Problem z mową u 3-latki [Porada eksperta]

Moja córeczka skończy w sierpniu 3 latka. Zaczęła mówić bardzo szybko i bardzo trudne słowa. Wszyscy byli zdziwieni, że tak pięknie mówi. Ja też. Cieszyłam się, że mogę rozmawiać z własną córeczka. Niestety, od stycznia mowa Oleńki spędza mi sen z powiek. Zaczęła się jąkać, przeciągać. Najpierw nie mogła sobie poradzić z literą "j", teraz nie potrafi powiedzieć "m". Dziś, kiedy się bawiłyśmy, próbowała wypowiedzieć co jest na obrazku (myszka miki), zdenerwowała się, włożyła palec do buzi i powiedziała, że nie umie i zaczęła płakać. Z mówieniem jest różnie: jest etap, że mówi pięknie, a kolejne dni to masakra, jąka się przeciągle. Ola zaczęła częściej szeptać, podejdzie i powie coś na ucho. Zauważyłam, że Ola układa języczek miedzy ząbki wypowiadając literę "s", Byłam z córką u logopedy i Pani Doktor stwierdziła, że to przypadłość rozwojowa. Martwię się i nie wiem, czy iść kolejny raz do logopedy, czy rzeczywiście wyolbrzymiam całą sprawę. Proszę o odpowiedź.

Na pewno seplenienie nie jest przypadłością rozwojową! Tego typu symptomy utrwalają się i pozostają jako wada. Szczególnie właśnie w zakresie wymowy głosek s, z, c, dz. Należy to skorygować, póki nawyk nie jest jeszcze na tyle silny, by powodować problemy. Wpływa to bowiem bardzo negatywnie, np na budowę zębów, które mogą się krzywić. Co do objawów jąkania, to sugerowałabym wizytę albo u neurologopedy albo psychologa dziecięcego. Może to być stan przejściowy, wynikający z szybkiego rozwoju mowy (dziecko dużo więcej chce powiedzieć niż daje radę "wyprodukować" jego aparat artykulacyjny), ale może być początkiem jąkania. Dlatego sugerowałabym dokładną diagnostykę w tym zakresie.