Mózg gracza komputerowego jest inny. Jak gry komputerowe wpływają na mózg?

Struktura mózgu gracza różni się od mózgu osoby, która nie sięga po gry komputerowe. Gracze mają lepiej rozwinięte połączenia między rejonami odpowiadającymi za zdolności wzrokowe i przestrzenne oraz lepiej rozwinięty obszar odpowiedzialny za automatyczne wykonywanie ruchów - wynika z badań przeprowadzonych przez psychologów z Uniwersytetu SWPS.

Naukowcy z Uniwersytetu SWPS zbadali, jakie zmiany zachodzą w mózgach osób intensywnie grających w gry RTS (strategie czasu rzeczywistego) oraz jaki ma to związek ze zmianami obserwowanymi na poziomie behawioralnym.

Jak tłumaczy psycholog dr Natalia Kowalczyk, głównym celem badania była analiza różnic w funkcjonowaniu poznawczym (czyli umiejętnościom, które pozwalają nam poznawać otoczenie np. uwaga, pamięć czy rozumowanie) oraz strukturze mózgu zapalonych graczy w porównaniu do osób, które nie używają gier intensywnie (w badaniu osoby te grały średnio dwie godziny tygodniowo).

- Najważniejszym odkryciem było zaobserwowanie, że grupa graczy w porównaniu do osób rzadziej sięgających po gry miała większą liczbę włókien nerwowych łączących obszary ciemieniowe i potyliczne mózgu. Regiony te są zaangażowane miedzy innymi w przetwarzanie informacji wzrokowo-przestrzennych. Ponadto nasze badania pokazały związek między czasem poświęcanym na granie w gry strategiczne czasu rzeczywistego a natężeniem obserwowanych zmian - tłumaczy dr Natalia Kowalczyk.

- Badania za pomocą rezonansu pozwoliły ocenić połączenia neuronalne pomiędzy różnymi częściami mózgu. Natomiast analiza morfometryczna VBM umożliwiła ocenę objętości istoty szarej mózgu w grupie graczy i grupie osób nie grających – dodaje dr Kowalczyk.

Naukowcy połączyli uzyskane wyniki z pomiarów w rezonansie magnetycznym z wieloaspektową oceną funkcjonowania poznawczego w tym procesów takich jak: pamięć, uwaga czy wrażliwość na bodźce zakłócające.

Granie w gry RTS angażuje wiele złożonych funkcji umysłowych: od zdolności do jednoczesnego monitorowania kilku szybko poruszających się przedmiotów, poprzez ciągłe utrzymywanie uwagi i odpowiedni poziom czujności, aż po działanie pamięci roboczej, np. odświeżanie informacji, przełączanie się pomiędzy różnymi zadaniami czy planowanie czynności.

Jak podkreśla dr Kowalczyk, gry komputerowe są nie tylko unikatowym narzędziem do badania ludzkiego funkcjonowania poznawczego, ale przede wszystkim do poznania mechanizmów neuroplastyczności mózgu (czyli zdolności układu nerwowego do dostosowania się do wymogów środowiska). W tym kontekście stanowią one również potencjalny środek do przeciwdziałania procesom starzenia się czy odbudowy niektórych funkcji poznawczych zaburzonych np. uszkodzeń mózgu.

- Dzięki takim badaniom jak nasze możliwe jest wykorzystanie zdobytej wiedzy na temat zachowania człowieka pod wpływem gier do tworzenia w przyszłości narzędzi z ich wykorzystaniem w rehabilitacji i programach edukacyjnych – podkreśla dr Natalia Kowalczyk.

W dwuletnim badaniu przeprowadzonym przez dr Natalię Kowalczyk oraz zespół naukowców z Uniwersytetu SWPS wzięło udział 31 graczy, którzy spędzali przed monitorem co najmniej sześć godzin tygodniowo, w tym co najmniej 60 proc. tego czasu grali w grę Starcraft II (średnio gracze grali w grę RTS 18 godzin tygodniowo). Grupę kontrolną stanowiła taka sama liczba nie graczy, którzy na gry strategiczne poświęcali mniej niż sześć godzin tygodniowo.

- Dokonane przez nasz zespół odkrycie na temat charakterystyki anatomii mózgu osób intensywnie grających w gry komputerowe uważam za niezwykle wartościowe. Jednocześnie zdajemy sobie sprawę, iż stanowi ono tylko preludium do dalszych badań. Jednym z problemów badań porównawczych (takich jak to, które tutaj opisujemy) jest fakt, że nie możemy z całą pewnością stwierdzić, czy obserwowane różnice wynikają z podejmowanej aktywności czy też może osoby ze specyficzną budową mózgu po prostu lubią więcej grać w określony typ gier – podkreśla dr Natalia Kowalczyk.

Zespół naukowców z Uniwersytetu SWPS pod opieką prof. Anety Brzezickiej planuje rozwijać temat neuropastyczności mózgu pod wpływem gier wideo, w bardziej zaawansowanych badaniach treningowych.