Lęk o dziecko [Porada eksperta]

Mam małego synka, który jest bardzo wyczekiwanym i kochanym dzieckiem. Jednak od samego początku do głowy przychodzą mi drastyczne myśli o tym, co mogłoby mu sie stać. Np. widzę jak spada na podłogę i robi sobie krzywdę. Poza tym chowam wszystkie ostre i niebezpieczne rzeczy, np nożyczki, ostre spinki z obawy, że mogłabym nimi zrobić dziecku krzywdę(której wcale nie chce zrobić). Martwię sie o siebie. Czy to jakaś nerwica?

Witam! Aspektów rodzicielskiego lęku jest bardzo wiele. Zawsze trochę się boimy o swoje pociechy i to bez względu na to w jakim są wieku. Tak już będzie zawsze bo ten lęk wpisany jest w miłość matczyną i ojcowską. Niestety, ważne jest jak bardzo te obawy są nasilone i czy nie nabierają cech zaburzenia. Na twoim miejscu szybko zgłosiłabym się do dobrego psychologa - kilka spotkań powinno wyjaśnić podłoże twoich lęków. Terapeuta pomoże ci poradzić sobie z tymi problemami - raczej nie rób tego chałupniczo - bo co innego bać się o dziecko a co innego bać się, że zrobi sie coś dziecku. Zajmij się tym, ale nie martw się zbytnio - takie problemy zdarzają sie często młodym mamom. Są wynikiem nagromadzenia się kłopotów, emocji i stresu, z którym przytłoczona kobieta nie potrafi sobie poradzić, a jednocześnie zdaje się do niego nie przyznawać. Im szybciej się tym zajmiesz tym lepiej. Powodzenia.