Jak pomóc nieśmiałej córce? [Porada eksperta]

Moja 16 letnia córka, jedynaczka jest bardzo nieśmiała. Ma problemy z nawiązywaniem znajomości i kontaktami i z rówieśnikami, i z rodziną. W gimnazjum przezywano ją i poniżano, a ona nie umiała im nic odpowiedzieć. Nie pomagała interwencja wychowawczyni i pedagoga szkolnego. Myślałam, że nowa szkoła-technikum rozwiąże problem, ale okazało się, że córka trafiła do klasy z koleżanką z gimnazjum, która ma dominujący na nią wpływ. W klasie będą pewnie inne osoby z silnymi charakterami (już umawiają się na piwo i papieroska - a córka nie pije i nie pali). Jak córka ma nie dać się podporządkować takim osobom? I jak nauczyć ją funkcjonować w gronie rówieśników? Boję się, że nie poradzi sobie psychicznie. Do jakiego lekarza powinnam się z nią zgłosić lub na jaką terapię?

Rozumiem twój niepokój, ale przyznaj się sama przed sobą, czy nie ma w tym także twojej zasługi? Przypuszczam, że jedynaczka była wychuchana i wydmuchana, zawsze zaopiekowana i wyręczana w prawie wszystkim poza nauką, czyż nie? Na co jej pozwalałaś i jak wspierałaś jej samodzielność i odwagę? Czy nie było czasem tak, że córeczka zawsze była "taka słabiutka" i ciągle "za malutka"? Czy pochwalałaś jej zachowania asertywne, dawałaś jej się złościć i reagować zgodnie z jej własnymi emocjami? Czy też preferowałaś model "moja córcia jest zawsze grzeczna"?
Piszę to wszystko nie po to, aby ciebie winić, ale by pokazać, że jako rodzice często jesteśmy współodpowiedzialni za to, co nas potem niepokoi. Powinnaś z córką (tak razem z nią!) iść do psychologa pracującego z rodzinami, aby dał wam rady jak poradzić sobie z tym całym ambarasem.
Wiem, że się martwisz ale postaraj się córkę raczej mocno wspierać niż przekazywać jej swój niepokój. Wysyłaj ją na różne dodatkowe zajęcia, tak, aby miała możliwość poznać innych ciekawych ludzi w swoim wieku ze wspólnymi zainteresowaniami i odczuciami. Może przyda się jakaś grupa wsparcia dla młodzieży? Może jakieś treningi psychologiczne, organizowane przez poradnię psychologiczną gdzieś w pobliżu? Sama poszukaj pozycji książkowych o budowaniu poczucia własnej wartości i o asertywności, o radzeniu sobie z przeciwnościami w wieku kilkunastu lat. I .. zacznijcie razem ćwiczyć. Bądź jej pomocą i autorytetem, bądź tą silną i tą, która zawsze jest w pobliżu, aby wysłuchać ale i dawać przestrzeń do własnych prób i błędów. Podkreślaj to, co się udało i wyłapuj te sytuacje, kiedy córka zachowała się dobrze - spokojnie, z poczuciem słuszności tego co robi, z odwagą. Na tym się skupiaj i od tego zacznij budować. Bądź dobrej myśli i bądź wytrwała.