Oddychanie holotropowe (OH) – na czym polega, korzyści, zagrożenia i krytyka metody

Oddychanie holotropowe (OH) to technika umożliwiająca osiągnięcie stanów psychicznych podobnych do tych, które uzyskuje się poprzez stosowanie substancji psychodelicznych. Medycyna sceptycznie podchodzi do tej formy terapii, która niesie ze sobą szereg zagrożeń.

Spis treści

1. Oddychanie holotropowe - na czym polega?
2. Oddychanie holotropowe - korzyści
3. Oddychanie holotropowe - zagrożenia
4. Oddychanie holotropowe – naukowa krytyka

Oddychanie holotropowe to technika psychoterapeutyczna, której twórcą jest czeski psycholog - Stanisław Grof. Według niego specjalistyczna metoda oddychania umożliwia pozbycie się traum, nawet z wczesnego dzieciństwa, pomaga odzyskać spokój, wchodzić na odrębne stany świadomości i tym samym wcielać się m.in. w różne przedmioty i zwierzęta.

Warto jednak wiedzieć, że chociaż psycholog podkreśla, że ten sposób oddychania niesie ze sobą wiele korzyści, to istnieje wielu sceptyków OH, którzy wskazują na szereg zagrożeń, w tym np. hipokarbię.

Nie pomaga w tym także to, że oddychanie holotropowe to także sposób na wywołanie zjawisk paranormalnych podczas praktyk okultystycznych.

Czytaj także: Techniki oddychania pomagające przezwyciężyć stres

Oddychanie holotropowe - na czym polega?

Oddychanie holotropowe polega na głębokim, gwałtownym wdychaniu i wydychaniu dużej ilości powietrza. W tej metodzie wdechy i wydechy są bardzo szybkie i dokonywane są zazwyczaj w pozycji leżącej z zamkniętymi lub zasłoniętymi oczami.

W trakcie terapii oddychaniu zwykle towarzyszy głośna muzyka, która umożliwia wejście w trans. Sesja zazwyczaj trwa około godziny (czasem dłużej, nawet do 3 godzin), często odbywa się w wieloosobowych grupach, gdzie każdy uczestnik ma obok siebie osobę, która nad nim czuwa.

W miarę upływu czasu muzyka spowalnia i prowadzi do stopniowego wyciszenia. Po takiej sesji uczestnicy często dzielą się swoimi przeżyciami i opisują konkretnie, czego doświadczyli.

Oddychanie holotropowe - korzyści

Według zwolenników oddychania holotropowego metoda ta ma wiele korzyści. Główną z nich jest to, że szybki oddech umożliwia pogłębiony kontakt z emocjami, co przekłada się np. na wyeksponowanie także emocji tłumionych.

Podczas sesji uczestnicy wzdychają, płaczą, krzyczą, miotają się itd., co jak podkreślają, umożliwia ujście długo skrywanych emocji. Tym samym, tak niczym niepohamowana ekspresja według zwolenników umożliwia zmiany stanów świadomości, które pomagają odkryć treści skrywane w psychice.

Dzięki OH rzekomo pogłębiają oni swoją duchowość, pozbywają się obciążeń emocjonalnych, radzą sobie z traumami, co w konsekwencji skutecznie relaksuje i zmniejsza niepokój.

Zwolennicy oddychania holotropowego uważają, że metoda idealnie działa na osoby w depresji, w terapii stresu pourazowego PTSD, a także w łagodzeniu niektórych stanów bólowych. Ponadto pomaga odblokować energię, odkryć samego siebie i zwiększa poziom zaufania do siebie.

Oddychanie holotropowe - zagrożenia

Należy pamiętać, że nie zaleca się wykonywania sesji oddychania holotropowego samodzielnie, gdyż w jej trakcie mogą pojawić się stany, które dla osób przebywających samotnie w domu, mogą okazać się niebezpieczne. Mowa tutaj m.in. o drgawkach, halucynacjach, histerii itp.

Dodatkowo sceptycy tej metody podkreślają, że w trakcie wzmożonego i szybkiego oddechu zwiększa się stężenie dwutlenku węgla w organizmie, co powoduje nagły wzrost ciśnienia i w konsekwencji zaburzenia metabolizmu. W takich sytuacjach istnieje ryzyko dojścia do poważnych uszkodzeń centralnego układu nerwowego.

Dodatkowo mogą pojawić się niekorzystne objawy np. zawroty głowy, nudności, bóle głowy, osłabienie, a nawet utrata przytomności. Ze względu na specyficzny sposób oddychania, istnieją także przeciwwskazania do korzystania z tej metody.

Na oddychanie holotropowe nie powinni decydować się chorzy na astmę, choroby układu krążenia, nerwice, jaskrę, zaburzenia psychiczno-emocjonalne, a także kobiety w ciąży, po zabiegach chirurgicznych lub z obrażeniami.

Oddychanie holotropowe – naukowa krytyka

Sceptycy oddychania holotropowego podkreślają przede wszystkim to, że dr Stanisław Grof początkowo prowadził psychoterapię psychodeliczną, czyli ze stosowaniem LSD podczas sesji. Gdy zostało to prawnie zabronione, wymyślił nową technikę, która czerpie m.in. z dawnych szamańskich metod.

Istotnym jest także to, że OH stosuje się nierzadko w praktykach okultystycznych, aby wywołać zjawiska paranormalne, w tym np. podróże poza ciałem (eksterioryzacja).

Kolejnym zarzutem jest to, że OH wykorzystuje zjawisko hiperwentylacji, pod wpływem której zmienia się skład krwi i tym samym wpływa to negatywnie na pracę mózgu, a także całego organizmu.

Sonia Młodzianowska