadku uzależnienia od oglądania seriali". To co robić i jak się ratować?

Jak może się objawiać binge–watching?

Wszelkie powtarzane zachowania i myśli w miarę upływu czasu stają się rzeczywistymi wzorcami i nawykami neuronalnymi, które naprawdę trudno przełamać lub zmienić.

– Uzależnienie od seriali jest traktowane jako uzależnienie behawioralne i w związku z tym rozpoznajemy je jako problematyczne dopiero wtedy, gdy zaczyna nam utrudniać codzienne funkcjonowanie - mówi dr Mateusz Grzesiak, psycholog i wykładowca Akademii WSB.

Co to konkretnie znaczy?

- Jeśli oglądanie seriali staje się najważniejszą czynnością w życiu, bez niego mamy zły nastrój, używamy go, by lepiej się poczuć lub uciec od negatywnych emocji, z pewnością mamy problem. To źle wpływa na inne kluczowe aspekty życia danej osoby, takie jak relacje, nauka, praca. Media kradną nam długie godziny.

Australijscy naukowcy dowiedli, że osoby oglądające seriale powyżej 4 godzin dziennie mają o ponad 70 proc. więcej poważnych chorób niż ci, którzy przeznaczają na tę rozrywkę tylko dwie godziny.

Poza brakiem ruchu, wśród czynników im sprzyjających wymienia się brak kontroli nad jedzeniem spożywanym w trakcie filmowego maratonu, a także nieustanne pobudzenie uwagi. Wywołuje to niewielkie, stałe wydzielanie adrenaliny. Pozornie w porządku, tylko problem zaczyna się wtedy, kiedy serial się kończy.

Dr Mateusz Grzesiak

Psycholog i wykładowca Akademii WSB. Posiada tytuły magistra psychologii i prawa oraz trzy doktoraty w dyscyplinach zarządzania, pedagogiki i psychologii (PsyD, USA). Autor niemal 30 książek, licznych artykułów i publikacji naukowych. Jego profile społecznościowe obserwuje łącznie ponad 900.000 osób.

Uzależnienie od seriali - objawy syndromu odstawiennego

Następny sezon za pół roku? Zepsuł się sprzęt? To już nie są żarty.

- Uzależnienie od seriali może nie tylko zdezorganizować ci życie. Nie możesz spać, nie wychodzisz z domu, a wreszcie dopadają cię stany lękowe, samotność, stres i depresja.

Jak wyjść z uzależnienia?

Najczęściej nie da się zrezygnować z seriali raz dwa. Krok po kroku jednak można:

- Konsekwentnie oglądaj po jednym odcinku a nie przez całą noc wszystkie. Ćwicz w trakcie oglądania, np. na stepperze. Zmęczony fizycznie chętniej wyłączysz telewizor. Zastanów się, czego ci w życiu brakuje i od czego uciekasz w obsesyjne oglądanie. Oglądaj świadomie - analizuj, co widzisz, zastanawiaj się, po co to robisz, wyjdź z bezrefleksyjnej konsumpcji. Może ci się znudzi - podpowiada nasz ekspert.

W przypadku silnego syndromu odstawiennego należy po prostu zgłosić się do terapeuty. Binge-watching to takie samo uzależnienie jak każde inne i jeśli rujnuje nam życie, sami sobie z tym nie poradzimy.

Co robić, żeby nas nie dopadło? Prewencyjnie: nie oglądaj telewizji przed snem, nie scrolluj telefonu, nie śledź nieustannie tego, co się dzieje w social mediach. To niby co robić? Spacer, muzyka relaksacyjna, przeczytanie dobrej książki czy przytulenie do bliskiej osoby - nie brzmi kusząco? zadziała wszystko, co sprawi, że się wyciszysz i zrelaksujesz.

Eliza Dolecka

dr Mateusz Grzesiak