Osoby mające insulinooporność często borykają się z obniżonym nastrojem, mają również problemy ze snem. Ma to związek z wahaniami poziomu glukozy we krwi i ze skokami insuliny, a także z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej, jakie mają miejsce w insulinooporności

Mgła mózgowa, czyli stan zaburzonego postrzegania i interpretacji wrażeń zmysłowych, również jest charakterystycznym objawem insulinooporności. Dochodzi do niej z powodu nadmiaru insuliny, która nie została przyswojona przez tkanki - hormon ten łączy się w mózgu z określonymi receptorami, ale gdy jest go zbyt dużo, ma negatywny wpływ na plastyczność połączeń nerwowych, doprowadzając m.in. do spadku stężenia dopaminy. To z kolei źle wpływa na kondycję psychiczną, zdolność postrzegania i interpretacji, pamięć i koncentrację.

Typowymi objawami insulinooporności są również zmęczenie i znużenie, a także senność poposiłkowa. To oznaka zaburzeń tolerancji glukozy i insuliny.

Problem z wyrażeniem swoich myśli to charakterystyczny objaw insulinooporności u kobiet - nie występuje on natomiast u mężczyzn. Nie do końca wiadomo, dlaczego się pojawia i czemu dotyka wyłącznie kobiet: badania, które prowadzono na ten temat na Uniwersytecie w Turku w Finlandii dowodzą, że ma to prawdopodobnie związek z pogorszeniem funkcji poznawczych. Przy czym im bardziej zaawansowana insulinooporność, tym większe są zaburzenia w płynności mowy.

Jednym z objawów insulinooporności jest również nadmierny przyrost masy ciała, przede wszystkim na brzuchu - osoba dotknięta tą przypadłością je tyle, co inni, a często nawet mniej, a mimo to tyje. Dzieje się tak, gdyż organizm w odpowiedzi na zmniejszoną tolerancję insuliny przez tkanki produkuje coraz więcej tego hormonu - a jego nadmiar doprowadza do tycia, gdyż insulina nasila odkładanie się tłuszczu w tkance tłuszczowej. Z tego powodu osoby z insulinoopornością mają problemy ze zrzuceniem wagi tylko za pomocą aktywności fizycznej - konieczna jest też odpowiednia dieta, a często również leczenie farmakologiczne.

Napady głodu po posiłkach bogatych w węglowodany to także jeden z najczęstszych objawów insulinooporności. Ma to związek z wahaniami poziomu cukru we krwi i nadprodukcją insuliny. Wszystko to wzmaga apetyt, doprowadzając wręcz do ataków wilczego głodu i trudnego do poskromienia apetytu na słodycze.