Czy rany zadane w przeszłości mają wpływ na dorosłe życie? [Porada eksperta]

Jak byłam mała, mój tata bardzo dużo pił, bił moją mamę, a ja musiałam na to wszystko patrzeć, do dziś pamiętam to wszystko, jakby to było wczoraj. Nieraz rodzice, jak się zdenerwowali, to mówili mi, że jestem ciapą, do niczego się nie nadaję, rówieśnicy w szkole mnie wyśmiewali, co spowodowało, że zamknęłam się w sobie, miałam nawet myśli samobójcze. Potem w wieku 16 lat poznałam chłopaka, zaczęliśmy chodzić ze sobą, na początku było wszystko dobrze, potem on mnie zdradził, ale ja mu wybaczyłam. Zaczęłam być bardzo podejrzliwa, zaborcza, zazdrosna o wszystkie dziewczyny, dzwoniłam do niego notorycznie, kontrolowałam go bardzo. On cały czas mnie zdradzał, na Facebooku pisał z innymi dziewczynami, że je kocha, a gdy czytałam te wiadomości, wypierał się wszystkiego. Z czasem zaczął mnie bić, poniżać, wyzywać od najgorszych, zabraniał wszystkiego, gdy tylko nawiązywałam kontakt z jakimkolwiek kolegą, mój chłopak myślał, że go zdradzam i wyzywał od najgorszych, chciałam się ciąć. Teraz gdy wreszcie zakochałam się w kimś innym i zerwałam z tamtym chłopakiem, cały czas żyję w lęku. Pytam mojego chłopaka, czy mnie kocha, bo boję się, że mnie zdradza, mam ograniczone zaufanie do niego, boję się, że to zniszczy mój związek. Nawet teraz mam zaniżone poczucie własnej wartości, jestem osobą bardzo nieśmiałą, odizolowaną, mam niewielu przyjaciół, trochę stronię od ludzi, ponieważ boję się, że jeśli zrobię cokolwiek, to zostanę wyśmiana.

To bardzo smutne i przejmujące, co piszesz. Oczywiście, rany zadane w przeszłości mają - i to bardzo duży - wpływ na dorosłe życie. Wszystko to, o czym piszesz, jest właśnie skutkiem dramatycznego dzieciństwa. Namawiam na jak najszybszą konsultację u psychologa - najlepiej w poradniach dla ofiar przemocy rodzinnej. Informację, gdzie jest taka poradnia, można uzyskać w rejonowej poradni zdrowia psychicznego. Warto podjąć taką terapię, bo - jak sama piszesz - skutki złego dzieciństwa są destruktywne.