Produkty pszczele - jak służą zdrowiu?

Jego cukry proste są łatwo dostępnym źródłem energii – 100 g miodu to 320-330 kcal. Zawiera substancje antybiotyczne, działające m.in. na gronkowce i paciorkowce, laseczki wąglika, prątki gruźlicy, rzęsistka pochwowego i grzyby z rodzaju Candida. Ma duże ilości mikroelementów: potas, chlor, fosfor, magnez, wapń, żelazo, molibden, mangan i kobalt oraz witaminy A, B1, B2, B6, B12, C, kwas foliowy, pantotenowy i biotynę. Korzystnie wpływa na pracę serca, przyspiesza gojenie się ran, zmniejsza ryzyko powstania bliznowców, leczy wrzody żołądka, schorzenia wątroby i dróg żółciowych, działa przeciwbiegunkowo. Działa przeciwgorączkowo i nasennie, koi nerwy. Aby utrzymać korzystne właściwości miodu, nie wolno go podgrzewać powyżej temperatury 48-49oC, gdyż prowadzi to do utraty jego właściwości biologicznych.

Jest wydzieliną gruczołów gardzielowych młodych robotnic pszczoły miodnej, służy jako pokarm dla młodszych larw i matki pszczelej. Zawiera węglowodany, tłuszcze, białka, witaminę C i E oraz witaminy z grupy B, wapń, żelazo, fosfor oraz wiele innych cennych makro- i mikroelementów. Pomaga w regeneracji organizmu i wzmacnia jego odporność. Koi nerwy, pozwalając zminimalizować stany depresyjne i rozdrażnienie. Polecany jest osobom chorującym na nadciśnienie tętnicze, miażdżycę oraz niedokrwistość. Posiada właściwości bakteriostatyczne. Korzystnie wpływa na kondycję skóry, jest wykorzystywane w kosmetyce jako dodatek zwiększający odżywcze właściwości kremów lub maseczek.

Jest mieszanką substancji żywicznych wydzielanych przez pączki drzew oraz balsamu pyłkowego wytwarzanego przez pszczoły z pyłku kwiatowego. Zawiera substancje mineralne, białka, woski oraz witaminy E, H, P i B. Ma właściwości bakteriostatyczne, bakteriobójcze, pierwotniakobójcze i grzybobójcze. Z propolisu wytwarzany jest ekstrakt alkoholowy (EEP), a na jego bazie – maści, kremy, puder lub tabletki. Zalecany jest jako środek wzmacniający odporność. Dowiedziono jego skuteczności w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w zapaleniach jamy ustnej, pleśniawkach, aftach, chorobach przyzębia. Jest skuteczny w przypadku odmrożeń, oparzeń, owrzodzeń i odleżyn, gdyż przyspiesza gojenie się ran, uszkodzeń skóry i błon śluzowych, a także regeneruje tkankę, zapobiegając zakażeniom.

Składa się z pyłku kwiatowego, zmieszanego z miodem oraz enzymami i kwasami trawiennymi pszczoły. Magazynowana w ramkach plastra pszczelego, ulega fermentacji mlekowej. Zawiera białka, cukry, kwas mlekowy, witaminy (A, B1, B2, B12, C, PP, E, D, K, H) oraz makro- i mikroelementy (fosfor, potas, wapń, sód, magnez, żelazo, cynk) i enzymy (m.in. inwertaza, katalaza, lipaza, laktaza). Ma właściwości odżywcze, antybakteryjne i wzmacniające. Poprawia odporność, reguluje przemianę materii, wspomaga leczenie wrzodów żołądka i dwunastnicy, wzmaga apetyt, poprawia pracę jelit. Ma pozytywne działanie w zaburzeniach krążenia, w chorobie niedokrwiennej serca, a także w chorobach skóry. Warto po nią sięgać w czasie stresu i przemęczenia, intensywnej pracy umysłowej.

Wykorzystywany jest w kosmetyce, np. w wielu kremach i balsamach do ciała stanowi nośnik oraz czynnik zabezpieczający przed utratą wody, a także źródło substancji mineralnych. W przemyśle farmaceutycznym wosk pszczeli stosowany jest jako komponent plastrów kojących i maści. Świece z wosku pszczelego podczas spalania jonizują powietrze ujemnie, co działa korzystnie na układ oddechowy.

Wykorzystywany jest do produkcji maści na trudno gojące się rany, ponieważ podobnie jak propolis, posiada właściwości biobójcze. Dobre efekty wzmacniające daje stosowanie jadu pszczelego w przypadku chorób związanych z układem kostnym, takich jak artretyzm i reumatyzm. Znajduje zastosowanie także w leczeniu nerwic, neuralgii, nadciśnienia i chorób skórnych.