Zdolne dziecko nie chce się uczyć [Porada eksperta]

Mój 14-letni syn od początku ma problemy szkolne. W wieku sześciu lat po raz pierwszy trafił do poradni pedagogicznej /na polecenie wychowawcy/ na testy rozwojowe. Wyniki wskazywały na wyprzedający rozwój i bardzo dobre rokowania szkolne. Niestety, już w pierwszej klasie syn miał problemy z wdrożeniem się do nauki, a problemy zaczęły się nasilać w czwartej klasie. Wtedy syn na polecenie wychowawcy ponownie trafił do poradni, gdzie znowu pogratulowano nam zdolnego syna. Oceny w szkole natomiast były coraz gorsze, a syn zaczął nas oszukiwać, ukrywając słabe oceny. Oczywiście próbowaliśmy mu pomóc w nauce. Równocześnie skorzystaliśmy z pomocy psychologa, który uznał, że nie widzi problemu, bo przecież syn przechodzi z klasy do klasy. Obecnie Michał jest uczniem drugiej klasy gimnazjum i nie robi nic. Leży całymi dniami w łóżku, słucha muzyki i praktycznie ze wszystkich przedmiotów jest zagrożony ocenami niedostatecznymi. Nas zapewnia, że wszystko jest OK, a nam się wydaje, że wyczerpaliśmy już wszelkie środki i metody. Próbowałam już wspólnego odrabiania lekcji, ale zawsze słyszę, że nie ma niczego do zrobienia. Mąż zaczął już podejrzewać, że syn ma jakieś zaburzenia psychiczne, bo zachowuje się tak, jakby obecna sytuacja wcale go nie dotyczyła, a jednocześnie opowiada, że zostanie informatykiem itd. Błagam o radę, co robić? Zrozpaczona mama.

Elżbieto! Młodzi ludzie w tym wieku często zachowują się w naszym pojęciu dziwnie. Być może Twój synek istotnie zostanie informatykiem i mówi o tym z pełną odpowiedzialnością, gdyż to jest właśnie dziedzina, która go pasjonuje. Reszta mało go obchodzi, co nie znaczy, że musi powtarzać klasę itd. Ja akurat jestem tutaj kiepskim doradcą, gdyż to Wy i psychologowie, którzy zajmują się tym przypadkiem, obserwujecie dziecko od lat i potraficie o wiele więcej o nim powiedzieć. Sama jestem zwolennikiem unikania paniki i dużego kredytu zaufania wobec dziecka. Myślę, że jeśli macie jakieś kolejne, poważne wątpliwości, to wyjaśnić coś może rozmowa z nauczycielami i psychologiem, którzy znają dobrze chłopca.