Noworodek w domu

Dla noworodka wszystko jest pierwsze, a każda chwila to wyzwanie – nieznane zapachy, smaki, dźwięki. I ciągle musi się uczyć.

Pierwszy krzyk

Czekasz na niego przez całą ciążę. Dla ciebie jest znakiem, że dziecko pojawiło się już na świecie, całe i zdrowe. Dla noworodka pierwszy krzyk to początek samodzielnego oddychania. W twoim łonie tlen docierał do niego przez pępowinę, a pęcherzyki płucne nie pracowały. Razem z pierwszym haustem powietrza pęcherzyki rozprężają się i maluch może oddychać sam. Uważa się, że krzyk to także przejaw siły nowo narodzonego dziecka. Głośny i wyraźny oznacza, że maluch jest gotowy do życia poza łonem matki. Dzieci słabe, zmęczone trudnym porodem oraz przedwcześnie urodzone nie krzyczą, czasem cicho kwilą. Pojawiają się jednak opinie, że im poród bardziej przyjazny dla dziecka, tym mniej gwałtownie płacze – dotyczy to na przykład noworodków, które przyszły na świat w wodzie.

Pierwsze karmienie

Najlepiej, żebyś przystawiła dziecko do piersi jak najszybciej po porodzie – to da i maluchowi, i tobie poczucie bezpieczeństwa. Ale gdy nie jest to możliwe (np. po cesarskim cięciu), nie martw się – nawet jeśli przez pierwsze godziny, a nawet doby, maluch jest dokarmiany butelką, nie straciłaś szansy na naturalne karmienie! Dziecko urodzone w terminie przychodzi na świat z odruchem ssania (już w łonie pilnie trenuje go na własnym kciuku), a położone na brzuchu mamy – szuka sutka. Najlepiej przystawić dziecko do piersi (nie odwrotnie) i pomóc mu znaleźć brodawkę. Tu przyda się sporo cierpliwości i spokoju. I nie oczekuj, że noworodek już przy pierwszej próbie fachowo przyssie się do piersi. Czasem nauka prawidłowego jedzenia trwa nawet kilka tygodni. Dziecko powinno obejmować ustami nie tylko brodawkę, ale także dużą część otoczki. Jeśli rzeczywiście wysysa pokarm, usłyszysz regularny odgłos przełykania, a po karmieniu pierś będzie lżejsza, mniej wypełniona. I jeszcze jedno: dziecko to nie automat – piersią karmimy je na żądanie. Inaczej będzie, jeśli zdecydujesz się na korzystanie z mieszanek. Butelką nie należy karmić na żądanie, tylko co 3–4 godziny, tak aby mały żołądek miał czas na strawienie posiłku. Na początku podajemy jednorazowo 30–60 ml mleka, pod koniec pierwszego miesiąca: 90–110 ml.

Pierwsza noc w domu

To wyzwanie – wychodzisz ze szpitala i zostajesz z ukochanym małym człowiekiem, za którego jesteś teraz odpowiedzialna. Nie wpadaj w panikę – kilka rzeczy powinnaś wiedzieć, a resztę podpowie ci instynkt. Żeby noworodek czuł się komfortowo, w domu nie powinno być ani za ciepło, ani zbyt chłodno. Optymalna jest temperatura 20–24ºC. Maluszka ułóż w łóżeczku lub koszu na plecach. U maleńkich dzieci pozycja na brzuszku nie jest wskazana do snu – tak maluch może spędzać czas czuwania, kiedy jest pod opieką rodziców. Dziecko warto otoczyć „kokonem” ze zrolowanego koca lub poduszki-kojca, by nie było zaniepokojone nadmiarem przestrzeni wokół siebie. Zadbaj też o lampkę nocną dającą przytłumione światło. Krótko po narodzinach sen to główne zajęcie malca. Jeśli jednak śpi już dłużej niż trzy godziny, trzeba go delikatnie obudzić i zaproponować posiłek. Wiele młodych mam wspomina bezsenne noce, gdy słuchały, czy dziecko oddycha. Na szczęście, ten strach z czasem maleje.

Więcej:    Ważne wydarzenia w życiu noworodka

miesięcznik "M jak mama"