Budowa anatomiczna nerki człowieka

Nerkę otacza torebka włóknista, torebka tłuszczowa oraz powięź nerkowa. Do jej górnej powierzchni przylega nadnercze, czyli gruczoł wydzielania wewnętrznego.

Nerki człowieka znajdują się po obu stronach kręgosłupa, za żołądkiem i pod wątrobą. Zajmują miejsce na wysokości dwóch ostatnich kręgów piersiowych i trzech pierwszych kręgów lędźwiowych. Lewa jest na poziomie Th11-L2, natomiast prawa na poziomie Th12-L3.

Ludzka nerka waży od 120 do 200 gramów, ma 10-12 cm długości, 5–6 cm szerokości i 3-4 cm grubości.

Piramidy nerkowe współtworzą rdzeń nerki. Są skierowane podstawami w kierunku torebki, która otacza cały narząd, a szczytami w kierunku zatoki nerkowej. Piramidy zawierają kanaliki nerkowe, w których zachodzi zagęszczanie moczu pierwotnego powstałego w korze nerki.

Jest podstawową jednostką funkcjonalno-strukturalną nerki. W jego skład wchodzą: ciałko nerkowe (kłębuszek nerkowy oraz torebka kłębuszka), a także kanalik nerkowy. Ludzka nerka zawiera około miliona nefronów, choć zdarza się, że więcej. U niektórych ludzi ich liczba sięga nawet czterech milionów.