Zazdrość dziecka [Porada eksperta]

Jestem wdową od 5 lat, mam 10 córeczkę. Od niedawna zaczęłam się spotykać z mężczyzną, nie ukrywam tego faktu przed dzieckiem ani nie próbuje jej odsuwać, wprost przeciwnie, staram się by zrozumiała, że mama może z kimś być. Wszystko jest dobrze dopóki jesteśmy we trójkę, w przypadku, gdy zbliża się wieczór, dziecko chce spać, a my dorośli posiedzieć, zaczyna się "histeria". Córka płacze, nie chce zasnąć, zachowuje się bardzo niegrzecznie. Wynika to chyba z zazdrości (tak wnioskuję z rozmowy z nią). Jak rozmawiać z dzieckiem, jak przekonać że nic jej niegrozi, że mnie nie straci, że i tak jest najważniejsza, ale że potrzebuję męskiego wsparcia. Zbajoma pielęgniarka podpowiedziała mi, że na uspokojenie można podać dziecku przed snem lekarstwo (nazwy nie pamiętam). Proszę mi poradzić. Wiem, że to wymaga czasu,ale martwie się, że jeżeli będę ulegać dziecku to nigdy nie mam szans na jakikolwiek związek...

Katarzyno! Dziecko osiągnie spokój, gdy Twój mężczyzna zostanie przez nie zaakceptowany i uznany za osobę dającą rodzinie bezpieczeństwo. Na razie córeczka traktuje jego obecność jako zagrożenie. Musicie wspólnie się o to postarać. Przyszły ojczym ma trudne zadanie. Nie tak łatwo zaskarbić sobie zaufanie dziecka, dla którego (z konieczności) matka jest jedyną bliską osobą. Sam fakt zmiany sytuacji domowej odbiera córeczce spokój. Przecież dotychczas wieczorami byłyście w domu same. Dopóki Twój pan nie zostanie uznany za domownika i Waszego wspólnego opiekuna, będą kłopoty. Aby tak się stało musi on autentycznie lubić dziecko, poświęcać mu własny czas, nie tylko w Twoim towarzystwie. Gdy córeczka się z nim zaprzyjaźni, pozbędzie się poczucia zagrożenia i łatwiej będzie tolerować jego obecność w domu. Wtedy zgodzi się nawet, by on jej czytał książkę na dobranoc. Wszystko to jednak wymaga czasu, dobrej woli i wysiłku. Na razie proponowałabym oszczędzić dziecku nerwów, zrezygnować na pewien czas z wieczornych spotkań i zająć się przygotowaniem córki do zmiany sytuacji życiowej w rodzinie. Możecie także wraz z przyszłym tatą skonsultować rzecz z psychologami, którzy podsuną Wam szereg sposobów i pomysłów, tyczących budowania więzi w rodzinie. Warunkiem powodzenia jest oczywiście wspólny plan i dobra wola. Życzę, by się udało. B.