"Wielu chorych przed diagnozą podejrzewano o depresję i lenistwo". Asia choruje na miastenię

Miastenia gravis to jedna z chorób autoimmunologicznych. Jej objawy są związane z osłabieniem mięśni i potrafią zmylić nawet lekarzy - dlatego wielu chorych latami czeka na właściwą diagnozę. Jak może objawiać się miastenia, jakie badania są konieczne do jej rozpoznania, czy można ją wyleczyć? O tym w najnowszym odcinku Gadaj Zdrów rozmawiamy z prof. dr hab. n. med. Anną Kosterą-Pruszczyk kierującą Katedrą i Kliniką Neurologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego oraz Joanną Semrau, która od ośmiu lat choruje na miastenię.

Miastenia gravis to jedna z najczęściej występujących chorób rzadkich, należąca do grupy schorzeń nerwowo-mięśniowych. W Polsce cierpi na nią około 5 tys. osób. W jej przebiegu dochodzi do zaburzeń transmisji nerwowo-mięśniowej. Wówczas nadmiernie pobudzony układ odpornościowy zaczyna wytwarzać nieprawidłowe przeciwciała, co w efekcie osłabia mięśnie.

Zachorować można w każdym wieku, jednak najwięcej przypadków diagnozuje się w dwóch grupach. - W przypadku miastenii można mówić o dwóch szczytach zachorowań: u młodych kobiet i u mężczyzn w starszym wieku - mówi prof. dr hab. n. med. Anna Kostera-Pruszczyk.

Istotą miastenii jest osłabienie mięśni, ale przebiega ona indywidualnie co oznacza, że u różnych osób atakuje różne partie mięśni. Przeważnie zaczyna się jednak od tzw. objawów ocznych - opadania powieki czy podwójnego widzenia. Charakterystyczna jest męczliwość mięśni - gdy w trakcie układania fryzury czy mycia okien ręce stają się słabe, "mdleją", opadają i trzeba tę czynność odłożyć.   

Niekiedy objawy pojawiają się tylko wtedy, kiedy chory jest fizycznie zmęczony, czasem jednak pojawiają się bez wyraźnej przyczyny. Typowe jest to, że nasila je wysiłek, a zmniejsza - przynajmniej na chwilę - odpoczynek.

Czynnikiem, który je wywołuje, jest między innymi stres, co przyznaje Joanna. - Jedna sytuacja stresująca i jestem rozłożona na łopatki - mówi. I podkreśla, że miastenia to również choroba bardzo nieprzewidywalna: - Jednego dnia czuję się dobrze, drugiego nie mogę wstać z łóżka. Masz chęć do życia, chcesz, ale coś cię blokuje i nie możesz. - dodaje.

Jakie jeszcze objawy mogą zwiastować tę chorobę? Jak wyboista może być droga do trafnej diagnozy? Co jest najtrudniejsze w tej chorobie? O tym wszystkim w najnowszym odcinku Gadaj Zdrów. Zapraszamy!

Katarzyna Hubicz