Resuscytacja: instrukcja krok po kroku

Resuscytacja: krok 1 - sprawdź, czy poszkodowany oddycha Uklęknij przy nim. Poproś kogoś ze świadków do pomocy, wskazując konkretną osobę (inaczej nikt nie ruszy się z miejsca). Następnie udrożnij drogi oddechowe poszkodowanego. Odchyl jego głowę do tyłu, kładąc jedną rękę na czole, a palcami drugiej unosząc brodę. Pochyl się nad nim, aby się przekonać, czy oddycha. Sprawdź, czy czujesz powiew powietrza na policzku, słyszysz wydech, widzisz unoszenie się klatki piersiowej. Sprawdzenie oddechu powinno trwać 10 sekund. Jeżeli poszkodowany oddycha prawidłowo (powinieneś stwierdzić 2-3 prawidłowe oddechy w ciągu 10 sekund), ułóż go w pozycji bocznej. Gdy nie oddycha lub oddech jest nieprawidłowy, zleć drugiej osobie wezwanie pomocy (należy zadzwonić pod 999 lub 112) i sprowadzenie automatycznego defibrylatora zewnętrznego (AED). Priorytetem jest wezwanie pomocy. Twoje działania na nic się nie zdadzą, jeżeli nie przejmą ich profesjonalni ratownicy. Dlatego, jeśli jesteś sam, zawsze najpierw wzywasz pogotowie ratunkowe.

Resuscytacja: krok 2 - rozpocznij uciskanie klatki piersiowej. Gdy poszkodowany nie oddycha, przystąp do resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO). Rozpocznij ją od uciskania klatki piersiowej. Uklęknij przy poszkodowanym, rozsuwając kolana, aby zapewnić sobie stabilną pozycję. Złóż dłonie i połóż je na środku klatki piersiowej. Nacisk wywieraj nasadą dłoni. Trzymaj ręce wyprostowane w łokciach, a barki wysuń do przodu. Silnie uciskaj klatkę piersiową na głębokość 5-6 cm z częstotliwością 100-120 ucisków na minutę. Wykonaj 30 ucisków. Uciskanie klatki to duży wysiłek fizyczny, dlatego RKO powinny wykonywać chociaż dwie osoby zmieniające się co 2 minuty.

Resuscytacja: krok 3 - wykonaj oddechy ratownicze Odchyl głowę poszkodowanego do tyłu. Przyłóż szczelnie usta do ust poszkodowanego (użyj maseczki do sztucznego oddychania, jeśli ja masz), palcami ściśnij nos i zrób zwykły wdech. Sprawdź, czy klatka piersiowa się unosi. Po chwili zrób drugi wdech. Potem wróć do masażu serca. Powtarzaj sekwencję: 30 uciśnięć, 2 wdechy do chwili, gdy poszkodowany zacznie oddychać, przyjedzie pogotowie lub opadniesz z sił. Jeśli z jakichś powodów nie możesz wykonywać oddechów ratowniczych, cały czas prowadź uciskanie klatki piersiowej. Gdyby wykonane przez ciebie wdechy były nieefektywne (klatka piersiowa się nie uniosła) nie powtarzaj ich aż do skutku. U większości dorosłych oddychanie ustaje z powodu zatrzymania akcji serca, dlatego jego masaż jest ważniejszy niż oddechy ratownicze. Wymusza on przepływ krwi (wciąż znajduje się w niej tlen) przez najważniejsze narządy. Uciskając klatkę piersiową, przejmujesz zatem częściowo funkcje serca, co zwiększa szanse poszkodowanego na przeżycie.

Resuscytacja: krok 4 - włącz defibrylator, czyli AED Jeżeli został sprowadzony AED, otwórz go, włącz i naklej elektrody - jedną poniżej lewej pachy, drugą pod prawym obojczykiem, obok mostka. Gdy masz do pomocy drugiego ratownika, niech on to zrobi, a ty kontynuuj RKO. Defibrylator tłumi chaotyczne impulsy elektryczne przepływające przez serce i umożliwia mu powrót do regularnej pracy. Urządzenie po otworzeniu wydaje komendy głosowe. Poinstruuje cię zatem, co masz robić. Pamiętaj, że w czasie analizy rytmu serca i defibrylacji nikomu nie wolno dotykać poszkodowanego. Jeśli wskutek defibrylacji zacznie on prawidłowo oddychać, przerwij resuscytację. Gdy wciąż jest nieprzytomny, ułóż go w pozycji bocznej. W przypadku braku oddechu kontynuuj resuscytację. AED coraz częściej dostępny jest w dużych skupiskach ludzkich, takich jak dworce kolejowe, lotniska, centra handlowe, metro. Informuje o nim unijny znak graficzny (białe serce z iskrą elektryczną i krzyż na zielonym tle. Można też spytać o defibrylator ochronę danego obiektu.