Nieśmiałość, małomówność i wstydliwość. [Porada eksperta]

Od zawsze mam pewne problemy, z którymi nie mogę sobie poradzić. Pierwszy z nich polega na tym, że wśród znajomych ogólnie mało mówię. Jakoś nie potrafię wymyślić nowego tematu, zażartować itp. Drugi problem polega na tym, że podczas wyjścia na zakupy nie idę wyluzowany, tylko zawsze spięty. Trzecim i ostatnim problemem jest to, że nie pociąga mnie pobyt wśród osób znajomych. W głębi duszy czuję, że chciałbym, ale gdy pomyślę, że nic się nie odezwę ani nic to od razu mnie się odechciewa. Do fryzjera czy gdziekolwiek indziej nie mogę iść, gdyż (może to źle określę) boję się. Sam nie wiem czego. Gdy jest jakaś impreza ciągnie mnie by trochę potańczyć, ale nie mogę, gdyż wstyd mnie tak zjada, że w ogóle się poruszać nie mogę.

Dobrze, że się odezwałeś, gdyż stanów które opisujesz nie można dłużej tolerować. Póki jesteś po prostu nieśmiały można próbować walczyć z tym na własną rękę. Polecam książkę Aleksandra Łamka „Nieśmiałość - jak się jej pozbyć?” (sprzedaż także internetowa). Autor pisze o własnej walce z nieśmiałością. Teraz jest znanym psychoterapeutą. Twierdzisz, że coś Cię blokuje i nie możesz żyć jak rówieśnicy. Czujesz się skrępowany i wstyd paraliżuje ruchy. Boisz się obcych miejsc i ludzi (odczuwasz przykre napięcie na ulicy, nadmiernie przeżywasz proste kontakty np. w sklepie). Skąd u Ciebie taki stan? Oszukuje Cię Twój system nerwowy, który steruje także psychiką. Nie wierzysz więc we własną wartość oraz masz poczucie, że jesteś nieustannie obserwowany i źle oceniany. Oczywiście to nieprawda. Przecież wiele wiesz i umiesz, masz jakieś talenty. Przeżywasz tak jak wszyscy radości i smutki. Myjesz zęby i nie jesteś najbrzydszym człowiekiem świata, a rówieśnicy nie wypędzają Cię z towarzystwa, tylko Ty sam ich unikasz. Ale nie martw się. To daje się odkłamać. Wiele wrażliwych osób ma takie kłopoty. Pomogą Ci z nich wyjść psychiatra i psycholog. Nie zwlekaj, szkoda życia. Trzeba jak najszybciej zlikwidować lęki przed ludźmi i światem. Odzyskasz wówczas radość, energię i sam będziesz decydował o sobie. Zgłoś się do Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży (nie wiem, gdzie mieszkasz, więc adres musisz sam znaleźć w internecie). Do takiej Poradni nie trzeba skierowania i opieka fachowców jest bezpłatna. Zapisz się na wizytę do psychiatry i psychologa. Opowiedz im o swoich kłopotach. Nie ma się czego bać, nie ma się czego wstydzić. Po to są fachowcy, by nam pomagali. Warunkiem dobrej współpracy jest mówienie prawdy i słuchanie rozmówcy. Zwykle pomoc polega na okresowym przyjmowaniu leków oraz terapii psychologicznej. To nie boli. A więc, Pawełku, do dzieła! Jeśli sam nie czujesz się na siłach załatwiać formalności w Poradni, poproś o pośrednictwo rodziców. Życzę powodzenia i pogody ducha.