Jak walczyć z nałogiem komputerowym? [Porada eksperta]

Kiedyś gdy nie miałem komputera (to była jeszcze podstawówka) byłem wzorowym uczniem. Nauka szła mi bez problemów. Od czasu kupienie komputera jednak zacząłem się coraz gorzej uczyć. Nie mogę się powstrzymać od siedzenia przed komputerem. To jest ode mnie silniejsze. Co robić? Czy można to wyleczyć bez wizyt u psychologa itp.? Dodam że Ojciec jeździ za pracą za granicą.Więc rzadko z nim widuje.

Skoro obserwujesz takie efekty korzystania z komputera, widać że nie używasz go do zdobywania wiedzy - a szkoda. Komputer i internet dają w tej dziedzinie ogromne możliwości. Rozumiem jednak, że Twój komputerowy świat jest przyjemny i zabiera Ci czas, który powinieneś przeznaczyć na naukę. Boisz się, że jesteś trwale uzależniony. Ale to nieprawda. Po prostu brak Ci silnej woli, by swoje życie uporządkować. Tu nie potrzeba psychologa. On nie zamknie Ci komputera na kłódkę. Skoro zdajesz sobie sprawę z tego, że źle robisz, sam musisz nałożyć na siebie proste ograniczenia. Zamiast histeryzować i narzekać, pomyśl: jesteś zdolnym facetem, więc nie potrzeba Ci na naukę przesadnie dużo czasu. Musisz ten czas wygospodarować! Przyjmij zasadę „najpierw obowiązki - później przyjemności”. Powiedz sobie, że nie wolno siadać do zabawy komputerowej, dopóki nie odrobisz lekcji. I tego bezapelacyjnie się trzymaj. Możesz także określić sobie godziny, w których wolno Ci bawić się komputerem (np. od 19.00 do 21.00. Kontroluj czas, nastawiając budzik.). W innych porach komputer ma prawo służyć do nauki i poszerzania zainteresowań. Przyjmij, że kiedy nie przygotowałeś się na następny dzień do szkoły, żeby się waliło, paliło, NIE WOLNO Ci w wyznaczonych przez siebie godzinach siadać do zabawy. Kolejny bat, jaki musisz na siebie nałożyć to ogólna ilość godzin korzystania z komputera. Nie możesz spędzać z komputerem życia. By nie zostać kaleką, musisz się ruszać (także na świeżym powietrzu), kontaktować ze znajomymi, jeść, pomagać w domu, uprawiać sport, chodzić do kina itd. Wyznacz sobie czas, jaki wolno Ci przeznaczyć w ciągu dnia na wszelkie siedzenie przy komputerze (np. 4 godziny dziennie). Jeśli będziesz przestrzegał przyjętych przez siebie zasad, lepiej się poczujesz. Zniknie lęk przed uzależnieniem i złymi ocenami w szkole, pojawi się duma i satysfakcja, że sam rozsądnie kierujesz swym życiem, że spełniasz obowiązki i nie marnujesz swoich zdolności, dostrzeżesz i zaczniesz doceniać inne ciekawe zajęcia, którym warto poświęcić czas np. pogawędki ze znajomymi, czy gra w piłkę. Wiesz, Adrianie, nie ma innej metody na nasze funkcjonowanie. Jesteśmy istotami myślącymi i każdy z nas stara się żyć tak, jak sobie to postanowi. Tyczy to nie tylko nauki i komputerów. Zastanów się np. dlaczego nie kradniesz, nawet gdy nadarza się do tego znakomita okazja? Odpowiedź jest prosta: wiesz, że kradzież jest zła i przyzwoici ludzie tego nie robią. Ta wiedza wystarcza, byś nie kradł. Zrób to samo ze swoim czasem - nie kradnij go własnym zdolnościom i talentom, które trzeba rozwijać m.in. przez naukę. Zabawa ponad miarę zawsze jest kosztem czegoś innego. Chodzi o to, by nie stracić nad nią kontroli i nie zgubić przy okazji innych bardzo ważnych spraw. Umiejętność sterowania sobą świadczy o dojrzałości. A nie jesteś już przecież malutkim dzieckiem, które robi wyłącznie to, co sprawia mu przyjemność. Przemyśl wszystkie uwagi i propozycje, zorganizuj się, a jestem pewna, że wkrótce będziesz zadowolony z siebie i będziesz mógł pochwalić się swoimi osiągnięciami tacie.