Przedszkolak przyznaje sie do winy [Porada eksperta]

Moja 5-letnia córka jest dość roztropną dziewczynką i doskonale wie (w zakresie jej pojmowania), co jest dobre, a co złe. Od pewnego czasu jednak bardzo często robi źle, a potem mi o tym opowiada. Np. "mamusiu, rozsypałam klocki i nie posprzątałam", "mamusiu, a ja specjalnie obudziłam Zuzię", (młodsza siostra), "mamusiu, a ja bawiłam się w piaskownicy i potem jadłam obiad, a nie umyłam rąk" - z jej słów doskonale wynika, że wie, że zrobiła źle, dlatego irytuje mnie, że mimo tej świadomości robi to, co robi i jeszcze o tym opowiada, jakby się tym chwaliła. Nie rozumiem tego zachowania. Jak reagować na takie słowa? Karać za złe zachowanie, pochwalić za przyznanie się, uparcie tłumaczyć (kolejny raz!), ignorować?

Witam! To bardzo przyjemne i budujące patrzeć na rozwój inteligentnego dziecka. Z tym masz właśnie do czynienia. Jakkolwiek byłoby ono jednak inteligentne, cały czas pozostaje jeszcze bardzo malutkie. Po pierwsze - prawdopodobnie córeczka dopiero "po" zaistnieniu jakiejś sytuacji rozpoznaje ją jako niewłaściwą. W trakcie jej trwania przez jakiś czas nie ma tej świadomości. Po drugie - to świetnie, że kiedy rozpozna, co jest dobre, a co złe natychmiast cię o tym informuje. Po trzecie - pewnie cały czas testuje, czy aby na pewno to, co już wie, jest tym, co wiedzieć powinna i sprawdza także twoją konsekwencję. Czyli wszystko jest w jak najlepszym porządku a tobie pozostaje cierpliwość, stałość granic i chwalenie, że mówi ci o niepoprawnym zachowaniu. Trzeba ją w tym wzmacniać i broń, Boże nie karać kiedy się przyzna. Trzeba dać też wskazówkę jak ma się zachować następnym razem. Poza tym można pokazywać jej nie zawsze przyjemne konsekwencje pewnych zachowań (np. obudziłaś Zuzię i teraz mama już nie ma dla ciebie czasu na zabawę). Teraz to może nie mieć takiego znaczenia, ale potem, kiedy zaczną pojawiać się inne niepokojące zachowania, z całą pewnością będziesz wolała o nich wiedzieć. Niestety, wiele dzieci jest już wtedy tak skutecznie zniechęconych postępowaniem rodziców, że woli kłamstwa lub milczenie niż prawdę.