Czy niemowlę odczuwa nieobecność rodzica? [Porada eksperta]

Czy czteromiesięczne niemowlę odczuwa brak obecności rodzica?

Dziecko poznaje swoich rodziców jeszcze w życiu płodowym, słyszy bicie serca matki, słyszy głos matki i ojca, reaguje na dotyk. Dowiedziano, że głos matki uspokaja noworodka. Dziecko rozpoznaje rodziców również po zapachu, rozróżnia zapach matki od obcej kobiety. Niemowlę ok. 4 miesiąca zachowuje się inaczej na widok twarzy matki, ojca i twarzy nieznanej. Na widok bliskich uśmiecha się, a na widok twarzy nieznanych może wyrażać niezadowolenie, płacz. Psychologia rozwojowa mówi, że do 6 miesiąca niemowlaki czują się wciąż częścią matki, więc jej brak może być odczuwany.

Dzieci znają sposób mówienia, sposób dotykania rodziców i to je uspokaja. Ta bliskość z rodzicami jest istotna dla prawidłowego rozwoju i budowania poczucia bezpieczeństwa dziecka. Ale nie oznacza to, że rodzice nie mogą, nie powinni powierzać innym dorosłym swojego dziecka pod opiekę, gdy potrzebują wyjść, potrzebują czasu dla siebie, są chorzy itd. Ważne dla tak małych dzieci jest to, by była to osoba odpowiedzialna, zaufana, zaangażowana, troskliwa. Nie wiemy, czy dziecko tęskni za matką. Czy jego niepokój pod nieobecność matki to tęsknota. Ale wiemy, że jeśli opieka, którą otrzyma w zastępstwie nieobecnej matki będzie stała (jedna, dwie osoby), troskliwa i skoncentrowana na potrzebach niemowlaka, to powinno się rozwijać prawidłowo.

W pierwszych miesiącach życia główną rolę w życiu dziecka pełni matka, zachowania przywiązaniowe matek i ojców zazwyczaj się różnią, ojcowie więcej czasu spędzają na zabawie z dzieckiem, matki na czynnościach opiekuńczych, nie oznacza to, że ich więzi emocjonalne z dzieckiem są słabsze. U dziecka w wieku siedmiu, ośmiu miesięcy zaczyna się zauważać przywiązanie, więź z matką jest mocniejsza; częściej w sytuacji, kiedy jest wystraszone, zwróci się do matki niż do ojca. Siła przywiązania do ojca jest proporcjonalna do czasu, jaki ojciec spędził z dzieckiem. Jeśli matka w czasie nieobecności ojca troskliwie zajmuje się dzieckiem, ma pomoc osób bliskich, nie powinno ono przeżywać rozłąki.